Lees ook
image

Klootwijk is nooit te beroerd om te meppen als hij dat nodig vindt. Dat deed hij gisteren. Vanwege een ‘dameskrans’ (zijn woorden) die wat hem betreft ontstond rond een wat mij betreft intrieste case: 7,5 miljoen varkens zetten we levend naar ver op transport. Dat allemaal omdat we er hier onvoldoende waarde uit kunnen maken.
Te gek voor woorden, want we halen ze deels weer terug over dezelfde wegen. Dan dood. Als dure gedroogde hammen uit Spanje en Italië. Zelfs als pancetta, ook al willen wij geen spek. Wel pancetta. Spek met een rare naam dus, en ook al geen beste als je tenminste die van Excellent bij AH koopt.

Foodlog bestaat eind november 2 jaar. Het heeft een aantal discussies weten aan te zwengelen. We – de community van mensen die hier schrijft en reageert – mogen best claimen daarmee hier en daar invloed te hebben. Met de kracht van nuchtere, andere of dwarse gedachten. Door het ontzenuwen van onzin en uit elkaar halen van feiten en verhalen.

Maar het moet verder, want het glipt je zomaar door de vingers. Mogen wat ‘minder goeie dagen’? Dat ze de praktijk zijn, zowel van kranten, bladen en het journaal als van een blog is een feit. Maar ze mógen niet.
Dat zeggen, betekent dat ik de lat hoog wil leggen. Hoe? Door een bijdrage aan oplossingen, meteen achter de kritische blik aan.

Dez case is ernstig genoeg. Zoals op de site van Varkens in Nood valt te lezen krijgt de minister het weer allemaal voor haar kiezen en staan de boeren er weer door in hun beschuldigde hemd. GroenLinks en de SP gaan Kamervragen stellen. Er zijn nl. aanwijzingen dat tot 20% van de dieren tijdens het (zomer)transport de reis niet overleeft. De minister zou over deze cijfers gelogen hebben. Prima, alleen is de letterlijke hamvraag niet hoe je een beter transport krijgt, maar hoe je transport tot een domme optie maakt door de dieren in Nederland als kwaliteitsproduct te verwaarden en te zorgen dat ze een som opbrengen die hun welzijn kan financieren. Als dat niet kan, is er een serieus probleem. 7,5 van de 10 miljoen opeet-varkens als levend bulkproduct naar het buitenland verslepen, is immers alleen al bedrijfseconomisch absurd. Ook al vindt het publiek het blog zo prachtig (deze week ontving ik een lovende mail over het ‘hoge niveau van de bijdragen en reacties’ van een journalist die nadenkt over zijn vak), een blog als dit kan een schitterende ideeënmachine op basis van kritieken en feiten zijn.
Ik wil het er op wagen, ook al is het vakantietijd en ondanks het feit dat er nog altijd veel meer gluurders dan bijdragers zijn uit de sectoren waar dit blog om draait.

Joy - ik weet niet wie achter die naam schuilgaat - verweet dit blog vorige week op alles wat het niet zelf verzonnen heeft kritiek te hebben. Waar, onwaar of half (on)waar ? Dat zal me worst wezen.

Ik wil het graag eens omdraaien: is foodlog als verzameling van schrijvers en lezers in staat een model te bedenken dat de varkens en de varkenssector kan helpen?

Als wij hier nogal eens beweren dat de Dierenbeweging het fout doet en de varkenshouderij, de slachthuizen en de vleesverwerkers niet met een oplossing komen, laten wij dan eens bedenken hoe het wel kan: welk realistisch en rendabel business- en marketingmodel kan er voor zorgen, cq. er aan bijdragen dat deze transportuitwassen verdwijnen, de boer geld verdient en het varken een beter leven krijgt? Daar hoort bij de vraag hoe je van vandaag’s situatie A naar de B en C van morgen en overmorgen komt.

De testcase voor foodlog: waar staat deze case komende week vrijdag en krijgen we mensen uit de genoemde sectoren mee aan deze tafel?
In de sectoren zitten bergen goed geïnformeerde creatieve intelligentie alleen onvoldoende boven het maaiveld uitkomt. Omdat organisaties nou één keer hun bekende 'slack' hebben en de Dierenbeweging hen ondergronds heeft gedwongen.

Als het iets fatsoenlijks wordt, hebben we wat aan te bieden en maakt foodlog.nl zich kritiseerbaar. Dan krijgt het betekenis en een serieuze rol.
Dit artikel afdrukken