1 min
Foodlog.nl gaf afgelopen week aan een voorkeur voor echt kleine winkeltjes te hebben, als ze maar lekker makkelijk in de buurt zitten. De denkende, handige, hoogopgeleide en berekenende laag van de samenleving heeft die allang ontdekt zoals het toevallig ontstane multi culti winkelgebied Kanaalstraat in Utrecht bewijst. U leest het goed, geen projectontwikkelaar of gemeente bemoeide zich met de 'planning' van die winkelstraat. Het aanbod ontstond vanzelf. Daarom koop je er spullen die niet lijken op wat je in de supers vindt. En daarom ga je erheen, blijf je er terugkomen en blijkt de prijs nog meegenomen ook.
Wat moet er gebeuren om straks niet de laatste drie supers te laten bepalen wat we eten?
Voor alle duidelijkheid: die drie kunnen er ook niks aan doen. Als ze niet eerst de laatste kleintjes opvreten, moeten ze meteen beginnen met het hoofdgerecht, elkaar. Eerst de kruimels wegvegen is dan ook veel handiger en minder risicovol. Het is eten of gegeten worden, tot de laatste ronde.
Wij staan erbij en kijken ernaar, maar zouden op een goede dag kunnen bedenken dat ze van ons te eten krijgen. Of zijn we als collectief te onhandig en onorganiseerbaar om duidelijk te maken wat we willen?
Bron: FD, 19 juli 2010
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 2 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
@dick: Het echte fijne weet ik er niet van (los van dat korte gesprek begin van deze week) maar als het niet op het Foodcenter kan, dan (maar)op een andere, nog nader te bepalen vergelijkbare plek! We hebben net vastgesteld dat die plek niet waanzinnig groot hoeft te zijn. Hou hem bestemd voor verswaren en doe de hele, langhoudbare rest per def. via internetbestellingen vanuit bestaande groothandels elders in het land. Natuurlijk kunnen deze producten wél vooraf geproefd worden, maar je hoeft er geen schappen mee te vullen. Ik zie vast van alles over het hoofd, maar geloof wel dat we het van dit soort combi winkelconcepten moeten gaan hebben, willen we een rijker aanbod dan alleen dat van de grote supermarkten en groothandels overhouden. Ik hoop overigens dat zich hier nog wél rechtstreeks bij de ontwikkeling van het Foodcenter betrokkenen met een reactie zullen melden...
PS: In mijn reactie genoemde e-mailadres moet natuurlijk zijn: www.mokummariteam.nl)
Foodcenter? Lasca, daarmee trek je een gesprek in het openbaar dat we van de week hadden. De gemeente Amsterdam, constateerden enkele mensen die aan dat gesprekje meededen, heeft een foutje gemaakt. Het Foodcenter is dood.
Op foodlog probeerden we er ooit iets van te maken. Dat probeerde ik van de week ook nog even om opnieuw te constateren dat het morsdood is: de ontwikkeling van een idee voor het Foodcenter had moeten worden aanbesteed. Nu is het onroerend goed aanbesteed. Ontwikkelaars hebben de ballen verstand van de inzet van food in de 21e eeuw cq. geen interesse in de mogelijke keuzen waar in de 21e eeuw voor staat. Ze letten op hun rendement per m2. Van het laatste ben ik niet vies, maar de kans dat er een optimum tussen die mogelijke keuzen en het makkelijk binnen te halen rendement wordt bereikt is vrijwel nihil.
Wat nu? (ik wed dat het behalve van jou, hier nu doodstil wordt over het onderwerp Foutje Rond de Aanbesteding van het Foodcenter Amsterdam)
@dick:'Mark, het geheim zit in een ander business model: geen dure m2, geen dure design, niet veel maar extreem weinig m2, en meer dan alleen boodschappen doen op die meters. Dan hou je de prijs laag, kun je de kwaliteit laten stijgen. De weinige m2 maken je bovendien klaar voor de Internet-boodschapperij waar jij van droomt.'
Wat mij betreft ga je uit van groter aantal m2's, maar geef je die een multifunctionele bestemming (wat Amsterdam betreft liefst op het Foodcenter, Jan van Galenstraat). Uitgangspunt: flinke hal in stadscentrum.'Achterkant': horeca-groothandel met duurzame/biologische producten, met groot aandeel voor 'van Nederlandse bodem. 'Voorkant': winkel/markt voor publiek met zelfde producten consumenten. In dit deel ook: ruimte voor kookworkshops, gegeven door de koks die aan 'de achterkant' hun inkopen doen, ontmoetingen tussen koks en boeren en tuinders, voor culinaire leestafel/culi-bibliotheek, met puur kopje koffie bij de hand, etc. Het aanbod in de publiekswinkel is combi van producten die je kunt kopen én die je kunt proeven en vervolgens via internet kunt bestellen. Denk hierbij aan samenwerking met de jaarlijks groeiende bioboerenwebwinkels; zij kunnen hun producten hier collectief afleveren. Klanten kunnen bestelling hier afhalen of, tegen meerprijs, duurzaam thuis bezorgd krijgen (ook daar zijn allerlei manieren voor in ontwikkeling en denkbaar: van transport over water per electrisch stadsvervoer tot en met bakfiets toe). Deze plek biedt (via de groothandel aan de achterkant) ook mogelijkheden voor grotere bestellingen door 'consumer buyer groups'. Liefst locatie aan het water; dat biedt optie grootschaligere distributie aan horeca via schoon vervoer over water(deze week is die vorm voor het eerst beproefd met vaart langs 'Vriendelijke Keukens'door Mokum Mariteam (www.mokummariteam).
Waar het in het artikel over gaat zijn kleine zelfstandige ondernemers die vaak zijn aangesloten bij inkoopcentrales als Schuitema, Superunie etc. Deze, vaak buurtwinkels, kunnen niet op dezelfde manier worden gezien als de talloze Turkse, Marrokaanse, Surinaamse en andere niet puur Hollandse bedrijven.
Zolas gezegd, deze kleine buurtsupers konden zich niet staande houden omdat hun assortiment in niets verschilde van dat van hun grote broers,ze vaak duurder moesten verkopen en dachten klanten te kunnen trekken door mee te stunten met de anderen...
Hoewel ik constateer dat het verloop binnen de "immigrantenwinkels" groot is, ik geloof niet dat zij op korte termijn zullen opdoeken onder druk van blauw, oranje of groen....