Economen zijn trots op hun vak: ze geven het gedrag van menselijk gedrag weer in een paar vergelijkingen. Toch schrikken ze vaak zo van hun taak dat ze na 1 cm in de diepte te zijn gedoken, de boel al laten voor wat het is. Zo schrijft Frank Kalshoven afgelopen zaterdag in zijn Volkskrant-hoek dat prijzen stijgen bij relatief veel vraag (met als voorbeeld de zorg). Niettemin blijft hij kennelijk blind voor de vaak geziene marketing-‘oplossingen’ als je niet aan de vraag kunt voldoen: laat gewoon de kwaliteit zakken! De zorg wordt domweg minder (nog maar één keer per week douchen), en de prijzen hoeven helemaal niet omhoog.

Vooral in relatie tot voedsel kwam de volgende gedachte bij me op: wás het maar zo dat kwaliteitsnormen langzamer veranderden dan de prijzen; dan betaalden we meer, en dus met aandacht, voor voedsel waar we niet over hoefden te klagen.
Dit artikel afdrukken