De metal-versie is nog wat indringender en inmiddels door Greta erkend
I have moved on from this climate thing... From now on I will be doing death metal only!! https://t.co/mYqXxFuE77
— Greta Thunberg (@GretaThunberg) September 28, 2019
Slechts één wereldleider durfde te zeggen dat ze wat minder hard moesten juichen omdat ze de eisen helemaal niet waar kunnen maken. Dat was de Franse president Emmanuel Macron, bepaald veranderingsgezind maar ook een realist. Je kunt niet in een paar jaar de hele infrastructuur en houding van mensen veranderen die zich in letterlijk duizenden jaren heeft gevormd. Mensen willen groei en meer weelde. De consequenties van Greta's wereld zijn niet meer, maar minder. Veel minder zelfs. Economische groei moet stoppen, schrijft 's werelds beste energie- en landbouwrekenaar Vaclav Smil in zijn jongste boek.
Kunnen we beginnen om de wereld te elektrificeren, zoals de Elon Musks en goeroes als Jan Rotmans ons beloven? Nee, zei Bill Gates in The Financial Times. Ook al investeren we ons suf in elektrisch, we blijven nog altijd meer fossiele brandstof gebruiken, al was het alleen maar om de apparaten voor die elektrische economie überhaupt te kunnen maken. Daarom pleit Gates voor een fossiel-zuinige samenleving en niet voor honderd procent elektrisch want dat gaat domweg niet. Voorstanders van desinvesteringen in de fossiele infrastructuur verwijten hem dat zijn manier van denken in de praktijk de opkomst van bijvoorbeeld massale elektrische automobiliteit remt. Daar hebben ze een punt, behalve als Gates' punt is dat er veel minder en alleen de zuinigst mogelijke automobiliteit de weg op zou moeten mogen.
Esther Bijlo in Trouw verdenkt Gates van oliebelangen. De cijfers van Smil geven Gates helaas gelijk. Bijlo ziet complotten, omdat ze voor het gemak maar in goeroes is gaan geloven en zelf niet kan rekenen aan de complexe energie-infrastructuur van onze wereld.
Er zijn domoren - klimaatontkenners - die nog altijd niet begrijpen dat meer dan 400 ppm CO
Na Greta's bijtende speech was iedereen in New York wild enthousiast toen 19 grote bedrijven op een krukje gezeten, kwamen vertellen dat zij tenminste wel plannen hebben om wat te doen aan hun CO2-emissies en natuurimpact. Namens hen nam Danone's baas Emmanuel Faber het woord. Luister naar zijn opmerkelijke woorden:
Yesterday at the @UN, declaring breakdown on the cycle of life in soils and the need to recreate the missing link: #biodiversity in our fields & plates. 19 #OP2B companies have already committed to do so. We need many more to join this @WBCSD coalition #UNGA #NatureBasedSolutions pic.twitter.com/XhjgQkH2qt
— Emmanuel Faber (@EmmanuelFaber) September 24, 2019
Bedrijven die in honderd landen zo'n beetje de helft van de markt bedienen, kondigden aan de rooflandbouw te stoppen die de beste gronden op aarde dreigt uit te putten en de biodiversiteit zwaar bedreigt. Ze kunnen een flinke slok van de gifbeker van Greta veranderen. Of dat gaat lukken, is twee; ook landbouw zit met fenomenen die als twee druppels water lijken op de spelbrekende boodschap van het duo Gates-Smil.
Maar laten we dat even vergeten, om niet alle hoop te bederven. Hoop op het onmogelijke heeft mensen vaker gered tenslotte.
Als er nog een toekomst van de wereld is, is in die handen van multinationals - Shell incluis. Maar pas op: zonder hulp van iedereen, kunnen bedrijven het niet, waarschuwde FaberHet enthousiasme waarmee Fabers boodschap werd ontvangen, is logisch. Negentien bedrijven kondigen via zijn mond aan te gaan doen wat de via de VN verenigde wereldregeringen sinds de Club van Rome - vijftig jaar geleden - niet deden. Ze ontwikkelden geen visie, maakten geen keuzen en gaven geen sturing.
Secretaris-generaal Antonio Gutteres van de VN was blij met Greta en Faber. Maar zijn blijdschap was vooral het teken van het falen van de organisatie die hij leidt, terwijl bedrijven nu bewegen. Als er nog een toekomst van de wereld is, is in die handen van multinationals - Shell incluis. Maar pas op: zonder hulp van iedereen, kunnen bedrijven het niet, waarschuwde Faber.
Er is ook sturing nodig van overheidswege. Of Faber dat bedoelt, is onduidelijk. Maar iedere bestuurskundige weet dit: het belang van het geheel, kun je niet sturen vanuit zijn onderdelen. Die hebben immers allemaal een eigen belang. Juist daarom was Fabers pleidooi al zo'n wonder zonder weerga.
Goed nieuws? Ja. Maar het klopt niet, vanwege het deelbelang van waaruit bedrijven werken. Daarom blijft een beangstigende vraag liggen: heeft het nog iets te maken met democratie, sturing vanuit de publieke wil, het openbaar belang of wat politicologen good government noemen? Bedrijven kunnen het echt niet alleen. Greta kan aan politieke relevantie winnen als ze zich gaat verdiepen in bestuurskunde. The science is immers crystal clear; de barrières en uitdagingen zitten ergens anders.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Owh, die gelinkte tweet in tekst van Emmanuel Faber had ik helemaal genegeerd tot nu. Maar who, zulke woorden van de man achter o.a. Danone. Ik ben hem gaan volgen op Twitter.
Er is geen collectieve oplossing, er is alleen maar een individuele oplossing. Elke collectieve oplossing zal (grotere) groepen benadelen of uitsluiten (geboortebeperking, halveren veestapel, protectionisme) en grote conflicten veroorzaken. Het 'we' is toch vaak de ander en zelden de 'ik'.
Wat niet wil zeggen dat het individuele geen gemeengoed zou kunnen worden. En dan is het toch de 3 van Hans uit #9 en Dicks #6
#10 merci, Dick
Hans, op zijn manier werkt Macron aan importrestricties. Hij blies kort geleden Mercosur op en zette van meet af aan in op een Frans landbouwbeleid dat Franse eindproducten voorziet van uitsluitend Franse grondstoffen. Zo houd je de waardetoevoeging in eigen economie. De rest van de interne markt gromt, maar zou hetzelfde kunnen doen en hoeft dan niet meer te grommen. Uiteraard is dat wel een domper voor Nederland en Vlaanderen die beide op alle gebied een regio buiten hun stadsland-grenzen bedienen.
Ik ben het overigens met je eens: stel normen voor wat je op jouw markt verkocht wil hebben. Alles mag binnen als het aan jouw normen voldoet (dat is Macrons liberale colbertisme). Er is nog iets nodig: binnen een geografische markt is differentiatie in ketens nodig omdat anders overproductie op de loer blijft liggen.
"Maar het klopt niet, vanwege het deelbelang van waaruit bedrijven werken."
1. Noem me een international, één maar.., dat op dit moment niet de windowdressing van 'duurzaamheid' etaleert. Is op dit moment een verplichte vorm van marketing-beleid.
2. De vraag 'hoe concreet' blijft hangen in een veelheid van mogelijke stapjes en stappen binnen sectoren die meer te maken hebben met het zelfbehoud en winstbelang van de industrie en handel, dan met een bereidheid een stap terug te doen.
3. In de diverse 'topic's van de laatste weken wordt vrijwel zonder uitzondering het 'hoe dan wel ' ontweken in discussies. De vraag wordt dagelijks gesteld. Dat we emissies moeten terugbrengen, dat we minder vlees moeten eten, dat we langzamer moeten gaan rijden, en ik kan er nog een groot aantal aan toe voegen, noem dat draaien rond de pot. Die duizendtallige aanbevelingen verstikken elk concreet proces.
4. Ik heb gepoogd aan te geven, op welke concrete manier we wel in kunnen grijpen.
Zeer weinig reacties. Zeer benieuwd naar de volgende die ook concreet model om in te grijpen op de FL-tafel legt, en z'n nek uit steekt.
Ik blijf voorlopig bij het mijne tot de zwakheid er van duidelijk wordt gemaakt:
zware importrestricties om de wereldhandel te hervormen om tot ecologische verantwoorde productie te komen van wat dan ook. Chauvinist pig Trump bewijst al meer dan een jaar dat het een direct impact heeft.
En zoals ik eerder schreef niet om de eigen industrie te beschermen, maar om binnen de wereldhandel de productie terug te dringen van a) welvaart-junk en b) productie van goederen die mens- en milieu-bedreigend waar dan ook geproduceerd wordt.
Dus hongerig naar een concreet stappenplan.
Ik tref hier te veel 'ist und soll' en te weinig 'muss' aan.
Sorry.