Salomon - Monny voor zijn bekenden - Querido (62) werkte zijn leven lang in het eten. Bij bedrijven als Unilever, Hero, Laurus, Spar en Colruyt beklede hij diverse zware managementfuncties. Nu geeft hij een deel van zijn tijd aan de Stichting Voedselbanken Nederland. Zijn taak is het inzamelen van voedsel. Dat doet hij vanuit zijn omvangrijke kennis over hoe bedrijven intern en logistiek functioneren. En met verve. Hij weet hoe grote bedrijven zouden kunnen werken als ze het willen. Het afgelopen jaar wist hij deelnemer na deelnemer zover te krijgen verarmend Nederland van voedsel te voorzien. Het weggooien van goed eten als het een goed doel kan dienen, is Querido een doorn in het oog. Gestaag werkte hij door aan zijn missie om de Voedselbanken van aanbod te voorzien en voedselverspilling tegen te gaan. En daar gaat hij met een groot aanpassingsvermogen onvermoeid mee door.

100% onbetaald
De Russische voedselban veranderde iets aan zijn werk. Terwijl Nederland zich langzaam realiseert dat niet zozeer de gederfde omzet, maar het prijsbederf het probleem is, deed Querido via BNR een oproep aan Nederlandse versproducenten om verse producten aan de voedselbanken te doneren. Die komen nl. nog altijd de nodige aanvoer tekort om verarmend Nederland van eten te voorzien.

Of hij daar ook voor wilde betalen, vroeg BNR. Nee, zei Querido. De Voedselbanken werken met 100% onbetaalde vrijwilligers om overtollig maar uitstekend voedsel efficiënt bij mensen die het nodig hebben maar niet kunnen betalen te krijgen. Ook voor vers voedsel kunnen de Voedselbanken zorgen dat het goed terecht komt. Daar gaat het om. En bovendien, zegt Querido, aan vers hebben de voedselbanken een groot gebrek.

'Het volledige prijsbederf is weg te werken'
Inmiddels komen de geluiden los over de schade van het Russische voedselembargo voor Nederland. VNO-NCW spreekt inmiddels over 'enkele miljarden' als gevolg van niet eens alleen de directe omzetschade, maar vooral door het prijsbedervende effect voor het gehele aanbod. Dat treedt al op als er een procent tomaten, varkens of paprika's en peren in de markt zitten. Dat laat prijzen dramatisch dalen.

Daarom vroeg ik Querido of de Voedselbanken zo'n groot tekort hebben dat ze het prijsbederf kunnen wegwerken als ze gaan werken met de door het embargo getroffen omzet van verse producten.

Querido: "Er wordt nu gesproken van een omzetverlies van € 600 miljoen voor de primaire land- en tuinbouw en tussen de 350 en 500 miljoen voor de verwerkende sector. Daarnaast gaat er nog het nodige via de Baltische Staten. Alles bij elkaar wordt geschat dat er voor circa 1,5 miljard aan inkoopwaarde voor voedsel terugkomt op de Europese en Nederlandse markt. Daar is - theoretisch - in consumentenwaarde ca. 10-15% van de Nederlandse retailmarkt mee te bedienen. Dat is heel wat en zou onze behoeften als Voedselbanken ruimschoots invullen. Nu zitten we helaas nog ver onze behoeften. Ik vind het te dol om goed eten weg te gooien en wil laten zien dat het anders kan. Daarom lanceer ik deze stelling die echt waar te maken is als bedrijven dat willen: verduurzaam het eten dat nu overblijft en je kunt hele prijsbederf wegwerken én het product dat niet naar de Voedselbanken gaat gefaseerd verkopen."

En hoe moet dat dan?
Querido: "Ik ben in gesprek met verwerkers - van hele grote tot veel kleinere - om het aanbod dat nu overblijft te verwerken tot lekkere houdbare soepen en dito kant-en-klaar maaltijden die niet allemaal in één klap de markt op hoeven en voor een deel naar de Voedselbanken gaan. Het commerciële deel haalt iets terug van de verliezen. Het feit dat het prijsbederf uit de markt wordt gehaald is de grootste winst, omdat daardoor niet bijvoorbeeld alle tuindersprijzen onder een schandalig niveau dalen waardoor hun bedrijven bijna collectief dreigen om te vallen."

Wat gaat dat kosten?
Querido: "Er wordt nu gesproken van een schadebedrag dat al in miljarden wordt gerekend. Ik denk en weet zeker dat voor heel veel minder een plannetje is uit te werken dat precies dat doet wat ik je net vertel: het prijsbederf tegengaan, de Voedselbanken aan eten helpen en een stuk van de schade terughalen door verwerkte producten te maken die je gespreid in de tijd verkoopt"

Wie moet dat betalen?
Querido: "Er is alweer een strijd gaande over de vraag of steunmaatregelen aan bedrijven niet oneigenlijk zijn. Ze zouden er namelijk al zo slecht voor staan, dat Poetin eigenlijk alleen maar de druppel is die de emmer laat overlopen. Als de overheid uit zulke ingewikkelde discussies wil wegblijven, zou ze er verstandig aan doen voor deze verwerkingsoptie te kiezen. Die valt vele malen goedkoper uit dan de schadesom zoals die nu door VNO-NCW wordt becijferd en lost toch die hele schade op. Dat durf ik hardop en zonder voorbehoud te formuleren, al weet ook ik nu het precieze bedrag nog niet waar we dan op uitkomen. Ik weet echter zeker dat we zonder eten weg te hoeven gooien een eind onder de - zeg - driehonderd miljoen blijven zitten én er een sociaal doel van jewelste mee kunnen scoren. Ik denk bovendien dat ook de grootste verwerkers van Nederland een deel van de verantwoordelijkheid kunnen nemen. Trouwens, dat kan in vrijwel ieder Europees land zo worden aangepakt. Ik zou me dus niet alleen tot de Nederlandse, maar ook tot de Europese politiek willen richten die daar vandaag een besluit over moet nemen in Brussel. Wat mij betreft neemt staatssecretaris Dijksma het mee in de auto op weg daarheen."

Fotocredits: Monny Querido (r) tijdens de Horeca 2014 naast Kamerlid Carla Dik-Faber (l), Foodreporter
Dit artikel afdrukken