1 min
Iedere 10 jaar wordt de beroemde classificatie van Saint-Emilionwijnen herzien. Sinds 1954 zijn er tientallen Grands Crus Classés (op dit moment 64), Premiers Grands Crus Classés (14) en Premier Grand Cru Classé A-titels toegekend. Tot 2012 mochten Château Cheval Blanc en Château Ausone zich als enige dragers van die laatste kwalificatie noemen. In dat jaar voegden zich Château Angélus en Château Pavie bij het illustere tweetal. Flessen in dit deel van de markt hebben een prijsniveau dat met drie cijfers voor de komma wordt geschreven.
In de aanloop naar de nieuwe classificatie, die in 2022 moet verschijnen, deed zich een aardverschuiving voor. Cheval Blanc en Ausone hebben geen dossier ingestuurd. Met opzet.
De prestigieuze wijnkastelen hebben hun buik vol van de steeds zwaarder wegende criteria die volgens hen afleiden van het maken van een buitengewone wijn. Het gaat volgens hen inmiddels meer om de show dan de wijn: in toonaangevende bladen en kranten verschijnen, op televisie te zien zijn, in films in de bioscoop gedronken worden, groeiende aantallen volgers op de sociale media, Hollywoodsterren of NBA-spelers die laten zien de wijn te drinken. "De kerk moet terug midden in het dorp", volgens de wijnkastelen.
De aandacht moet uitgaan naar het terroir, de druiventeelt en het wijnmaken, niet naar de marketingfratsen.
Het besluit slaat in als een bom. Het is alsof een driesterrenchef zijn sterren inlevert omdat er meer gekeken wordt naar de kleur van de kelnersjas dan naar de inhoud van het bord, schrijft Le Figaro. Of wordt de soep niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend? "Het zou mij niet verbazen als er nu achter de schermen zwaar gelobbyd wordt en dat het uiteindelijk tot een compromis komt," zegt wijnexpert Alain Bloeykens in De Standaard. De classificaties versterken het imago van de hele regio. "En dat heeft een impact op de prijzen, waardoor ook de mindere goden hun flessen makkelijker en duurder kunnen verkopen."
In de aanloop naar de nieuwe classificatie, die in 2022 moet verschijnen, deed zich een aardverschuiving voor. Cheval Blanc en Ausone hebben geen dossier ingestuurd. Met opzet.
De prestigieuze wijnkastelen hebben hun buik vol van de steeds zwaarder wegende criteria die volgens hen afleiden van het maken van een buitengewone wijn. Het gaat volgens hen inmiddels meer om de show dan de wijn: in toonaangevende bladen en kranten verschijnen, op televisie te zien zijn, in films in de bioscoop gedronken worden, groeiende aantallen volgers op de sociale media, Hollywoodsterren of NBA-spelers die laten zien de wijn te drinken. "De kerk moet terug midden in het dorp", volgens de wijnkastelen.
De aandacht moet uitgaan naar het terroir, de druiventeelt en het wijnmaken, niet naar de marketingfratsen.
Het besluit slaat in als een bom. Het is alsof een driesterrenchef zijn sterren inlevert omdat er meer gekeken wordt naar de kleur van de kelnersjas dan naar de inhoud van het bord, schrijft Le Figaro. Of wordt de soep niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend? "Het zou mij niet verbazen als er nu achter de schermen zwaar gelobbyd wordt en dat het uiteindelijk tot een compromis komt," zegt wijnexpert Alain Bloeykens in De Standaard. De classificaties versterken het imago van de hele regio. "En dat heeft een impact op de prijzen, waardoor ook de mindere goden hun flessen makkelijker en duurder kunnen verkopen."
Waar haal je het vandaan, Jos.
Hier is maar 1 , één, woord voor!: DECADENTIE
Alsof wijn een eerste levensbehoefte is.