Een Franse kippenboer met een Nederlandse naam, Martin Clarenbeek, vertelt dat die kippen in een Nederlandse super zo'n € 12 moeten kosten als hele kip. In Frankrijk hebben ze een marktaandeel van bijna 60%. Volgens hem willen Nederlandse supers zijn Label Rouge kip niet omdat die te goed is. Hun andere kip zou erbij verbleken.
Met zulke praat wordt het natuurlijk nooit wat. Maar de Levensmiddelenkrant vertelt nog wat meer. In Frankrijk kosten zijn kippen maar € 7,50. Logisch dus dat ze daar wel de winkel uitvliegen. Maar net toen ik dat snapte, begon mijn probleem weer. Waarom kosten ze daar € 4,50 minder dan hier? Ze zijn hier maar liefst 60% duurder dan daar.
Van dat verschil snap ik dus echt geen fluit. U wel? Mij houdt het uit mijn slaap. Een vrachtwagen vol dooie kippen kan onmogelijk per dier een enkeltje à raison van € 4,50 kosten.
Martin spreekt en schrijft Nederlands zoals u en ik. Ik hoop dat hij dat hier wil komen uitleggen waarom goeie kip voor een Hollander zoveel duurder moet zijn dan voor een Fransman. Of weet u het?
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Als Nederlandse Label Rouge vleeskippenhouders in Frankrijk probeer ik aan te geven waar naar mijn mening het verschil in marge blijft steken. Eerder schreef iemand al over een vast margesysteem waarmee gewerkt wordt. Dit is in ons geval ook zo, fijn dat de prijs stabiel blijft maar gezien de gevergde aanpassingen die wij moeten doen is het echter ook geen vetpot. Per kilo wordt aan ons 1,87 euro betaald, waarna de slachterijen de prijs tot ongeveer 2,50 optrekken, geslacht klaar voor transport. Wanneer ik dan lees dat een kip bij AH (overigens ook 'ONZE' kip...Fermiers d'Ancenis en niet alleen van Loué) meer dan 10 euro kost soms... dan is het mij duidelijk dat vooral de detailhandel wel erg veel marge heft. Vandaag bij een franse buurtsupermarkt de Label Rouge kip van Loué voor 4,79 per kilo in de aanbieding, gemiddeld gewicht 1,4 kilo maakt een hele kip voor 6,70 euro. Overigens is een fermier kip een buitenloopkip en niet altijd een Label Rouge kip met de daaraan verbonden strenge voorwaarden voor het houden van kippen. Op dit moment hebben we alle stallen vol zitten, met gele kip (de kaalnek met het geelachtig vel en dito poten), zwarte kip (zelfde maar dan met zwarte poten) en witte kippen (rustieke kip met witte poten). Voor wie meer wil lezen over ons bedrijf raad ik aan mijn blog te lezen, er is een tabblad voor de Label Rouge kip en daar staan nog enkele interessante linken op.
Franse groeten,
Monique SEINEN
Boerinneke in Frankrijk Blog
Robin@
Volledig met je eens. Ik schaam me wel eens, omdat ik relatief gemakkelijk en goedkoop aan heel goed materiaal kom. Dat is een rijkdom op zich.
Nou ja, iedereen moet natuurlijk gewoon zelf weten wat ie doet. Bouillonblokjes gebruiken, of fond uit een potje, k&k uit een kartonnetje, helemaal zelf getrokken of een combinatie daarvan. Met plofkip, soepkik, poten, vlerken, overgebleven gebraden of rauwe karkassen, aangezet of alles rauw. Met veel exta smaakmakers of weinig, veel of weinig water. Als het maar lekker is en je er plezier in hebt.
Ja, daarom moet je dus minder water gebruiken. Duhuh.
Robin@
Oh dear !
Zou het kunnen dat de smaak van een consumentenkip sowieso een heel stuk fletser is dan een echte boerenhoender ? Wat er niet in zit komt er niet uit.
Ik maak dit weekend coq au vin van 'harem-haantjes'. Kleine haantjes met een kleurrijke staart. Mager van het 'poepen' (vlaams voor neuken) en toch met een beetje mooi geel vet. En met een zeer volle smaak, die weer afwijkt van de zelfgekweekte vleeshanen. En die echt een dag in de rode wijn met een beetje azijn gaan en veel langere braadtijd vragen. En waar nadat ze aangebraden zijn (met vel !) een goed glas cognac over gaat. En weer wat azijn en bruine suiker. En soms nog wat port. En waar als het vet er afgebraden is, dobbelsteentje mager vet bij gaan.. Etc.
Maar die ook weer toevallig (?) prima zijn om een zeer krachtige bouillon te trekken. Komt zelfs in de buurt van een duiven -bouillon die ik nog altijd als het meest geraffineerd en smaakvol ken. Het vlees is dan niet meer geschikt voor consumptie. Te hard en droog.
Leer mij, zoon van een vlaamse boerendochter uit Oostkerke, geen bouillon of fond maken, Robin !
Of daarvoor naar gekke Appie moet achter een 'flets kieken'...
over & out
(maar je maakt wel prachtige foto's die een ware liefde voor de kookkunst verraden :-) )