De Vlaamse afvallige katholiek en wereldberoemde ethicus Etienne Vermeersch sprak zich twee jaar geleden uit voor sterilisatie van vrouwen in arme landen omdat zij voor overbevolking zorgen. Daarvoor zette hij de facto de grondrechten van individuele mensen aan de kant ten gunste van de mensheid als soort. Overbevolking is voor vele experts de kern van het duurzaamheids- en menselijke overlevingsvraagstuk waarvoor de wereld staat. Een radicale 1 kind politiek, zeker wanneer ouders daar zelf voor kiezen, zou de wereldbevolking binnen een halve eeuw tot ca. de helft kunnen reduceren. Een grotere duurzaamheidswinst is vrijwel ondenkbaar. Maar de Kerk blijkt tegen.
Fotocredits: Paus Franciscus tijdens zijn inauguratie, Catholic Church and Wales
Op 8 oktober krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Voor een interessant perspectief van onze positie is misschien Charles C. Mann met zijn boek 1493 van belang (lees het nu voor de tweede keer): "Voor de tijd van aardappel en mais en de intensieve landbouw waren de levensomstandigheden in Europa ruwweg gelijk aan die in Kameroen en Bangladesh nu en bleven ze achter bij die in het huidige Bolivia en Zimbabwe. Europese boeren aten gemiddeld per dag minder dan jager-verzamelaarsgemeenschappen in Afrika of het Amazonegebied. Een industriële monocultuur met verbeterde gewassen en intensieve bemesting gaf miljarden mensen - eerst in Europa en daarna in een groot deel van de rest van de wereld - de kans te ontkomen aan de malthusiaanse val. Het klinkt ongelooflijk, maar de hoeveelheid voedsel per persoon verdubbelde of verdrievoudigde overal ter wereld, terwijl de wereldbevolking steeg van minder dan een miljard in 1700 tot ongeveer zeven miljard nu. Nog even een heel interessante noot van dezelfde blz erbij over Kenneth Pomeranz: "Dit onderschat wellicht zelfs nog de omvang van de verandering. De historicus Kenneth Pomeranz betoogde dat 'een deel van de meest intensief bebouwde grond in Europa (met inbegrip van Engeland) begin negentiende eeuw door serieuze uitputting bedreigd werd'. Als er geen guano was ingevoerd, meent Pomeranz, dan zou dat niet tot een handhaving van het toenmalige niveau hebben geleid maar tot een grootschalige ramp in een groot deel van Europa." Mij lijkt dit een correcte analyse van de werkelijkheid. Wie de boeken van Mann en Pomeranz goed leest vermoed ook iets hoe het in de toekomst zal gaan. Veel meer dan een vermoeden is het waarschijnlijk niet, maar het geeft toch enige richting. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld omdat ik mijn eigen denkrichting zie samengevat.
Paul niet gaan lezen!
Wat mij opvalt is dat gezinnen in armere landen juist groter zijn dan westerse landen. Een oplossing zou kunnen zijn om naar mars of een andere planeet te emigreren maar op het moment is technologie nog niet ver genoeg of het zo ver komt de tijd zal het leren.
In het verleden was bevolkingsgroei de belangrijkste factor, deze is bijna ingehaald door economische groei.
Population Matters (die club van Sir David Attenborough) berekende dat de wereld een optimum van 2 miljard mensen kan herbergen, uitgaande van de Westerse levensstandaard van 1990. Los van de discussie hoe deze berekening tot stand kwam, komt het nummer redelijk overeen met mijn gevoel. 2 Miljard oprekken naar de huidige 7 miljard is al buitenproportioneel, laat staan de geschatte 9,2 miljard in 2050.
Als we iets dergelijks als uitgangspunt accepteren, voldoet geen enkele vorm van inleveren op materie meer. Overigens zei noch bedoelde ik dat Liesbeth. Mijn persoonlijke overtuiging is dat krimp van bevolking onafwendbaar is (goedschiks of kwaadschiks) en inleveren op onze huidige levensstandaard evenzeer.
@Liesbeth bedoel je dat als die 9, 10 in de toekomst 15 miljard? mensen hun gedrag aanpassen aan - geef het even de noemer - circulaire economie dan moet het lukken. Dus dan gaat de 'verplichte keuze' over gedrag en niet over kinderwens.
Ik denk niet dat de aarde een oneindige groei van mensen levend in principes van circulaire economie aan kan. Dat gebeurt in ecologieën van planten en dieren ook niet. Dus de discussie over het aantal mensen, los van hun gedrag, moet hoe dan ook gevoerd worden. En dat kan net zo goed (beter) nu, als in 2050.