Octopus uit de tajine

Ik nam een diepvriespakketje mee uit de Lidl in Bédarieux, een plaats zo'n dertig kilometer achter Béziers.

Het risico op rubber
Aan de slag ermee. Twee dingen weet ik: je moet ze of kort grillen, of lang stoven en in beide gevallen loop je het gevaar dat je uiteindelijk rubber zit te eten. De meeste kans op sappige, malse octopus heb je dan ook met stoven, want dat kun je altijd nog verlengen. Maar ja, uren stoven, in de oven of op het fornuis is niet zo aantrekkelijk als je op alle mogelijke manieren probeert de warmte buitenshuis te houden. Bovendien kost het veel tijd.

Onverdund
Daarom probeerde ik eens wat anders: de tajine! Daarin kon ik de octopus op lage temperatuur, slow laten cooken met als bijkomend voordeel dat ze dat dan ook nog eens in hun eigen vocht zouden doen. Zou je ze gewoon koken, raken die smaakrijke kooksappen erg verdund. Mijn octopusjes waren bovendien niet enorm van afmetingen, kon ik zien door de verpakking, dus ze zouden prima passen in mijn tweepersoonstajinetje.

Dubbeldippen
Een laatste tip om de kans op malsheid te vergroten kwam ik op internet tegen: blancheer de octopus door 'm twee keer tien tellen in kokend water onder te dompelen. Zo gezegd, zo gedaan.

1,5 uur op 100 graden
Ik bereidde de tajine voor door er een scheutje olijfolie in te doen, twee grote tenen knoflook, een theelepel venkelzaadjes, 2 gedroogde pepertjes en een flinke handvol verse tuinkruiden: thijm, sariette, peterselie. De ontdooide octopussen gingen stuk voor stuk twee keer in het kokend water bad en werden daar van dunne slappe slierten fraaie stevig opgekrulde tentakelbolletjes. Dat maakte ze ook meteen een stuk hanteerbaarder. Daarna gingen ze in de tajine, voor de zekerheid nog een bodempje rosé erover en hup de koude oven in. Die zette ik anderhalf uur, op 100 graden. Geen omkijken naar, maar wel spannend. Zou het een nieuwe oplossing zijn?

Wow!
Na anderhalf uur haalde ik de tajine uit de oven en haalde voorzichtig het deksel eraf: wow! De schaal was gevuld met octopusbouillon, en daarin dreven drie prachtige octopussen - het idee van in hun eigen vocht stoven had dus uitstekend uitgepakt. Ik heb het vocht uit de tajine door een zeefje in een pan geschonken, even flink ingekookt en met een lepel crème fraîche afgemaakt. Zout en peper bleken niet nodig.

Met wat rijst, gegrillde paprikareepjes en een flinke lepel saus zette ik de octopusjes op tafel. Ze waren heerlijk - en werkelijk supermals met een uitstekende bite.

De tajine blijkt gemaakt voor gestoofde octopus.

Fotocredits: Foodlog Media