Supermarkthummus heeft nauwelijks nog wat met het originele recept te maken. De supermarktsmeersels bestaan vaak uit een minder groot aandeel kikkererwten en tahin, zijn minder gezond en bevatten soms 'rare' ingrediënten. Dat blijkt uit een vergelijking van de Consumentenbond.
De Consumentenbond onderzocht voor de Gezondgids 78 hummusvarianten op samenstelling en voedingswaarden. In plaats van testoordelen, berekende de bond op basis van het etiket de Nutri-Score van de bakjes en verschillende categorieën (klassiek, pikant, kruiden, groente en fruit). Van de onderzochte hummus-varianten krijgt 37% Nutri-Score A, 42% een B en 21% een C. Opvallend is huismerken beter uit de bus komen dan A-merken. Huismerken domineren de Nutri-Score-A-categorie.
Gemiddeld genomen scoren de groentevarianten het vaakst een A. Daarna komen de pikante varianten, gevolgd door de naturelhummus en de hummus met kruiden. De hummussoorten met fruit scoren het laagst, geen enkele A en vooral C’s. Waar traditionele hummus voor minimaal 70% uit kikkererwten bestaat, komt de beste supermarktversie niet verder dan 52%. De kikkererwten en tahin worden in supermarktvarianten vervangen door water, olie, zout en afwijkende smaakmakers zoals zongedroogde tomaat, mango of pesto.
De bond eindigt op een positieve noot. Vergeleken met de test uit 2016 daalde het gemiddelde zoutgehalte in naturel hummus met 21%.
Consumentenbond - Test hummus met smaakjes | Consumentenbond
De Consumentenbond onderzocht voor de Gezondgids 78 hummusvarianten op samenstelling en voedingswaarden. In plaats van testoordelen, berekende de bond op basis van het etiket de Nutri-Score van de bakjes en verschillende categorieën (klassiek, pikant, kruiden, groente en fruit). Van de onderzochte hummus-varianten krijgt 37% Nutri-Score A, 42% een B en 21% een C. Opvallend is huismerken beter uit de bus komen dan A-merken. Huismerken domineren de Nutri-Score-A-categorie.
Gemiddeld genomen scoren de groentevarianten het vaakst een A. Daarna komen de pikante varianten, gevolgd door de naturelhummus en de hummus met kruiden. De hummussoorten met fruit scoren het laagst, geen enkele A en vooral C’s. Waar traditionele hummus voor minimaal 70% uit kikkererwten bestaat, komt de beste supermarktversie niet verder dan 52%. De kikkererwten en tahin worden in supermarktvarianten vervangen door water, olie, zout en afwijkende smaakmakers zoals zongedroogde tomaat, mango of pesto.
De bond eindigt op een positieve noot. Vergeleken met de test uit 2016 daalde het gemiddelde zoutgehalte in naturel hummus met 21%.
Jan Peter #2 Ik doelde er eigenlijk op dat er zoveel waarde aan commercie wordt gehecht door de overheid en mensen, terwijl commercie zelden gezondheid op 1 heeft staan, maar praktisch altijd winst, meer winst, en nog meer winst. Winst en gezondheid kunnen prima naast elkaar bestaan, maar 'de meeste winst' en gezondheid niet. Dan kun je beter terugvallen op (gezonde) tradities en die in ere houden, daar weer waarde aan gaan hechten, trots zijn op traditionele producten, daar bescherming en promotie voor bieden als overheid. Ik ben zelf fan van B.O.B./AOP-producten (kazen, olijfolie etc), dat mag voor mij wel voor meer producten zoals bijv. hummus: traditioneel gemaakt volgens opgestelde regels waar je niet (teveel) mee mag klooien.
Overigens ben ik wel benieuwd naar je amandelmelk met zoveel amandel, is dat niet heel dikke yoghurt met 25% amandel? Of haal je de amandelprut er weer uit en kom je voor het eindresultaat ook maar aan een paar % amandel? Ik heb eigenlijk geen probleem met die 98% water. Mijn groene thee vind ik heerlijk met z'n 99,99% water, is niet meer te zuipen als er meer dan 0,01% thee in zat ;)
Betreft amandelmelk, veel smaak met weinig amandelen.
Er zijn verschillende amandelen met verschillende smaken, van smakeloos tot bitter (schadelijk).
In Spanje gebruiken ze aardamandelen, maar ik neem aan dat die bij ons niet aangeduid worden met 'amandel'.
Het bruine vliesje.
Wel eens het verschil geproefd tussen de witte amandelen en die met het bruine vliesje?
En wat zit er in de amandelpasta waar de AH amandeldrink van wordt gemaakt? Ik vraag mij af waar de sterk smakende vliesjes van de witte amandelen blijven, en of amandelen bewerkt worden alvorens er water aan toe te voegen om de smaak op te peppen zoals bij het branden van pinda's, koffie en sesamzaden. Die 2,5% amandel of amandelpasta zal wel kloppen, maar waarom 'amandel' en niet 'amandelen'? Bij Nutelle staat wél hazelnoten en niet hazelnoot?
Eerst roosteren?
'Alpro amandeldrink ongezoet is gemaakt van de allerbeste licht geroosterde mediterrane amandelen en natuurlijk water.' (link)
Dus bij Alpro worden zelfs de allerbeste mediterrane amandelen eerst geroosterd omwille van de smaak. Dat 'natuurlijk water' maakt het product wel een stuk duurder :)
Er zijn twee verschillende manieren. Bij haver heb je inderdaad nog een filter stap, bij noten-melk soms. In als je filtert dan heb je inderdaad snel 20%-40% “verlies”, meestal idd voor feed.
#6 maar filter je de geperste amandelen er niet uit? Ik weet Oatly bijv. de geweekte haver weer doorverkoopt aan de veevoeder industrie (al kijken ze naar andere bestemmingen omdat vegans er niet zo blij mee zijn)
Koemelk is goedkoop (rond de 30 cent bij de boer, en met verpakking en processing rond de 80-100 cent per liter). Maar de non-dairy dairy melkproducten zijn inderdaad ook niet zo duur om te maken. Er zit veel water in, en daarnaast wat haver, amandelen of rijst, typisch 2-10% industrieel. De ingredient prijs is echter niet snel op de 30 cent van koemelk!
Om het industrieel te maken is het wel wat lastiger. Om de houdbaarheid te verlengen is een UHT process nodig. Dit is alleen voor de grotere verwerkers weggelegd: typisch 5000-15000 liter per uur en een CAPEX van behoorlijk wat miljoenen.