Nu heeft deze landbouwpolitiek een januskop, met twee totaal verschillende gezichten. Naast de succesvolle kant is er ook die andere kant van mestoverschotten en stikstof- of ammoniakproductie. De crisis laat zien dat de huidige agrarische productie niet houdbaar is vanwege maatschappelijke vraagstukken over landschapsbeheer, stikstof, klimaat- en biodiversiteitsbedreigingen. En moet dan de veestapel inkrimpen? Breng liever de hoeveelheden kunstmest en vooral geïmporteerd voer drastisch omlaag voor stikstofreductie, zoals de stikstofhoogleraar aan de VU, Erisman, recent in het tijdschrift Boerderij stelde.
Ja, de boeren kunnen nog op een nostalgische sympathie rekenen van de Nederlanders. Maar de samenleving is veranderd, het gaat niet meer om 'nooit meer honger'. De consument wil anders eten en natuur beleven.
Geef de boeren tijd om over te schakelen en laat hun de bedrijfsvrijheid hoe dit te doenDe afgelopen twintig jaar is roofbouw gepleegd op de politiek-bestuurlijke agrarische infrastructuur. Het ministerie van Landbouw en Visserij ging in 2010 op in dat van Economie, Landbouw en Innovatie. Ook schrapte men de product- en bedrijfschappen voor onder andere akkerbouw, diervoeder, vee en zuivel. Wat resteerde, is de brancheorganisatie LTO Nederland. En die wordt met argwaan bekeken door juist de boeren. Ook daar erodeert de solidariteit. Boeren starten kleine organisaties die op specifieke gebieden hun belangen moeten behartigen. Daarmee is de slagkracht van belangenbehartiging ernstig verzwakt.
Boeren zijn innovatief. Hun trekkers zijn voor mij het symbool van innovatiekracht en de sterke positie van de Nederlandse landbouw. Tachtig procent van de boeren wil overstappen naar natuurvriendelijker methoden en weg van het naoorlogse, neoliberale beleid, toonde het onderzoek van dagblad Trouw vorig jaar al aan. Geef de boeren tijd om over te schakelen - en laat hun de bedrijfsvrijheid hoe dit te doen - naar een levensvatbare bedrijfsvoering met toekomst voor hun navolgende generaties! Voor een kringlooplandbouw is afstemming nodig op de lokale en regionale consumentvraag.
Tevens moet de Europese voedselvoorziening veiliggesteld worden. We dienen ervoor zorg te dragen dat de productie niet naar landen wordt verplaatst waar men het niet zo nauw neemt met bijvoorbeeld dierenrechten! Dat betekent géén vrijhandelsverdrag met Mercosur-landen uit Zuid-Amerika waardoor goedkope landbouwproducten op onze Europese markten terechtkomen die zijn geproduceerd onder omstandigheden die wij niet willen.
Het ministerie van Landbouw negeerde de waarschuwingen over stikstofbeleid, kopte afgelopen maandag de Volkskrant. Nu maar eens zien of politiek Den Haag over haar schaduw kan springen en probleemoplossend vermogen gaat vertonen. Of wordt het politiek zwartepieten? Als er iets bij deze stikstofaffaire aan het licht komt, is het wel een bestuurlijke crisis in de samenwerking tussen het Rijk en de provincies. Wij moeten onze innovatieve boeren die de voedselvoorziening in stand houden en tegelijkertijd zorgvuldig de natuur beheren, koesteren. Dat vereist een grondige aanpak en een zorgvuldige planning, mét de boeren, en tevens bijstelling van het Natura 2000-beleid over de natuurgebieden in Nederland. Met een helder politiek zicht op een gezonde toekomst!
Dr. ir. Henk Kievit werkt aan de Universiteit van Nyenrode en de Christelijke Hoge School Ede. Deze column verscheen gisteren in het Reformatorisch Dagblad.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
#42 Henric de EU heeft een hele lijst aan verboden stoffen zoals weekmakers in plastic, de lijst van Japan is nog groter. Alleen Nederland kan Nederlands gefokt/gemest/geslacht vlees naar China sturen. De Japanners, Koreanen, Chinezen en Amerikanen keuren hier bloembollen en andere sierteeltproducten op virus. En dat gaat zo nog een heel tijdje door.
#41 kip uit de oekraine, tijdens de MKZ uitbraak mocht er niet preventief geënt worden maar werd er wel vlees uit zuid Amerika ingevoerd, en er zijn vast legio andere voorbeelden te verzinnen.
Martinus, wie stelt die eisen?
#40 Henric, Er worden al eisen gesteld aan bestrijdingsmiddelen gebruik, chemische stoffen, productie methoden, oorsprong aan het buitenland. En het buitenland stelt hier ook eisen aan producten (bestrijdingsmiddel/ chemische stoffen/ regio’s) en Deze landen komen deze hier zelf beoordelen.
Er is een CE markering op producten, er zijn import eisen. Deze worden nu verruimd om de globale handel te stimuleren voor onze Unilevers en VW ten koste van ons MKB en familie bedrijven.
Die globale handel welke de grootste oorzaak is van de vervuilings-milieu-klimaat- problematiek.
EJ #39 , zoals ik hieronder al zei, alles kan in principe. Het gaat erom wat je wilt bereiken. Als je meer dierenwelzijn wilt dan kun je bepaalde eisen aan producten stellen, zoals bijvoorbeeld de verkoop en productie van kooieieren verbieden.
Met bestrijdingsmiddelen is dat al wat lastiger, niet alle werkzame stoffen zijn overal beschikbaar, nieuwe stoffen komen en gaan voortdurend. Nog ingewikkelder wordt het bij zaken als energieverbruik, uitstoot van allerlei stoffen of bepaalde productiemethoden.
Bovendien kun je je afvragen wat je daarmee wilt bereiken. Moet de Nederlandse overheid invloed willen uitoefenen op het gebruik van bepaalde stoffen of middelen aan de andere kant van de wereld? En zo ja, waarom dan? Kunnen die mensen dat daar zelf niet?
Wat je je moet afvragen is of het een taak van de overheid is om bedrijven te beschermen tegen concurrentie. Ik denk van niet, omdat ik er geen goede redenen voor kan verzinnen.
Ik denk wel dat het een taak van de overheid is om regels te bedenken met een grondslag waar een meerderheid voor is, en vervolgens de markt voldoende tijd te geven om aan die regels te voldoen. Waar die tijd ontbreekt is het redelijk om de schade die daardoor ontstaat te vergoeden. Maar het is aan de markt om om te gaan met de omstandigheden. Je beroepen op een bepaald recht om iets te blijven doen omdat je dat nu eenmaal al jaren doet, past daar niet in.