De Vlaamse zakenkrant De Tijd gaf afgelopen week een kort overzicht van de verschillende prijsstijgingen. Cacao is de afgelopen drie jaar 5 procent duurder geworden (met een piekstijging van 20 procent in 2011), varkensvlees 20 procent, suiker 25 procent en palmolie maar liefst 90 procent.
Doorberekenen van deze prijsstijgingen aan afnemers en klanten blijkt vrijwel onmogelijk, omdat consumenten dat niet accepteren. Daarom rest fabrikanten niets anders dan knabbelen aan hun recepten: Van koekjes bijvoorbeeld: als het chocoladelaagje wat minder cacao bevat, wordt het goedkoper. Aardbeienyoghurt met minder aardbeien, gebak met minder eieren, brood met minder vet en ga zo maar door. De dure producten worden beperkt of vervangen door goedkopere, chemische, alternatieven.
Bakkerijgrondstoffenleverancier Puratos liet weten dat de populairste producten van de laatste maanden de ei- en vetvervangers voor in brood en gebak zijn.
De crisis is binnenkort te proeven.
Fotocredits: Koetjesreep, met heel weinig cacaowytze
Op 29 januari krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Waarom wordt alleen aan de receptuur geknabbeld als de grondstofprijzen hoog zijn? Als de consument producten toch wel blijft kopen bij een andere receptuur kun je dat toch altijd doen? Goedkoper produceren = meer marge, toch?
Verkeerde richting. Het verrommelen neemt toe. Herformuleren om iets goedkoper te maken is de gemakkelijke richting. De consument krijgt minder voor dezelfde prijs. Fabrikanten met lef verhogen hun prijs een beetje. En leg dit uit. Consumenten zullen dit wel snappen denk ik.