Het was spectaculair, ook al vergeten de meeste kranten het nieuws. De Chinezen van Shuanghui namen het Amerikaanse Smithfield over, de grootste varkensvleesproducent ter wereld. Die is ook eigenaar van Spaanse vleeswarenmaker Campofrio, die weer eigenaar is van Stegeman.
Foodlog hield het nieuws over de overname bij. Dat was geen sinecure, want de deal werd gezien als een mogelijke bedreiging van strategische belangen van de VS. Toch ging hij door. En zo leek dus ons eigen Stegeman, dat je bij de super bijvoorbeeld herkent aan de code NL 101, in Chinese handen te verdwijnen.
Maar gisteren kwam het nieuws dat Shuanghui helemaal niet zo happig is op Campofrio. Volgens de Spaanse wet, moet de nieuwe eigenaar van de aandelen een bod op de aandelen uitbrengen als zijn aandeel groter is dan 30%. Om die reden besluit Shuanghui zijn belang tot kleiner dan 30% terug te brengen.
Voor de directie van Campofrio is dat een tegenvaller. Het bedrijf had zich al verheugd al op de export van varkensvleeswaar naar China. De zuivelaars in het Noorden van Europa zijn tenslotte ook succesvol met hun melkpoeder in China.
Maar nee dus. De Chinezen bepalen zelf wel wat ze ermee doen. Ze willen geen vleeswaar uit Europa. Het gaat ze om het vlees. Niet gedoe eromheen, maar de grondstof telt.
Fotocredits: Stegemann, still
Dit artikel afdrukken
Maar gisteren kwam het nieuws dat Shuanghui helemaal niet zo happig is op Campofrio. Volgens de Spaanse wet, moet de nieuwe eigenaar van de aandelen een bod op de aandelen uitbrengen als zijn aandeel groter is dan 30%. Om die reden besluit Shuanghui zijn belang tot kleiner dan 30% terug te brengen.
Voor de directie van Campofrio is dat een tegenvaller. Het bedrijf had zich al verheugd al op de export van varkensvleeswaar naar China. De zuivelaars in het Noorden van Europa zijn tenslotte ook succesvol met hun melkpoeder in China.
Maar nee dus. De Chinezen bepalen zelf wel wat ze ermee doen. Ze willen geen vleeswaar uit Europa. Het gaat ze om het vlees. Niet gedoe eromheen, maar de grondstof telt.
Fotocredits: Stegemann, still
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het succes zal er vanaf hangen in welke mate Smithfield onafhankelijk kan opereren onder de nieuwe eigendomsverhoudingen. Interessant om te volgen. Ik denk nog steeds dat deze deal gedaan is omdat er te veel incentives voor het topmanagement waren ipv rendement op de investering.
Combinatie van factoren Dick. Als eerste de introductie van de melkquotering in 1984 waardoor het volume te produceren melk in Europa gekort werd. We zitten nu geloof ik na de recente (5x1%)uitbreiding van het quotum zo ongeveer weer op het niveau van 1990! De mondiale zuivelbehoefte en productie is echter doorgestegen en het marktaandeel van Europa daarin dientengevolge gedaald. Met de granen een vergelijkbaar verhaal. Granen worden alleen nog daar geteelt waar hoog salderende gewassen niet geteeld kunnen worden. Daarnaast hebben opkomende economiën ervoor gezorgd dat goedkoop voer voor de intensieve sectoren niet meer bestaat en landen als Brazilië veel meer en tegen lagere kosten zijn gaan produceren. Rundvlees springt er in die zin nog negatiever uit dat door de hoge kosten in de EU de aansluiting met de wereldmarkt niet meer is terug gevonden waardoor Europa per saldo netto importeur zal worden. In het algemeen ligt de focus voor de producent dus op de eigen europese consument en moet export ervoor zorgen dat de prijzen hier niet door de mand vallen. Dus voorlopig dankjewel chinezen.
Jos, waardoor is die verdamping ontstaan?
Dick #5. EU is altijd een wereldspeler geweest. Eerst op kosten van de belastingbetaler middels importheffingen en exportrestituties waardoor de EU haar eigen boeren beschermde door het interne prijspeil op een hoger niveau te brengen, en overschotten te dumpen. Hierdoor werden wereldmarktprijzen negatief beïnvloed. Aangezien de kostprijs en opbrengstprijs elkaar volgen werd eigen productie op den duur te duur, en het beleid door partners niet meer geaccepteerd. Eerst door gatt, later wto, zijn muren afgebroken om op het wereldtoneel weer een speler te zijn. Alleen is het aandeel op de wereldmarkt van bijv. vlees en zuivel inmiddels verdampt.
Dick, dat zal wel, maar deze ‘ enorme bevolking die groeit in welvaart en zichzelf niet navenant kan voeden’, forceert ‘de resources die daarvoor voorwaardelijk zijn.’
In een docu op Canvas kon je zien wat er met de oorspronkelijke bevolking gebeurt als er weer honderdduizenden hectares in Afrika worden overgenomen. Wat Duitsland hypocriet deed onder de vlag van ‘Lebensraum’, doet het structureel autoritaire China ‘gedwongen’ onder de noemer ‘Lebensmittel’ in de meest brede zin, inclusief grondstoffen en olie. En het doet wat de Romeinen in Europa deden en de Belgen in Congo. Het creëert logistieke infrastructuur. In Afrika met wegen en spoorwegen, waar ze hier in Europa haveninfra overneemt. China kolonialiseert. Structureel en economisch. Gedwongen of uit 'noodzaak'.