‘Methanogene darmbacteriën beperken succes maagverkleining’

Dit is “Wens 6” uit de Uilenspiegel 5/2013 die helemaal gaat over mensen die een bariatrische operatie laten ondergaan. De hoog gespannen verwachtingen, de teleurstelling over de geringe winst, en dan na al jaren op alles letten wat je eet, toch weer aankomen. En daar bijkomend nog de grote kans op tal van complicaties waar in de voorlichting niet –of nauwelijks over gesproken word. De ontwikkelingen zoals hierboven beschreven zijn niet nieuw. We schreven er al uitgebreid over in 2013. U kunt Uilenspiegel “Darmafsnijders” met de voetnotenverwijzingen gratis downloaden via euleev.nl.

Wie kan mij de cijfers geven over de situatie in Nederland ook over de zaken die aan de orde komen in “Wens 1, 2, 3, 4, 5” ?

Wens 6…en dan alles vergeten

Menige auteurs geven aan dat 18 % van de bariatrie- patiënten onder complicaties en 5 % onder latere gevolgen lijden.[12,51] Dat zouden er verbazingwekkend weinig zijn. Hoe meer van het maag-darm-stelsel afgesnoerd of afgesneden werd, des te meer naden, littekens en vergroeiingen zijn het gevolg. Radiologen diagnosticeerden bij 100 maag-bypass-patiënten door middel van computer-tomologie 62 lekkages, hernia’s, obstructies, bedenkelijke vloeistofopeenhopingen en gesprongen krammetjes of naden.[86] Een getal om trots op te zijn. Het is zeker hoger als bij galblaasoperaties, waarvoor overigens in de regel een echte indicatie is.
Een van de pijnlijkste uitwerkingen van de bariatrie is echter haar gebrek aan resultaat. Want “30 tot 50 % van de patiënten moeten opnieuw geopereerd worden, omdat de gewichtsafname onvoldoende is”, zo klagen Zwitserse chirurgen,[40] sommige tot wel zes maal.[59] Door dat regelmatige na-opereren, dus bijvoorbeeld de omzetting van een maagband in een RYGB, komen blijkbaar hogere resultaatsquota tot stand. Inderdaad betekent een nieuwe operatie binnen enkele jaren na de eerste, het mislukken van het concept.
Maagverkleiningen en in het bijzonder een “reorganisatie” van de dunne darm beïnvloeden het opnamevermogen, vooral van vitamine B12. Lage bloedspiegels bij vet oplosbare vitaminen, foliumzuur en zink komen eveneens vaak voor.[79]
Tegenwoordig worden de patiënten routinematig met vitaminen en mineraalstof supplementen verzorgt, die ze voor de rest van hun leven in moeten nemen. De fabrikanten kunnen blij zijn, de patiënten niet, want de dure vitaminen, mineraalstoffen –en eiwitpreparaten, alsook de regelmatige laboratoriumonderzoeken moeten zij uit eigen zak betalen. Dat wordt snel nagelaten, daar het een permanente aanslag op de geldbuidel is.

Kunstmatige blinde darm

Op het eerste gezicht klinkt de voedingsmiddel –en vitaminetekort theorie weliswaar logisch, maar aan de symptomen liggen vermoedelijk totaal andere oorzaken ten grondslag. Operatiemethodes waarbij delen van het spijsverteringsstelsel stilgelegd worden, laten ongewone vestigingszones achter. In een afgesneden lege darm kunnen zich niet zo plezierige bacteriën en schimmels nestelen, want de normale darmflora verhongerd.
Bekend is dit fenomeen van natuurlijke vergroeiingen in de darm, waarbij zich toevallig blinde pockets gevormd hebben. Ze voeren regelmatig tot problemen door bacterieel foutieve vegetatie, reden waarom men aanbeveelt ze te verwijderen[11] Onbehandeld komt het anders tot het Short-Bowl-Syndroom, de typische bijverschijnselen van een vette lever en artritus zijn.[50]
Bij de bariatrische operatie worden deze bedrieglijke vestigingszones opzettelijk aangelegd. Op deze problemen hebben Prakash en collega’s al 25 jaar geleden gewezen. Ze vonden in de bypass bacteriële overwoekeringen met reusachtige aantallen: e.coli, klebsiella, grampositieve coccen en candida-schimmel. Onder de anaeroben waren clostridium en bacteroides fragilis het meest voorkomend.[66] Hier klopt de spreuk: De dood loert in de darm.
Onder bacteriële overwoekeringen lijden 4 van de 10 bariatrie-patiënten.[75] Want de toxische stofwisselingsproductie van de bacteriën overbelast de lever, wat eerst naar een vette lever en later tot levercirrose voert. Bij 60 % van de patiënten bevind zich eveneens een schadelijke bacteriële populatie.[74]

Een opvallend symptoom is het ijzertekort. Het is in de regel geen teken van slechte verzorging, maar een noodmaatregel van het lichaam, waarmee het de vermeerdering van ongewenste bacteriën tegengaat, want voor bacteriën is ijzer essentieel. (zie EU.L.E.N.-Spiegel 2000, H.7) Daarbij zorgt ook het B12 –tekort voor lage ijzerwaardes.

Intern vergiftigt
Schimmels in de darm verbruiken vitamine-B. Zo heeft het, als klassieke vitamine-tekort-ziekte bekend staande beriberi, nu terugkijkend, zich ontpopt als een schimmelvergiftiging ten gevolge van de consumptie van beschimmelde levensmiddelen – dus als een mycotoxikose.[68] (zie Eu.l.e.n.-spiegel 1997, H.4)

Over Neuropathie, zoals de Wernicke-Encephalopathie, het Guillain-Barré-Syndroom, alsook Paresthesie en een verdoofd gevoel in de ledematen, klaagt een op de twee patiënten met een maag-bypass.[35,71] RYGB-patiënten lijden eveneens vaak aan Wernicke- of Korsakovsyndroom, ook zijn neuropathieën en beriberi niet zeldzaam. [5,13,33] De vakwereld duidt de klachten – meestal abusievelijk – als koper –of thiaminetekort, omdat de patiënten in ieder geval op thiamine toediening reageren. Thiamine is eenvoudig een antigif voor mykotoxine, daar vandaan reageert ook zijn “Vitaminestatus”.

Maar niet alleen de nieuw gecreëerde “Blinde darmen” ontvouwen een eigen leven, ook de verhakstukte maag biedt ziekteverwekkers een nieuw onderkomen. Normalerwijze worden bacteriën in het voedsel door het maagzuur gedood. Bij de afgesnoerde of verkleinde maag zijn daarvoor noch de aanwezige zuren noch de verblijfsduur voldoende. Vaak worden zuurremmers voorgeschreven, om de zure oprispingen in de slokdarm in te dammen. Bij H2-blokkers vermeerdert zich het aantal bacteriën om het 100- tot 1000-voudige.[74] Een typisch gevolg is opnieuw een vitamine B12 tekort.[74]

Zouden de euforische studies van adipositas-chirurgen openhartig zijn, dan was de homo sapiens, zuiver biologisch gezien, niets anders als evolutionair klungelwerk, dat al in de kinderjaren van zijn achterbakse organen bevrijd zou moeten worden. In deze zin heeft zich kortgeleden ook de WHO (Wereld Gezondheid Organisatie) uitgelaten: “Ofschoon de studies methodisch grote gebreken vertonen en weinig betrouwbaar zijn, laten de beschikbare gegevens zien, dat bariatrische operaties bij pubers tot een aanzienlijk gewichtsverlies voeren en tot verbeteringen van de bijkomende ziektes alsmede de levenskwaliteit.” [85]

In de VS zijn ondertussen al meer dan 10.000 minderjarigen onder het mes gegaan.