Met dat spuitwater van verleden week bleven de vragen opborrelen. Waarom drinken wij eigenlijk flessenwater? In Brussel hebben we stromend leidingwater sinds het eind van de negentiende eeuw.

Belgisch bronwater
Vandaag komt dat uit lekker smakende plekken als Spontin (vroeger zelf een spuitwatermerk) of Modave, maar ook uit de zandlagen onder het Zoniënwoud. Echt bronwater! 30% komt uit de Maas, gezuiverd in Tailfer, vlak bij de heerlijke tuinen van Annevoie en het bierdorp Purnode. Er zijn veel mensen die ons het Brusselse water mogen benijden.

Wat een gedoe, terwijl er evengoed bronwater uit de kraan stroomt?
Maar bronwater komt gewoon uit de kraan
Maar wat zien we? Brusselaars, voornamelijk van de Afrikaanse migratie, zeulen dag in dag uit met plastic flessen, die met hele paletten vanuit de winkel worden gedistribueerd. Meestal is dat water van een Frans merk dat 32 bronnen exploiteert, niet alleen in Frankrijk, maar tot in Luxemburg en Italië toe. Wat een gedoe, terwijl er evengoed bronwater uit de kraan stroomt? Die mensen weten dat niet. Zij komen uit culturen waar het leidingwater verdacht is of helemaal niet te krijgen. In de woestijn van Mauritanië zag ik overal lege plastic waterflessen liggen. De mensen zijn dat zo gewoon.

Bubbels uit de natuur
Maar dat gaat over gewoon water, geen spuitwater. Spuitwater is water waarin koolstof­dioxide in oververzadiging is opgelost. In de fles blijft het netjes verborgen, maar eenmaal de interne druk wegvalt door de dop te openen: psjit! Bubbels. Bubbels komen in de natuur voor. Er zijn bruisende bronnen, zoals die van Bru (Chevron).

Ik bezocht daar ooit een would-be-forelkweker, die had moeten stoppen omdat zijn vissen geen spuitwater lustten. De bron op zijn terrein bruiste zo sterk dat de forellen doodgingen. Hij heeft zijn bron dan maar verkocht aan Spadel, de maatschappij achter Spa en Bru, en is visverwerker geworden. Hij maakte uitstekende visworsten.

In een kuuroord gaan kuren, was een medische behandeling met water, dat water had een magische kwaliteit
Medicinaal en magisch
Maar de verkoop van water in flessen vindt zijn oorsprong in de medische claims die sommige bronnen al sinds de oudheid meekregen. In een kuuroord gaan kuren, was een medische behandeling met water, dat water had een magische kwaliteit. Spa werd zo beroemd dat het woord spa nu in het Engels staat voor kuuroord in het algemeen.

Met de industrialisatie ging men water verpakken en distribueren voor zijn vermeende gezondheidswaarde. Flessenwater was medicijn. Wie herinnert zich de claim van het merk Apollinaris (uit de Eifel): l’eau qui fait digérer les briques. Wie herinnert zich nog Vichy Célestins, zouter water kon je niet vinden, maar ja, het was voor de gezondheid, voor de vertering, voor de lever … Op Franse terrasjes was Perrier duurder dan een ballon wijn.

Koele prik
Slimme marketeers hebben een hele generatie aangepraat dat ze met een fles over straat horen te lopen en regelmatig water lebberen, liefst – uiteraard - in een plastic fles, want met glas zal dat niet lang duren. Spuitwater heeft wel een koelend effect: door het expanderen van het gas in het water neemt het warmte mee: prik is koelte.

Gewoon zelf maken, met bruistabletten
Kun je thuis zelf spuitwater maken? Uiteraard. Vandaag is Sodastream® razend populair, ook betere restaurants maken hun eigen spuitwater van kraantjeswater, zoals het hoort. Staat nog chic ook. Maar zulke apparaten zijn duur en ik schrok ook van wat zo’n vervangingsfles CO2 kost. Dat kan eenvoudiger. Lang geleden vonden we in Italiaanse winkels zakjes poeder van Idrolitina.

In een fles met water gieten, snel dop erop en even wachten: spuitwater. En alles kan beter, een schep bakpoeder in het water. Of bruistabletten! Ik ben het ooit gaan vragen bij apothekers of zij voor mij bruistabletten konden maken zonder actieve stof. Om fris te drinken, hoeft er geen paracetamol of multivitamine in! Ik wacht nog op het antwoord. Smakelijk.
Dit artikel afdrukken