Deze week was het weer zover. De Seafood Exposition in Brussel. Voor mensen zoals ik is dat hét evenement van het jaar. Ik heb er al die tijd naar uitgekeken. En met mij ook hoteliers, Uber- en taxichauffeurs, restaurateurs en organisatoren van recepties en afterparty’s.

Kleurrijk
Standenbouwers en schilders, fotografen en printers, verhuizers, koeltechnici en tapijtenverkopers bouwden in enkele dagen tijd de Heizelpaleizen vol feërieke paviljoenen, en dat voor slechts drie dagen. Ook Sea Shepherd, Gaia en Greenpeace loeren naar elke kans die zich voordoet om aan de metro-uitgang te strooien met pluchen zeehondjes of zich vast te ketenen tegen de tonijnvangst. Kleurrijk!

Na afloop van elke beurs gingen wij allemaal, of toch degenen die niet met een vliegtuig terug moesten, grinnikend naar huis met tassen vol gerookte zalm, kisten vol oesters en nu en dan een doos bevroren garnalen
De wereldbeurs van de vis-, schaal- en schelpdierenhandel is in die zesentwintig jaar van haar bestaan erg veranderd. In het begin ging het schuchter. Toen de vakbeurs op kruissnelheid kwam, werd het ronduit feestelijk.

Feest
Er waren overal in Brussel avondjes en etentjes van nationale promotieorganen (die van Ierland waren berucht!). Maar ook tussen de stands in, tegen sluitingstijd op de beursvloer zelf, werd er behoorlijk gefeest. Na afloop gingen wij allemaal, of toch degenen die niet met een vliegtuig terug moesten, grinnikend naar huis met tassen vol gerookte zalm, kisten vol oesters en nu en dan een doos bevroren garnalen.

Zakelijk
Maar daar is verandering in gekomen. De zakelijkheid slaat steeds meer toe. Met meer dan tien Heizelpaleizen vol lekkers gaat het al lang niet meer over wat proeverijtjes.

Er liggen letterlijk tonnen voedsel op de Heizel, die niet echt bewaard worden onder gecertificeerde omstandigheden. De douane gaat al jaren niet meer akkoord, en ook het FAVV houdt een schoongespoeld oog in het zeil. Met de dreigingen zijn er overal veiligheidsagenten die snuffelen tussen wat je binnen en buiten brengt. Alleen enkele organisaties zoals Lions en Rotary mogen voedsel vergaren om aan erkende armenverenigingen uit te delen. De rest wordt vernietigd.

Met de dreigingen zijn er overal veiligheidsagenten die snuffelen tussen wat je binnen en buiten brengt
Wat er verder gebeurt tussen de opbouw en afbraak is vooral hard zakendoen. Ik mag er dan al vrolijk van worden, voor veel van de 25.000 deelnemers (of zo) is het gewoon hard labeur, ver weg van huis. Er zijn deelnemers die het hele jaar van de ene vakbeurs naar de andere hollen om hun waar aan de man te brengen, stands op te bouwen en achteraf weer op te plooien. Leven uit een valies, in een anoniem businesshotel, met één oog op de omzet en een ander op de kosten. De Seafood Exposition Global, zoals die tegenwoordig heet, is een dure aangelegenheid voor wie er een plek betaalt.

Pijlinktvisjes risotto
Om het verlangen wat op te vangen, ging ik gisteren naar de vishandelaar om de hoek, waar ik kleine pijlinktvisjes vond voor 11,50 euro per kilo. In pijlinktvisjes zit weinig afval. Enkel het papegaaienbekje tussen de tentakels uitnijpen tussen duim en wijsvinger en het ‘plastiekje’, een vreemd stijf doorzichtig inwendig skelet, uit de ‘rug’ of ‘mantel’ trekken. Dat is wat gefiedel. Verder goed spoelen, en laten uitdruppen. Maak een risotto door eerst wat gesnipperde ajuin aan te stoven in een plas olie of boter.

Gehakte paprika’s, rode en groene, toevoegen. Wanneer de ajuin glazig is, doe je er een kop risottorijst bij die je ook glazig laat aanstoven. Dan blussen met een glas witte wijn, en kruiden met zout, zwarte peper en geperste look. Al roerend laten koken en water bijvoegen om de rijst te laten zwellen (ongeveer driemaal het volume rijst).

Wanneer het er allemaal een beetje uitgedampt en eetbaar begint uit te zien (proeven!), zo na twintig minuten, doe er dan enkele verse blaadjes laurier bij, de pijlinktvisjes en misschien een scherp chilipepertje. Nog drie minuten onder deksel laten garen, niet langer, en dan opdienen met meer van de witte wijn in het glas. Smakelijk.
Dit artikel afdrukken