1 min
Winterpret is aangebroken. Tijd om dingen te gaan eten die ons aan de winter doen denken. Wie weet wordt het weer geen echte winter!
Ik ben geen fan van tartiflette, die aardappelsmurrie met klef gekookte kaas uit de Alpen. Ook niet van glühwein, ook al is dat nog écht een oude lokale traditie. Onder de naam van hypocras bestond die hier al in de middeleeuwen, een manier om slechte wijn te verkopen: suiker bij, specerijen en verwarmd ... Het parfum van die specialiteiten is ook moeilijk verteerbaar. Geef mij dan maar erwtensoep.
Erwtensoep kan erg chic zijn, dan heet ze potage Saint Germain en wordt ze gemaakt met nieuwe erwtjes in de lente. Maar erwtensoep van droge erwten is een volksgerecht, bekend van West-Azië tot de Britse eilanden.
Ik heb goede herinneringen aan de Erbseneintopf in Duitsland, vullende erwtenbrij, meestal met aardappelen en brood, die je gewoon langs de baan kon eten als je ergens in Bremen of Hamburg moest zijn. In dit seizoen welteverstaan. De Duitse Raststätte hebben vaak een bijzondere keuze van spijzen, afwijkend van de internationale frituur-en-ketchupkeuken.
Zo'n eenpansgerecht (Eintopf) wordt gemaakt met droge spliterwten. In veel supermarkten staan ze onopvallend te wachten op de wakkere klant. Doe ze in een ruime kom en zet ze onder regenwater. Laat een nacht weken. Ons stadswater bevat veel calcium-ionen, en dat houdt bonen hard bij het koken. Vandaar regenwater! Gekookt water is ook een mogelijkheid: door vooraf het water te koken, worden de opgeloste calciumzouten omgezet in neutraal carbonaat (ketelsteen).
Zelf maken
Laat in een ketel blokjes gesneden gerookt spek uitzweten, voeg er dobbelsteentjes ajuin, knolselder en wortel aan toe, laat even bakken. Doe er dan de geweekte erwten bij, samen met voldoende water tot alles onder staat. Kruid met peper en zout (opgelet, het spek is al zout), laurierblad en marjolein. Over dat laatste kruid zijn de meeste Duitse bronnen het eens. Laat een dertigtal minuten koken. Doe er dan aardappel bij, in blokjes. Nog eens koken, klein half uur, tot de aardappelen gaar zijn. Leg er dan enkele frankfurterworstjes in om op te warmen, of kasseler rookvlees in hapklare stukken en verdeel over de kommen van de genodigden. Dien op met wat brood.
Dit was de dagelijkse kost bij de Duitse lange omvaart. Erwten waren goedkoop en bleven lang goed. Maar bij sommige scheepvaartmaatschappijen stond er zo vaak erwtensoep op het menu, dat er een wet werd uitgevaardigd die een limiet stelde aan het aantal keren Erbseneintopf per week.
Dit artikel afdrukken
Erwtensoep kan erg chic zijn, dan heet ze potage Saint Germain en wordt ze gemaakt met nieuwe erwtjes in de lente. Maar erwtensoep van droge erwten is een volksgerecht, bekend van West-Azië tot de Britse eilanden.
Ik heb goede herinneringen aan de Erbseneintopf in Duitsland, vullende erwtenbrij, meestal met aardappelen en brood, die je gewoon langs de baan kon eten als je ergens in Bremen of Hamburg moest zijn. In dit seizoen welteverstaan. De Duitse Raststätte hebben vaak een bijzondere keuze van spijzen, afwijkend van de internationale frituur-en-ketchupkeuken.
Ik heb goede herinneringen aan de vullende erwtenbrij, die je in Duitsland langs de baan kon etenSpliterwten
Zo'n eenpansgerecht (Eintopf) wordt gemaakt met droge spliterwten. In veel supermarkten staan ze onopvallend te wachten op de wakkere klant. Doe ze in een ruime kom en zet ze onder regenwater. Laat een nacht weken. Ons stadswater bevat veel calcium-ionen, en dat houdt bonen hard bij het koken. Vandaar regenwater! Gekookt water is ook een mogelijkheid: door vooraf het water te koken, worden de opgeloste calciumzouten omgezet in neutraal carbonaat (ketelsteen).
Zelf maken
Laat in een ketel blokjes gesneden gerookt spek uitzweten, voeg er dobbelsteentjes ajuin, knolselder en wortel aan toe, laat even bakken. Doe er dan de geweekte erwten bij, samen met voldoende water tot alles onder staat. Kruid met peper en zout (opgelet, het spek is al zout), laurierblad en marjolein. Over dat laatste kruid zijn de meeste Duitse bronnen het eens. Laat een dertigtal minuten koken. Doe er dan aardappel bij, in blokjes. Nog eens koken, klein half uur, tot de aardappelen gaar zijn. Leg er dan enkele frankfurterworstjes in om op te warmen, of kasseler rookvlees in hapklare stukken en verdeel over de kommen van de genodigden. Dien op met wat brood.
Dit was de dagelijkse kost bij de Duitse lange omvaart. Erwten waren goedkoop en bleven lang goed. Maar bij sommige scheepvaartmaatschappijen stond er zo vaak erwtensoep op het menu, dat er een wet werd uitgevaardigd die een limiet stelde aan het aantal keren Erbseneintopf per week.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
_480_289_s_c1.png)
#9 Het is blijkbaar inderdaad moeilijk om verder te kijken dan je eigen neus. Je ziet het ook in de politiek, de internationale context waarin Nederland functioneert krijgt m.i. weinig aandacht.
#7 Toen ik nog in de Randstad woonde (geboren Hagenees) dacht ik ook dat de wereld zo ongeveer nèt voorbij Utrecht eindigde. Jaren later, inmiddels in de Achterhoek wonend kwam ik oud straat/buurtgenoten tegen die dachten dat ik naar Friesland/Duitsland/Twente verhuisd was.
Maar ongeveer de helft van de Nederlanders woont in de Randstad en de andere helft dus niet.
Ik woon in Wageningen en daar hebben we heerlijk (en zacht) kraanwater van de Veluwe.
In Nederland wonen meer mensen in het westen en in het westen drinken veel mensen water uit een rivier. Bovendien hebben mensen in het westen - uitzonderingen, jawel - een grote bek en worden nieuwsberichten in media voor het merendeel in Amsterdam en Hilversum gemaakt. Zo kan het gebeuren dat men in Brussel denkt dat ‘Hollanders’ uit rivieren drinken en oost van Utrecht niemand woont.
Maar, Nick Trachet, meer dan de helft van het drinkwater in Nederland komt uit de grond en viel ooit als regen of sneeuw naar beneden. Ook een uur of wat fietsen bij jou vandaan, in de Ardennen.
Heineken bier uit Den Bosch bijvoorbeeld, is gemaakt met tienduizend jaar oud water uit jouw land dat naar Brabant afdaalde. Ja, zonde, wat je zegt.
We hebben ook water uit Duitsland en hoefden dat niet eens te stelen. Het kwam tot ons.
Daar kan ik me iets bij voorstellen Nick. Maar het water hier uit de kraan is wel vies hoor, als ik dat een tijd laat staan, 's nachts bij mijn bed bijv, dan stinkt het uren later naar vis. Ik gebruik al een aantal jaar een Britakan met zo'n koolstof filter erin en dan kan ik het water wel uren laten staan, gaat niet stinken. Om te koken is het prima, dat wordt toch verhit enzo, proef je er niks van