Culinair ontdekt: Diwali

Eerder deze maand, op 13 oktober, was er een groots Diwali-evenement aan het Atomium. Er waren een paar duizend aanwezigen. Oei, is dat niet wat vroeg, als de échte feestelijkheden maar nu vrijdag beginnen? Wel, kijk eens met andere ogen naar onze eigen feesten. Kerstmis is ook een lichtfeest, op één welbepaalde dag eind december.

De kerstmuziek klinkt al uit de stadsluidsprekers en de geur van glühwein begint al te walmen vanaf de eerste dag van de maand! De Europese kerstperiode loopt af met Driekoningen, maar zelfs dan kunnen de mensen geen afscheid nemen van hun boom. Dus dat het miljard Indiërs over de hele wereld er wat eerder aan beginnen en wat langer mee doorgaan, kunnen wij hen niet ten laste leggen.

Lichtjesfeest
Diwali is een feest met lichtjes. Dat kan de buitenstaander makkelijk zelf ontdekken. Maar wat de diepere betekenis is, dat is een ander verhaal. Het hindoeïsme laat zich niet zomaar uitleggen, het kent vele vormen. Kijk wederom eens naar onszelf: christenen, dat zijn Grieks-­orthodoxen maar evengoed quakers.

Helemaal anders, maar toch onder dezelfde noemer. En atheïsten worden wereldwijd vaak tot de christenen gerekend, omdat er geen kolommetje apart voor voorzien is! Dus heeft de interpretatie van Diwali vele vormen. Van Trinidad in de Caraïben tot Fiji in de Stille Oceaan, overal leven georganiseerde hindoe-gemeenschappen. O, en ook de sikhs vieren Diwali.

Het is het feest van de overwinning van licht over duisternis, en het duurt meestal vijf dagen. De hoogdag is de derde dag, die van de nieuwe maan amasvasya, de “donkerste van het jaar”. Aangezien de hindoekalender afwijkt van de westerse varieert die datum bij ons van half oktober tot half november.

De tuinen en huizen worden versierd met dia’s, stenen potjes met olie in, waarin een katoenen wiek het vlammetje draagt. In moderne huishoudens kunnen het ook leds en andere lampjes zijn, vergelijkbaar met onze kerstverlichting.

Het is dus het moment om hindoeburen op te zoeken, misschien hebben ze wel iets lekkers klaar?

En er wordt, zo heb ik zelf mogen beleven, veel voedsel gegeten en gedeeld. Vaak hapjes: pakora, bhaji, bara, samosa … Op feestdagen zijn bij de hindoes de maaltijden meestal vegetarisch, ook bij hen die de rest van het jaar wel vlees eten.

Het is dus het moment om hindoeburen op te zoeken, misschien hebben ze wel iets lekkers klaar? Er zijn ook steeds meer Indische eethuisjes met een Nepalese, Pakistaanse of Sri Lankaanse achtergrond die iets speciaals doen. Of je maakt zelf eens Indische gerechten klaar.

Recept voor pakora
Ik pik dit recept even van Jacki Passmore: pakora.

Kook twee geschilde grote aardappelen halfgaar, snij ze dan in dobbelsteentjes. Snipper twee ajuinen, vijf pijpajuinen en een groene chili fijn. Hak een bosje spinazie (200 gram) klein en ook twee tomaten. Meng goed met 200 gram besan (kekermeel) en twee lepels zelfrijzende bloem.

Voeg er al mengend zout, twee lepels garam masala en flink wat geraspte gember toe. Garam masala is een Indisch specerijenmengsel dat je nu bijna overal vindt, ook in ‘westerse’ supermarkten. Maak van al die ingrediënten een wat lopend beslag met net genoeg water. Zet de frietketel op en drop porties ter grootte van een walnoot in de hete olie. Laat bakken tot goudbruin, drup goed uit en dien op met een yoghurt-muntsaus.

In Indische winkels zijn kant-en-klare mixen te krijgen om deze heerlijkheden snel in elkaar te krijgen en hier en daar duiken nog wel festivalletjes op met specialiteiten voor Diwali. Ik kreeg melding van een Diwali-­feestje in het auditorium van het Sint-Pieterscollege in Ukkel, op 9 november. Er moeten er meer zijn. Smakelijk.