1 min
U hebt mogelijk ook zitten kijken naar de Pomp and Circumstance van de kroning van Charles III. Ik hou van al die pageantry.
Militaire marsen en statige optochten zijn een vorm van volksdans. Mensen mogen dat dan weggegooid geld vinden, kijk eens hoe mooi al die kostuums, tot in de details, zijn gemaakt. Van stoelen tot hellebaarden, alles is klaarblijkelijk 'gemaakt in vreugde' door enthousiaste ambachtslui, zoals William Morris en de Arts & Crafts movement dat wilden.
Opmerkelijk is dat er bij een kroning ook een recept hoort. Deze keer is dat een quiche. Het recept, dat uitgevaardigd werd door Buckingham Palace, leest als een gids voor trendiness en een poging om controverse te vermijden: geen vlees, wel tuinbonen en spinazie. Toch ei en kaas (dus niet veganistisch), want ja: het blijft een quiche. Britse identitairen waren eerst miffed: quiche is toch Frans? Om hen te sussen: quiche is het lievelingsgerecht van James Bond, zoals je kan zien in de Bondfilm A view to a kill, waar Roger Moore er één uit de oven haalt voor Tanya Roberts. Wanneer ze vraagt wat dat is, antwoordt hij: “An omelette.” Ei is essentieel hier.
Maak een kruimeldeeg of koop zo'n vel. Laat het blind bakken in een taartvorm bij 190°, dus met bonen of knikkers erin, opdat het niet zou zwellen in de oven. Dat duurt zo'n 20-25 minuten tot het een mooi kleurtje heeft. De vulling bestaat uit grof gesneden spinazie, gesmolten in een bodempje water en uitgelekt, gekookte jonge tuinbonen (het is nu het seizoen). Meng eerst een potje room met melk en een lepel verse, gehakte dragon. Doe er twee eieren bij, peper en zout. Goed kloppen. Op de bodem van de afgekoelde taart leg je nu wat geraspte cheddar (het blijft Engels, hè), dan de gehakte spinazie en de gekookte tuinbonen, best dubbel gedopt. Giet het eiermengsel erover en nog wat geraspte cheddar, en weer in de oven voor twintig minuten of zo.
Het belangrijkste van deze quiche is dat je hem opeet samen met de buren. Heel de volgende week is goed. Je moet er een gemeenschapsgevoel mee bouwen. Bij de kroning van Elisabeth was er al de coronation chicken. Eigenlijk een koude kip curry. Maar ook daar was het een teken des tijds: kip was nog best luxueus en currypoeder stond symbool voor The Empire. Verder ging in 1953 het land nog gebukt onder rantsoenering, wat bij ons toen al lang vergeten was.
Een recept maken voor een grote gebeurtenis, wat een goed idee. Waar wachten we op? Ik zie het hier voor ons: Rode Duivels-stoverij, Brecel-saus, of een kiprecept voor een geslaagde regeringsvorming, zo tegen midden 2025?
Dit artikel afdrukken
Opmerkelijk is dat er bij een kroning ook een recept hoort. Deze keer is dat een quiche. Het recept, dat uitgevaardigd werd door Buckingham Palace, leest als een gids voor trendiness en een poging om controverse te vermijden: geen vlees, wel tuinbonen en spinazie. Toch ei en kaas (dus niet veganistisch), want ja: het blijft een quiche. Britse identitairen waren eerst miffed: quiche is toch Frans? Om hen te sussen: quiche is het lievelingsgerecht van James Bond, zoals je kan zien in de Bondfilm A view to a kill, waar Roger Moore er één uit de oven haalt voor Tanya Roberts. Wanneer ze vraagt wat dat is, antwoordt hij: “An omelette.” Ei is essentieel hier.
Maak een kruimeldeeg of koop zo'n vel. Laat het blind bakken in een taartvorm bij 190°, dus met bonen of knikkers erin, opdat het niet zou zwellen in de oven. Dat duurt zo'n 20-25 minuten tot het een mooi kleurtje heeft. De vulling bestaat uit grof gesneden spinazie, gesmolten in een bodempje water en uitgelekt, gekookte jonge tuinbonen (het is nu het seizoen). Meng eerst een potje room met melk en een lepel verse, gehakte dragon. Doe er twee eieren bij, peper en zout. Goed kloppen. Op de bodem van de afgekoelde taart leg je nu wat geraspte cheddar (het blijft Engels, hè), dan de gehakte spinazie en de gekookte tuinbonen, best dubbel gedopt. Giet het eiermengsel erover en nog wat geraspte cheddar, en weer in de oven voor twintig minuten of zo.
Ik zie het hier voor ons: Rode Duivels-stoverij of Brecel-sausCoronation chicken
Het belangrijkste van deze quiche is dat je hem opeet samen met de buren. Heel de volgende week is goed. Je moet er een gemeenschapsgevoel mee bouwen. Bij de kroning van Elisabeth was er al de coronation chicken. Eigenlijk een koude kip curry. Maar ook daar was het een teken des tijds: kip was nog best luxueus en currypoeder stond symbool voor The Empire. Verder ging in 1953 het land nog gebukt onder rantsoenering, wat bij ons toen al lang vergeten was.
Een recept maken voor een grote gebeurtenis, wat een goed idee. Waar wachten we op? Ik zie het hier voor ons: Rode Duivels-stoverij, Brecel-saus, of een kiprecept voor een geslaagde regeringsvorming, zo tegen midden 2025?
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 30 december krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
ps om op de lijn terug te komen: mijn favo blijft Quiche Lorraine... met wat extra Provençaalse kruiden, mogelijk dunne schijfjes tomaat. Maar spinazie en bonen met goede kaaskeuze (die ik toch enigszins in perfect lijkende umami mis in dit recept) een mooie basis ook. Of op zijn (mijn ;) Mediterraans (gesmolten aubergine, courgette en feta, kruiden, sesam etc... ook zo lekker erin).
Quiche heel wat lekkerder dan vele pizza's... de vulling/ deeg verhouding heel anders* en meer variatie in mogelijk (?... mijn sporadische dunne pizza's zijn toch ook echt perfect ;)
*Hoorde een Italiaans topkok zeggen: de saus dient de pasta. Voor mij is dat andersom, maar ik beschouw het ook niet als broodmaaltijd (een beter alternatief voor de meeste broodlunch). Een goede pasta (korstdeeg) absoluut culinair belangrijk... maar in voedingskundig opzicht? (in Italië nemen ze er ook die essentiële heerlijke mediterrane salade bij)
Deze Koninklijke Quiche voor mij niet interessant... behalve het gebruik van tuinbonen. (tuinboon uitspringend in voedingswaarde, en heel eigen smaak)
Okra? (nooit geprobeerd maar lijkt me opeens perfect ook.. het opgeklopte slijm kan zelfs ei vervangen)
Nick Trachet : een vies beginsel waar je maar beter niet aan kan beginnen (snap de populariteit hier totaal niet). Natte Oorlogsdromen tegen lekker de beste interpretatie.
Vlaamse frites met eigen patat kan je in Nijmegen ook krijgen... maar die specialisten serveren die flurrie niet.
(gebruiken helaas geen ossenwit :( (hoe is dat in België tegenwoordig?)... de lekkerste frites vroeger thuis in mijn jeugd (bijna - soms puree - iedere vrijdag met vis)... gesneden, voor en afgebakken in ossenwit door mijn moeder, met zelfgemaakte mayo.. van het eiwit koekjes bakkend...)
(een full time job thuis voor een van de partners - afgezien van vrijwilligerswerk - heeft zo zijn voordelen gehad voor mij... ook in culinaire ontwikkeling)
Frank, het begrip "patatje oorlog" is onbekend in Brussel.
Patatje Oorlog iedere dag van toepassing.
Heb je dit recept zelf geprobeerd? (heb toch de neiging er spek of Roquefort - Blue Stilton ;) - aan toe te voegen, zo'n mooie combi met tuinbonen)