Daar ligt nog het nodige aan oude rode Bordeaux. Ik nam een van de laatste losse flessen Cos Labory 1988 mee. Het is een beroemde Saint Estèphe. In een kist van 12 geeft een rijke Chinees er op dit moment nog een paar honderd dollar voor.

De buurvouw was ook beneden. Ze haalde een jonge Montepulciano uit de koele kelder van ons oude appartementengebouw. Ze zag mijn fles en zei ‘wat fantastisch’. Ik zei nog tegen haar dat de hare lekkerder was dan de mijne. Mijn vrouw vertelde ik niet wat we dronken. De Gall & Gall wijn van € 5,75 van net daarvoor vond ze stukken lekkerder. De Cos Labory was niet vies, maar ook niet lekker. Vakoordeel: donkere paprika met teer, een milde concentratie. Nog niet al te vermoeid.

Een wijnkenner zou zeggen dat hij nog helemaal in leven was. Wellicht zou die wijnkenner de 23 jaren van de wijn roemen en hem daarmee excuseren. In werkelijkheid smaakt het niet beter dan de eerste de beste fatsoenlijke supermarktwijn. De Cos (je spreekt het uit met een klinkende ‘s’ ) biedt echter niet die aangename onbezorgheid.
Vanavond werd bekend dat bank Dexia door de Belgische overheid wordt genationaliseerd. Ik twitte het al: ‘ik denk dat er meer zullen volgen’.

Hoelang zullen de Chinezen nog kapitalen betalen voor bochtige namen?
Dit artikel afdrukken