Ik wil met dit nieuwe stuk zoveel mogelijk ingaan op de reacties op mijn eerdere tekst op Foodlog, waaronder de stelling van Richard Verheesen dat suiker ouderwets en zoetsappig is.

Eerlijke discussie, inclusief industrie
Allereerst onze dank aan de personen die een reactie vanuit de industrie wel waarderen. Op Foodlog worden argumenten en meningen over voeding geplaatst door mensen met allerlei verschillende achtergronden en uit verschillende sectoren. Dit moet kunnen.
In een vrije samenleving waarin we een eerlijke discussie willen voeren is het belangrijk dat alle invalshoeken en sectoren, dus ook de industrie, met argumenten mogen komen. Het zou zelfs erg onlogisch en onrechtvaardig zijn als een producent het niet voor zijn eigen product mag opnemen, met feitelijke argumenten welteverstaan. Als wij cijfers aanleveren van betrouwbare instanties (zoals het CBS en RIVM), worden die dan ineens minder betrouwbaar?

Ter informatie, het Kenniscentrum Suiker & Voeding (KSV) staat voor zaken die nadrukkelijk op onze website benoemd zijn. Ik wil daarbij dus benadrukken dat ook wij van mening zijn dat overconsumptie niet goed is, ook niet van suiker.

Suiker en verslaving
Richard Verheesen komt niet terug op onze reactie op het door hem voorgestelde verslavingsexperiment, namelijk dat minimaal 1 controlegroep vereist is.
Wel zouden volgens hem, dankzij hoogleraar Van der Lelij, de biochemische onderbouwing van de verslaving duidelijker worden. Suiker is absoluut niet verslavend. Voor een reactie hierover verwijzen we graag naar de eerder geplaatste reactie op de column van GGD directeur Van der Velpen, aangevuld met een vrijwillige reactie van neuropsycholoog dr. Rob Markus.

Irrelevante informatie
Aan berichten als “we eten te veel (toegevoegd) suiker” hebben we niet zo veel wanneer het onduidelijk is hoeveel suiker we daadwerkelijk innemen. Zoals eerder gezegd zijn productie en beschikbaarheidscijfers niet zo interessant. Het is fijn te vernemen dat Richard Verheesen het ermee eens is dat alles na Tweede Wereldoorlog is gestegen. Dit bevestigt namelijk dat het onterecht is om alleen naar suiker te wijzen als enige schuldige. Verder lijkt het ons een gunstige en logische ontwikkeling dat na de Tweede Wereldoorlog de hoeveelheid beschikbare voedingsproducten is toegenomen, ook van suiker.

Relevante informatie
Hoeveel mono- en disachariden eten we in Nederland en hoeveel daarvan komt uit toegevoegd suiker? Is dit teveel? En is dit over de afgelopen decennia toegenomen? Dat zijn de hamvragen.

Sinds 1987 worden gegevens over voedselconsumptie en voedingsstatus van de Nederlandse bevolking verzameld in de zogenaamde Voedselconsumptiepeiling (VCP). Deze peiling wordt om de circa zes jaar herhaald, waardoor het mogelijk is trends in voedingsgewoontes te kunnen waarnemen. De laatste VCP, van 2007-2010, geeft inzicht in de meest recente gegevens wat betreft inname van mono- en disachariden door de Nederlandse bevolking (7-69 jaar). De totale gemiddelde inname van mono- en disachariden, zo blijkt uit deze laatste VCP, is gelijk gebleven sinds 1987. Het gaat bij de VCP’s niet alleen om toegevoegde suikers, maar ook de van nature aanwezige mono- en disachariden in de voeding. Op dit moment zijn er helaas dus nog geen gegevens over de inname van toegevoegde suikers bekend. Wel werkt de Wageningen University aan een rapport waarin toegevoegde suikers bepaald worden uit de VCP van 2007-2010.
Een soortgelijk rapport is in 2006 al door TNO uitgevoerd, met gegevens uit de VCP van 1997-1998, waaruit blijkt dat de dagelijkse inname van toegevoegde suikers voor de totale populatie volwassenen gemiddeld 67 gram bedroeg, dit komt overeen met bijna 12EN%. Dit is dus ruim binnen de marge die de Gezondheidsraad aangeeft waarbij micronutriënten in het geding kunnen komen (>20EN%). (Hulshof KFAM et al. Suiker in de voeding. TNO Rapport V6834. Zeist, 2006)

Waarom alle pijlen op suiker?
Een overmaat aan suiker kan bijdragen aan overgewicht, hier zijn we het allemaal over eens. Maar dit geldt voor een overmaat aan alle energieleveranciers.
De suikerinname is de afgelopen 25 jaar stabiel gebleven in Nederland en de dagelijkse inname van toegevoegde suikers (gegevens VCP 1997-1998) zit ruim binnen de marge. Het aantal mensen met overgewicht echter niet. Zo staat op de website van het CBS: “In 2009/2011 hebben zo’n 6,5 miljoen mensen in ons land matig of ernstig overgewicht. Dat komt neer op een aandeel van 41 procent. Dat is veel meer dan begin jaren tachtig, toen 27 procent te zwaar was.”

waarom alle pijlen op suiker


De afgelopen 25 jaar is de inname van suiker stabiel gebleven in Nederland, terwijl er een forse toename te zien is van overgewicht en obesitas in diezelfde 25 jaar. Hoe kan suiker dan de enige belangrijke factor worden genoemd?

Fotocredits: Che S.Valentino zuccheroso..., uitsnede, ValeriaP
Dit artikel afdrukken