Nieuwe internet en smartphone-technologieën maken het mogelijk veel meer informatie met de klant te delen. Meer en meer klanten hebben behoefte aan transparantie en informatie. Het paardenvleesschandaal toonde eerder dit jaar aan hoe belangrijk het is precies te kunnen achterhalen hoe ons eten is samengesteld. Een simpel vierkantje met een zwart-wit patroon, de zogenoemde QR-code, kan dat eenvoudig inzichtelijk maken.

In Duitsland is een aantal bedrijven stevig aan het pioneren met de QR-code. Skeptici stellen dat er geen belangstelling is voor dit soort detailinformatie (er doet zelfs een grapje de ronde: een presentatie met "QR scannende klanten" toont... een lege pagina). Maar de vleesbranche denkt daar anders over. Zij geloven in transparantie. Daarmee denken ze het aangetaste consumentenvertrouwen op te kunnen krikken.

Een groep van 25 producenten heeft daarom de internetsite 'F-Trace' ingericht. Consumenten die de code op de verpakking invoeren of de QR-code scannen kunnen daar precies terugvinden in welke slachterij, op welke datum, het betreffende dier geslacht is. Ook is er informatie over de uitsnijderij en verpakker. Maar nog meer: in welke plaats stond de varkensstal en hoe staan de varkens er bij in hun stal (via filmpjes). Het is zelfs denkbaar om in kaart te brengen wat ze aten en van welke akkers in welke landen hun voer kwam. Uiteraard ontbreken doorkliks naar recepten ook niet.
Per dag raadplegen gemiddeld al meer dan 10.000 consumenten de site of de app. Dat lijkt misschien weinig op de miljoenen consumenten die dagelijks vlees kopen, maar het laat wel zien dat de branche het goed ziet. Er is behoefte aan informatie.

Een ander voorbeeld is de internetsite 'zutatentracker.de', waarop diepvriesfabrikant Frosta inzichtelijk maakt uit welke landen of vangstgebieden en van welke producenten de ingrediënten komen. Driekwart van de klanten blijkt met name te willen weten waar iets vandaan komt, en hoe de fabrikant de kwaliteit controleert. De helft is benieuwd naar de arbeidsomstandigheden bij de teler. Die informatie is vooralsnog niet beschikbaar.

Andere voedselproducenten zijn ook druk bezig QR-codes toe te passen. Nestlé wil bijvoorbeeld in 2015 9 van de 10 eindgebruikersproducten van een QR-code voorzien hebben. Tot hoever zij de traceringstransparantie willen en kunnen doorvoeren, valt nog te bezien. Want al die transparantie heeft een keerzijde: voor je het weet, liggen je bedrijfsgeheimen op straat. Toch stelt het grote bedrijven in staat te laten zien dat ze met echte producten werken die echt van echte boeren ergens in de wereld vandaan komen.

QR-codes hebben de toekomst. Voor aanbieders die niets te verbergen hebben is het technisch een fluitje van een cent geworden om kritische consumenten te helpen om de werkelijkheid achter hun producten volledig te ontsluiten. Dat kan zorgen voor een geheel nieuw vertrouwen, ook in de nu door sommigen gewantrouwde grote multinationale merken. Ook die zullen dan immers kunnen laten zien dat ze met de producten van doodgewone, echte boeren werken. De consument moet er wel een smartphone en internet voor tot zijn beschikking hebben. Dat is een goede reden om de laatsten der mobiel digibete Mohikanen die nog een oude Nokia hebben ook aan de Blackberry, iPhone of Samsung Galaxy te krijgen.

Fotocredits: 'banana QR', uitsnede, Joe
Dit artikel afdrukken