Ty Lawrence is hoogleraar aan de universiteit van West Texas, een onderwijsinstelling met sterke agrarische roots. In 2012 deed een Amerikaans blad een boekje over hem open. Wij openen het nogmaals omdat na het Europese publiek, nu zelfs het grote Amerikaanse vleesconcern Tyson zijn vlees liever puur heeft.
Eerder deze week was er nieuws over de in de VS op grote schaal als groeiversneller bij rundvlees ingezette bètablokker Zilmax. Vleesverwerker en -handelaar Tyson wil geen met Zilmax behandeld vee meer inkopen. Naar het bedrijf zegt uit dierwelzijnsoverwegingen, maar vermoedelijk spelen exportmotieven de hoofdrol.
In een artikel uit april 2012 in The Chronicle of Higher Education wordt uit de doeken gedaan waarom Zilmax succesvol is geworden en waarom het als controversieel zou moeten worden aangemerkt. Het artikel wijst op de nauwe banden tussen de landbouwwetenschap en farmaceutische industrie in de VS.
Nauwe banden universiteiten en farmaceutische industrie
Ty Lawrence is als professor verbonden aan West Texas A&M University. Daarnaast werd hij door de producent van Zilmax - Intervet, inmiddels overgenomen door Merck - regelmatig ingezet om boeren te overtuigen van het belang van Zilmax voor hun vee. Met zijn academische status kost dat weinig moeite.
Farmaceutische bedrijven schakelen graag dierwetenschappers in voor hun promotie. In tegenstelling tot 'medical schools' blijken veel landbouw (hoge) scholen in de VS geen of nauwelijks richtlijnen te hebben voor de bijverdiensten van hun staf bij farmaceuten. Zonder de fondsen die de farmaceuten ter beschikking stellen, zou veel onderzoek zelfs niet eens plaats kunnen vinden. Net als in Nederland, moet ook in de VS meer en meer geld gevonden worden in de 'derde geldstroom' omdat er van overheidswege minder geld ter beschikking komt voor fundamenteel onderzoek. Anders dan je misschien zou verwachten, bleek afgelopen week dat Amerikanen daar beduidend minder bedreven in zijn dan Nederlanders. Nederlandse wetenschappers staan op de derde plaats van de privaat-geld-vinders. Amerikanen komen niet verder dan de veertiende.
Onafhankelijkheid en vrijheid publicatie onderzoeksresultaten
Nadeel van die nauwe banden, zo zegt The Chronicle, is dat onderzoek en de resultaten daarvan dikwijls niet zomaar gepubliceerd kunnen worden. De farmaceutische sponsor zou zijn invloed eisen. Ook zouden de gefinancierde onderzoeken nogal eens bepaalde aspecten van diermedicijnen onderbelicht laten. De neveneffecten van diermedicijnen in vee, het milieu, of bij mensen die het vlees eten komen op het bordje van wetenschappers buiten de landbouwsecctor, consumentengroeperingen en andere belangstellenden. Zij schudden er vervolgens de maatschappij mee wakker waarna een duister welles/nietes spel begint.
Belangen onduidelijk
Veel landbouwuniversiteiten in de VS weigeren bekend te maken hoeveel geld farmaceutische bedrijven aan onderzoeksgelden ter beschikking hebben gesteld, of hoeveel geld hun staf aan consulting en sprekersfees heeft ontvangen. Ze zijn daartoe ook niet verplicht. Hetzelfde geldt voor de wetenschappelijke tijdschriften. Tot voor kort had een van de belangrijkste veterinaire vaktijdschriften, The Journal of Animal Science, geen regels voor auteurs om banden met de industrie bekend te maken. Het blad, de belangrijkste wetenschappelijke publicatie van de American Society of Animal Science, blijkt zelf voor een belangrijk deel afhankelijk van de financiële steun van farmaceutische bedrijven.In de humane geneeskunde en farms zijn publicaties zonder een zogenaamde 'disclosure' van belangen ondenkbaar.
Zilmax zorgt voor meer
Waarom de ophef over Zilmax? Zilmax en het verwante middel Optaflexx (van Eli Lilly) zijn betablokkers en afgeleid van humane medicijnen. Veel landen, waaronder China en de hele EU, hebben import van vlees dat met Zilmax behandeld is, verboden. Uit angst voor de gevolgen van residuen in het vlees voor mensen. Daar weten we namelijk nauwelijks iets over.
Wanneer veehouders hun dieren Zilmax (of andere groeiversnellers) toedienen (via het voer), groeien de beesten sneller en worden ze zwaarder. In het geval van beta-antagonisten komt dat door de omzetting van intramusculair vet in spierweefsel.
Sinds 1975 is het gemiddelde gewicht van een afgemeste stier in de VS gestegen van 454 kilo naar 590 kilo. Dat is niet zonder gevolgen gebleven. Slachthuizen, uitsnijderijen en verpakkers hebben, banaal als dat mag klinken, hun verpakkingsschaaltjes al diverse keren moeten aanpassen. Eigenlijk passen de hedendaagse T-bonesteaks ook al niet meer op hun schaaltje. Tegelijk klinkt alom de klacht dat de kwaliteit van het Amerikaanse vlees daalt en daalt. Met het verdwijnen van het intramusculaire vet verliest het vlees het grootste deel van z'n malsheid en wordt het hard en taai.
Tyson heeft dan ook twee redenen om geen met Zilmax gevoerde dieren meer te verwerken: gezondheidstwijfels en kwaliteit.
Dubbelrol voor wetenschappers
Zoals hierboven al gezegd, zouden de door de farmaceutische industrie beloonde landbouwuniversiteiten en wetenschappers maar weinig onderzoek doen naar de neveneffecten van hun middelen. Dat zorgt voor een negatieve spiraal. Als bijvoorbeeld het Amerikaanse Ministerie van Landbouw de eventuele keerzijde van een middel wil laten onderzoeken, worden dezelfde specialisten en wetenschappers weer ingehuurd om zekerheid te verschaffen over de (on)schadelijkheid van een middel.
Nu ook onder het publiek bekend wordt dat Zilmax de malsheid van het vlees aantast, gaan de farmaceuten op zoek naar nieuwe middelen en methodes die die ongewenste effecten tegen kunnen gaan. Dat onderzoek laten ze uitvoeren door de wetenschappers die van hen afhankelijk zijn. Kunnen hun resultaten vertrouwd worden? Waar wantrouwen heerst, zal dat moeilijk zijn. Het artikel in The Chronicle laat zien hoe de credits van de dierwetenschappers ervoor staan.
Ook bij ons rukken Amerikaanse toestanden op. Een van onze contacten in de dierindustrie laat weten: "Ik krijg regelmatig aanbiedingen van Amerikaanse PhD’s en professoren om mijn product 'actief te promoten'."
Fotocredits: cattle_feedlot_05, uitsnede, NDSU Ag
Dit artikel afdrukken
In een artikel uit april 2012 in The Chronicle of Higher Education wordt uit de doeken gedaan waarom Zilmax succesvol is geworden en waarom het als controversieel zou moeten worden aangemerkt. Het artikel wijst op de nauwe banden tussen de landbouwwetenschap en farmaceutische industrie in de VS.
Nauwe banden universiteiten en farmaceutische industrie
Ty Lawrence is als professor verbonden aan West Texas A&M University. Daarnaast werd hij door de producent van Zilmax - Intervet, inmiddels overgenomen door Merck - regelmatig ingezet om boeren te overtuigen van het belang van Zilmax voor hun vee. Met zijn academische status kost dat weinig moeite.
Farmaceutische bedrijven schakelen graag dierwetenschappers in voor hun promotie. In tegenstelling tot 'medical schools' blijken veel landbouw (hoge) scholen in de VS geen of nauwelijks richtlijnen te hebben voor de bijverdiensten van hun staf bij farmaceuten. Zonder de fondsen die de farmaceuten ter beschikking stellen, zou veel onderzoek zelfs niet eens plaats kunnen vinden. Net als in Nederland, moet ook in de VS meer en meer geld gevonden worden in de 'derde geldstroom' omdat er van overheidswege minder geld ter beschikking komt voor fundamenteel onderzoek. Anders dan je misschien zou verwachten, bleek afgelopen week dat Amerikanen daar beduidend minder bedreven in zijn dan Nederlanders. Nederlandse wetenschappers staan op de derde plaats van de privaat-geld-vinders. Amerikanen komen niet verder dan de veertiende.
Onafhankelijkheid en vrijheid publicatie onderzoeksresultaten
Nadeel van die nauwe banden, zo zegt The Chronicle, is dat onderzoek en de resultaten daarvan dikwijls niet zomaar gepubliceerd kunnen worden. De farmaceutische sponsor zou zijn invloed eisen. Ook zouden de gefinancierde onderzoeken nogal eens bepaalde aspecten van diermedicijnen onderbelicht laten. De neveneffecten van diermedicijnen in vee, het milieu, of bij mensen die het vlees eten komen op het bordje van wetenschappers buiten de landbouwsecctor, consumentengroeperingen en andere belangstellenden. Zij schudden er vervolgens de maatschappij mee wakker waarna een duister welles/nietes spel begint.
Belangen onduidelijk
Veel landbouwuniversiteiten in de VS weigeren bekend te maken hoeveel geld farmaceutische bedrijven aan onderzoeksgelden ter beschikking hebben gesteld, of hoeveel geld hun staf aan consulting en sprekersfees heeft ontvangen. Ze zijn daartoe ook niet verplicht. Hetzelfde geldt voor de wetenschappelijke tijdschriften. Tot voor kort had een van de belangrijkste veterinaire vaktijdschriften, The Journal of Animal Science, geen regels voor auteurs om banden met de industrie bekend te maken. Het blad, de belangrijkste wetenschappelijke publicatie van de American Society of Animal Science, blijkt zelf voor een belangrijk deel afhankelijk van de financiële steun van farmaceutische bedrijven.In de humane geneeskunde en farms zijn publicaties zonder een zogenaamde 'disclosure' van belangen ondenkbaar.
Zilmax zorgt voor meer
Waarom de ophef over Zilmax? Zilmax en het verwante middel Optaflexx (van Eli Lilly) zijn betablokkers en afgeleid van humane medicijnen. Veel landen, waaronder China en de hele EU, hebben import van vlees dat met Zilmax behandeld is, verboden. Uit angst voor de gevolgen van residuen in het vlees voor mensen. Daar weten we namelijk nauwelijks iets over.
Wanneer veehouders hun dieren Zilmax (of andere groeiversnellers) toedienen (via het voer), groeien de beesten sneller en worden ze zwaarder. In het geval van beta-antagonisten komt dat door de omzetting van intramusculair vet in spierweefsel.
Sinds 1975 is het gemiddelde gewicht van een afgemeste stier in de VS gestegen van 454 kilo naar 590 kilo. Dat is niet zonder gevolgen gebleven. Slachthuizen, uitsnijderijen en verpakkers hebben, banaal als dat mag klinken, hun verpakkingsschaaltjes al diverse keren moeten aanpassen. Eigenlijk passen de hedendaagse T-bonesteaks ook al niet meer op hun schaaltje. Tegelijk klinkt alom de klacht dat de kwaliteit van het Amerikaanse vlees daalt en daalt. Met het verdwijnen van het intramusculaire vet verliest het vlees het grootste deel van z'n malsheid en wordt het hard en taai.
Tyson heeft dan ook twee redenen om geen met Zilmax gevoerde dieren meer te verwerken: gezondheidstwijfels en kwaliteit.
Dubbelrol voor wetenschappers
Zoals hierboven al gezegd, zouden de door de farmaceutische industrie beloonde landbouwuniversiteiten en wetenschappers maar weinig onderzoek doen naar de neveneffecten van hun middelen. Dat zorgt voor een negatieve spiraal. Als bijvoorbeeld het Amerikaanse Ministerie van Landbouw de eventuele keerzijde van een middel wil laten onderzoeken, worden dezelfde specialisten en wetenschappers weer ingehuurd om zekerheid te verschaffen over de (on)schadelijkheid van een middel.
Nu ook onder het publiek bekend wordt dat Zilmax de malsheid van het vlees aantast, gaan de farmaceuten op zoek naar nieuwe middelen en methodes die die ongewenste effecten tegen kunnen gaan. Dat onderzoek laten ze uitvoeren door de wetenschappers die van hen afhankelijk zijn. Kunnen hun resultaten vertrouwd worden? Waar wantrouwen heerst, zal dat moeilijk zijn. Het artikel in The Chronicle laat zien hoe de credits van de dierwetenschappers ervoor staan.
Ook bij ons rukken Amerikaanse toestanden op. Een van onze contacten in de dierindustrie laat weten: "Ik krijg regelmatig aanbiedingen van Amerikaanse PhD’s en professoren om mijn product 'actief te promoten'."
Fotocredits: cattle_feedlot_05, uitsnede, NDSU Ag
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Zojuist worden we gebeld door een contact vanuit 'het voer': jullie zijn een argument voor Tyson vergeten! Het gaat niet alleen om gezondheidszorgen en kwaliteit maar ook om de droogte in de VS die de extra kilo's duurder maakt omdat er te weinig voer is. Veel maken voor oude markten levert onvoldoende op en kan zelfs maar nauwelijks uit.
De conclusie van de nieuwe bedrijfsstrategie is dan duidelijk: omdat ze minder kilo's prima duurder kunnen verkopen, verschuiven ze de markt richting het Oosten waar inmiddels voor veel koopkrachtiger markten zijn dan de oude, verzadigde Westerse.
Als dat zo is, is het resultaat ook duidelijk: rundvlees zal veel duurder worden en we zullen de consumptie er vanwege onze portemonnee flink van beperken. Wij gaan straks de prijs betalen die ook de Arabieren, rijke Russen en Chinezen betalen. Misschien raakt de pot voor ons zelfs wel behoorlijk leeg.
In Nederland voeren we campagne voor het minderen van vlees. Dat is volgens deze redenering weggegooid geld. De economie gaat het regelen.
Interessant. Dit is ook van groot belang voor het al lang slepende dispuut tussen de EU en de VS over hormoonvlees. De EU slaagde er niet aan spijkerhard aan te tonen dat hormoonvlees een risico is voor de gezondheid en moest toen volgens de WTO-regels met de VS in onderhandeling. Uitkomst: de EU mocht zijn invoerverbod handhaven, maar moest dat compenseren met andere importfaciliteiten en heeft dat ook gedaan.
Inmiddels zijn onderhandelingen over een handelsverdrag tussen EU en VS begonnen. Daar komt de kwestie opnieuw op tafel.
Nu heeft de EU een tweede troef: de vleeskwaliteit. En zij staat niet meer alleen nu ook China een zelfde positie kiest.
Eerder heeft de EU al zuivel van koeien behandeld met BST (melkstimulerend hormoon) geweigerd. Vervolgens is het met BST ook in de VS bergafwaarts gegaan.
Ben benieuwd hoe de discussie nu gaat lopen. En gaat dit doorwerken in de discussie over GMO's?
Kunnen we niet een poll houden, waar Foodlog zo goed in is?
Stelling,
Wat houdt wetenschap of wetenschapper in, of een titel professor?
Ty Lawrence is professor en wetenschapper.
-is dat ook zo, en zo ja, volgens welke maatstaven?
-zo nee, waarom dan niet?
-en toch leveren ze adviezen aan regeringen en instituten?
-die dan weer kaders en regels en wetten maken?
-wat zegt dat over onze instituten en controle organen en zogenaamde universiteiten?
Stel dat je deze pik zwarte kennis hebt als een professional in een schakel van de keten van voedsel.
Stel dat je dan als vb een supermarkt bent als schakel in die keten.
-en je weet dit alles, willens en wetens, en stelt structureel geen of 'te' weinig inkoop eisen aan leveranciers?
-toch komt een supermarkt steeds met het argument de consument koopt het
DUS wij verkopen het?
-wat klopt er dan niet?
-is dan ineens de consument de professional die alle schakels in de keten
kent, controleert, en alle wetenschap plus adviezen kent en observeert, plus als een Jomanda alle voerstromen goedkeurt op afstand?
-immers dat is wat supermarkten onder de vlag van de CBL steeds zeggen?
-immers inkopers volgen de 'wet', en wetenschappers als Ty Lawrence leveren de adviezen voor deze 'wetten'?
Wie is dan fouter dan fout?
Ty Lawrence als jaren 40 wetenschapper of een supermarkten olv CBL die geen of te weinig inkoop eisen stelt en daarom hun eigen klanten in de maling neemt en enorme risico's laat nemen?
Hoe noemen we mensen die bewust 'wetenschappelijke' adviezen geven voor alleen voor eigen gewin, of op bestelling?
Hoe noemen we inkopers van supermarkten die bewust geen of te weinig inkoop eisen stellen voor eigen bonus en gewin?
Zijn supermarkten wel bedrijven die hun klanten beschermen?
Verkopen ze wel voedsel met als doel voor de mens?
Volgens mij snappen raden van besturen van supermarkten en boerenorganisaties niet echt waar ze mee bezig zijn.
Of zijn ze speciaal om hun kwaliteiten daar voor aangesteld, immers wie bewust volhoudt, of blijft volhouden als supermarktleider of boerenleider, dat als de consument iets koopt hij/zij dat altijd bewust zo doet, en men daarom het recht heeft om iets te produceren, op de professor Ty Lawrence - beta blokker Zilmax manier, of te verkopen, die heeft een steekje los zou ik zeggen.
Sluit je aan bij de Moslim Broeders in Egypte zou ik zeggen, ga lekker overleggen met hen, ik weet zeker dat jullie op 1 lijn zitten.
Sluit je aan bij hun democratie zou ik zeggen.
Patrick, supers houden zich aan de wet - ze kijken wel uit om dat niet te doen. Als daar iets mis mee is, moet je dus bij de wetgever zijn. Als mensen iets anders willen eten en het zijn er echt veel, dan moet je niet gaan pollen, maar een ander winkeltje openen.
En, last but not least, moet je eens zien wat Tyson doet. Word jij daar niet blij van?
The Scientist komt vandaag met een opinie van de geboorte Russische Victoria Doronina: Should Science Be for Sale De ondertitel luidt: The increasing push to commercialize research is destroying the scientific community.