1 min
Duitse Roma en Sinti voelen zich gediscrimineerd door een saus die door Hongaren werd uitgevonden en niets te maken heeft met hun keuken. Moet de naam verboden worden?
De Duitse zigeuners vinden van wel. Zij stellen voor zigeunersaus voortaan 'pikante saus' (in het Frans bestaat de 'sauce piquante') of 'hete pepersaus' te noemen.
'Ik hoop dat de bedrijven inzien dat we gelijk hebben en dat ze hun producten hernoemen’, zegt Regardo Roos, voorzitter van het Duitse Forum voor Roma en Sinti in De Standaard.
De krant schrijft verder:
Volgens een advocaat is het woord zigeuner onomstreden discriminerend en moeten de producenten daarom inbinden. Of het zover komt is hoogst onzeker. De Duitse koepelorganisatie van Sinti en Roma sluit zich niet aan bij de klacht.
Ook fabrikanten van zigeunersaus zien naar eigen zeggen het probleem niet. De naam wordt al meer dan 100 jaar gebruikt en is helemaal niet discriminerend bedoeld, klink het onder meer bij Unilever, dat onder het merk Knorr zigeunersaus in zijn assortiment heeft.
Een woordvoerder van het bedrijf zei dat er regelmatig producten worden vernoemd naar regio’s of etnische groepen. Zo hadden de Inuit in het verleden onder meer problemen met de merknaam Eskimo, de Oostenrijkse variant van Ola. Na overleg bleef die naam echter gehandhaafd.
In Nederland veranderde koekfabrikant Van der Breggen de naam van zijn ‘negerzoenen’ na kritiek dat de benaming racistisch zou zijn.
Ook moorkoppen en jodenkoeken worden door sommigen als discriminerend ervaren. Misschien moeten zelfs sardientjes wel anders heten omdat ze nooit alleen bij Sardinië zijn gevangen en tegenwoordig zelfs voor onze eigen Noordzeekust te vinden zijn.
Wat vindt Foodlog: moet de zigeunersaus een nieuwe naam krijgen?
Fotocredits: Zigeunerschnitzel mit Pommes, uitsnede, JaBB
--- POLL ---
Dit artikel afdrukken
'Ik hoop dat de bedrijven inzien dat we gelijk hebben en dat ze hun producten hernoemen’, zegt Regardo Roos, voorzitter van het Duitse Forum voor Roma en Sinti in De Standaard.
De krant schrijft verder:
Volgens een advocaat is het woord zigeuner onomstreden discriminerend en moeten de producenten daarom inbinden. Of het zover komt is hoogst onzeker. De Duitse koepelorganisatie van Sinti en Roma sluit zich niet aan bij de klacht.
Ook fabrikanten van zigeunersaus zien naar eigen zeggen het probleem niet. De naam wordt al meer dan 100 jaar gebruikt en is helemaal niet discriminerend bedoeld, klink het onder meer bij Unilever, dat onder het merk Knorr zigeunersaus in zijn assortiment heeft.
Een woordvoerder van het bedrijf zei dat er regelmatig producten worden vernoemd naar regio’s of etnische groepen. Zo hadden de Inuit in het verleden onder meer problemen met de merknaam Eskimo, de Oostenrijkse variant van Ola. Na overleg bleef die naam echter gehandhaafd.
In Nederland veranderde koekfabrikant Van der Breggen de naam van zijn ‘negerzoenen’ na kritiek dat de benaming racistisch zou zijn.
Ook moorkoppen en jodenkoeken worden door sommigen als discriminerend ervaren. Misschien moeten zelfs sardientjes wel anders heten omdat ze nooit alleen bij Sardinië zijn gevangen en tegenwoordig zelfs voor onze eigen Noordzeekust te vinden zijn.
Wat vindt Foodlog: moet de zigeunersaus een nieuwe naam krijgen?
Fotocredits: Zigeunerschnitzel mit Pommes, uitsnede, JaBB
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Na 9 maanden wil ik deze muziekdraad afronden.
Startvraag was of het klopt dat er weinig muziek bestaat over voedsel.
Conclusies:
1. Er is veel pop- en volksmuziek over voedsel, maar weinig klassieke muziek. Dick V. gaf daarvoor een blog met 69 liedjes, Dick B noemde Old MacDonald. Ik noemde zelf Drs P's Andijvie en Sjef van Oekel's Zuurkool met Vette Jus. Niet onvermeld mogen ook blijven de Voederbietels uit de Achterhoek.
2. Van de weinige klassieke muziek over voedsel gaat de meeste over drank. Of over voedsel als metafoor voor een geliefde, dus niet over voedsel als zodanig. Het strijkkwartet Alte Karbonades van Hindemith is een persiflage op een soldatenmars. En het Forellenkwintet van Schubert lijkt niet geïnspireerd door voedsel maar door de elegante zwemstijl van deze vissen. Wel is er muziek over de landbouw, zoals de Bauernkanate van Bach, en Haydn bezingt in de Jahreszeiten graanvelden, maar dat is toch iets anders dan voedsel.
3. Dick Veerman noemde de klassieke muziek over feesten. Ongetwijfeld werd daar uitbundig gegeten en gedronken, maar het gaat te ver om te zeggen dat deze muziek over voedsel als zodanig gaat.
4. Resteren slechts vijf klassieke muziekstukken die gaan over voedsel in engere zin, alle aangedragen door Simone Hertzberger:
- De Champagne Galop van Hans Christian Lumbye (1810–1874)
- De dans van de Suikerboonfee vanTchaikovsky's Notenkraker-suite (1892)
- Champagne Wals uit opera Die Fledermaus" van Strauss (1874)
- Mars van de liefde voor drie sinaasappelen van Prokofiev (1921)
- En dan de voltreffer: La Bonne Cuisine: 4 recipes, for voice & piano van Leonard Bernstein (1948). Te beginnen met plumpudding, gevolgd door ossenstaart. Het derde lied heet Tavouk Gueunksis en het laatste Civet à Tout Vitesse: ‘konijn op topsnelheid’. Dick vond "stoofpot op topsnelheid" overigens een betere vertaling.
Dick V. vraagt zich af of Bernstein wel klassiek is, maar dat lijkt mij wel. NB 5 is minder dan ik eerder had gemeld, maar daar zaten stukken bij die eigenlijk ook niet goed pasten.
Ik voeg twee titels toe die door Dick Belderbos zijn gekandideerd, maar die ik vanwege de taal niet kan beoordelen:
- Insalata Italiana
- Banket fuga.
Ik heb een goede vriend met een encyclopedische kennis van klassieke muziek gevraagd of hij nog andere stukken kon bedenken, maar nee, dat lukte hem niet.
De teller blijft dus staan op 5-7 stukken en dat is uiterst mager. En een groot contrast met:
a. de pop- en de volksmuziek
b. de schilderkunst.
Dat schreeuwt om een verklaring. Welke cultuurhistoricus of psycholoog kan hier iets over zeggen?
De relatie met drank is duidelijker. En die is wederzijds, want foodlog meldde op 7 februari 2012 dat klassieke muziek in café's de alcoholconsumtie bevordert....
Intussen kan ik het niet laten toch nog even het album Food van de Amerikaanse zangeres Kelis te noemend dat dit jaar is uitgekomen. Prachtige soul en R&B. Zij heeft in de horeca gewerkt en heeft een eigen sauzenlijn. Enkele titels:
- Breakfast
- Jerk Ribs
- Biscuits 'n Gravy
- Friday Fish Day.
Het album opent met haar zoontje dat zegt: "Hey guys! Are you hungry? My mom made food."
Waarom bestaat zoiets niet in de klassieke muziek?
OK, nog eentje dan.....
Ungeduld van Franz Schubert, een lied uit "Die Schöne Müllerin".
Dit is een lied over een verliefde jongeman en een juffrouw die dat niet weet. Dat zij het niet weet zorgt voor zijn ongeduld.
In het eerste couplet gaat het over tuinkers die hij zaait in de vorm van de letters van haar naam.
Ik kreeg nog wat tips van een vriend die veel van klassieke muziek weet:
Haydn's oratoria Vier Jahreszeiten en Die Schöpfung. Daar zit o.a. een ode aan het graanveld in.
Hij heeft me nog meer beloofd. De teller staat inmiddels op 11.
Dick, Bernstein is op de rand van klassiek, maar als ik het hoor mag het van mij gerust klassiek heten. Is uit dezelfde tijd als Sjostakowitch en de late Prokofief, maar heeft wel popart-achtige trekjes: de kunst van het alledaagse (vgl. Andy Warhol later in de schilderkunst).
Mooi dat je Bart Natter benadert, maar vraag hem svp niet met schilderijen aan te komen, want die lijst is waarschijnlijk erg lang. Mij intrigeert juist het verschil tussen muziek en schilderkunst inzake food.
Ben benieuwd.
Wouter #80, als we speculeren is veel toegestaan. Simon Schama en Adam Gopnik hebben er de markt voor en duiken soms in zo'n onderwerp om het uit te zoeken.
In Nederland hebben we ook zo iemand: Bert Natter, de man van het Rijksmuseum Kookboek. Ik zal er een mail aan wagen. Bert hielp ons eerder bij de speurtocht naar een mysterieuze rookoven, die later door Nick Trachet werd opgelost.