Er werden altijd al veel eieren gelegd in Nederland. Nu alle eierboeren door de EU gedwongen zijn te gaan scharrelen, kan het ei niet meer uit omdat een deel van hun productie vroeger naar industrieel verwerkte producten - zoals koekjes en sauzen - ging. Daar gaan nog steeds batterij-eieren in, alleen komen ze niet meer uit de EU.

De prijzen zijn te laag omdat er veel meer scharreleieren worden gemaakt dan de markt kan absorberen, terwijl de kosten voor dierwelzijn (lees: de scharrelstal) zozeer zijn toegenomen dat de boeren dreigen te failleren. Wie denkt dat dat alleen voor Nederland geldt, komt bedrogen uit. Ook in Frankrijk, met 33 miljoen eieren per dag de grootste eierproducent van de EU, is dat het geval.

De meeste eieren van Frankrijk worden gelegd in Bretonse stallen. Daar zinnen de boeren op maatregelen. Ze willen iedere nacht 100.000 eieren kapot gooien, schrijft Le Figaro vandaag Vorig jaar was er immers een tekort aan scharreleieren en toen waren de prijzen prima.

Boeren die hun vak verstaan, maken altijd teveel. Dat heeft in dit geval een mogelijk dramatische consequentie. Wie maakt immers onze eieren als ze wegens goedkoopte niet meer gemaakt kunnen worden?

Dat maakte de NRC - en Foodlog al vele malen - ook duidelijk. Er is helemaal geen probleem. Straks eten we weer gewoon batterij-eieren die uit onder meer Oekraïne gewoon de Europese markt op mogen ondanks de EU-eisen op het gebied van dierwelzijn. Vermoedelijk gaan ze nog een goeie prijs opbrengen ook, want als de Nederlandse en Franse producties wegvallen zit de EU een hele tijd met een fors gat in de aanvoer van eieren.

De vraag die gesteld moet worden is eenvoudig: was het besluit dat de EU nam om in Europa alleen nog maar eierproductie in scharrelstallen toe te staan beleid of was er over nagedacht? De laatste optie blijkt niet erg uit de nu ontstane situatie.

Onze kop is nog niet waar, maar niet ondenkbaar.

Fotocredits: ils sont du jour de ponte, uitsnede, Le Consul
Dit artikel afdrukken