2 min
Vette vis of omega-3 pillen mag je weer vergeten omdat hun goede effect niet bewezen kan worden. Geen nood, want we hebben pillen. Is het verstandig om zo te denken?
Reden voor die vraag is het nieuwe voedingsadvies dat de Britse National Institute for Health and Care Excellence (NICE) onlangs voorstelde.
Nog maar 6 jaar geleden raadde dit instituut hartpatiënten aan twee tot drie keer per week vette vis te eten om een nieuw infarct of beroerte te voorkomen. Daar bovenop beval het een dagelijkse dosis omega-3 in supplementvorm aan.
Het nieuwe advies, dat ter consultatie voorligt, gaat niet verder dan de aanbeveling een Mediterraan dieet aan te houden (meer brood, fruit, groenten en vis, minder vlees, zuivelproducten vervangen door producten op basis van plantaardige olie). De aanbevolen vette vis is niet meer nodig omdat “'nieuw bewijs laat zien dat het risico van een tweede hartaanval of beroerte vandaag de dag heel anders is door de nieuwe behandelwijzen die beschikbaar zijn", aldus NICE in The Telegraph.
De producenten van omega-3 supplementen, vertegenwoordigd in GOED (Global Organization for EPA and DHA Omega-3s), komen in het geweer tegen het nieuwe voedingsadvies. Ze hebben twee argumenten:
1. het nieuwe advies zou 'somewhat misguided' zijn; de 'state of the art' medicijnen die mensen met hart- en vaatziekten tegenwoordig krijgen, zouden ervoor zorgen dat onderzoeken onvoldoende robuust zijn om het gunstige effect van omega-3 tot uiting te laten komen.
2. de EU heeft juist deze week drie gezondheidsclaims voor EPA en DHA met betrekking tot hart- en vaatziekten erkend onder artikel 13 van de strenge Nutrition and Health Claims Regulation (NHCR). In dat licht vindt GOED het advies van NICE voorbarig.
NutraIngredients: "NICE zou kosten-effectieve oplossingen met minimale bijwerkingen moeten promoten". Met andere woorden: laat consumenten vooral omega-3 supplementen blijven nemen voor hun hart- en bloedvaten. Van GOED mag je desnoods de vette vis vergeten, maar niet hun omega-3's die zij in supplementen stoppen.
Zullen we er toch maar een Hollandse nieuwe op nemen? Die übervette vis is sinds gisteren tenslotte weer in het land.
Nu bloedserieus. Op 14 maart jongstleden vond in Utrecht een bijeenkomst plaats over de geldigheid van de paleotheorie van de Groningse hoogleraar Frits Muskiet. Een groot gezelschap van voedingsleerdeskundigen voelden hem in een debat voor de Nederlandse Academie voor Voeding aan de tand over zijn stelling dat de methodologie en het denken over de bewijsvoering in voedingsonderzoek dringend aan vernieuwing toe is. Schoorvoetend moesten twee bekende Nederlandse hoogleraren toegeven dat er - conform argument 1 van GOED - geen goed onderzoek meer gedaan kan worden naar de invloed van voeding op de belangrijkste welvaartsziekten die onze gezondheid bedreigen. Tegen die achtergrond voorspelde Muskiet dit voorjaar dat "pillen van de farmaceutische industrie de onschatbare maar nog onbegrepen waarde van voeding zullen verdringen." Daar stelde hij in Utrecht de belangrijke vertegenwoordigers van de geldende voedingsleer verantwoordelijk voor. Dat is geen lichte verantwoordelijkheid want hij gaat niet over wie gelijk heeft, maar over levens en hoe zij verlopen. Daar loopt iets mis. Kennelijk staat gelijk willen hebben de verantwoordelijkheid om goed met mensen om te gaan in de weg.
Hoewel ze aan gehoor winnen, gelden Muskiets theorieën nog altijd als omstreden. Vermoedelijk komt dat omdat zijn vernieuwende methodologie niet wordt begrepen door de main stream van voedingswetenschappers. Eén ding is echter duidelijk: Muskiet kan aardig goed voorspellen. Niet voeding maar grof farmageschut zal onze gezondheid moeten redden als we de geldende manieren van denken niet proberen te veranderen. Hoe we echt in elkaar zitten en zouden moeten eten, valt immers met de huidige methoden niet meer te ontdekken. Zo geredeneerd, moet geconstateerd worden dat de twee bekende voedingsdeskundigen in Utrecht de facto toegaven dat ze maar wat aanrommelen.
Fotocredits: fish oil capsules, Jo Christian Oterhals
Dit artikel afdrukken
Nog maar 6 jaar geleden raadde dit instituut hartpatiënten aan twee tot drie keer per week vette vis te eten om een nieuw infarct of beroerte te voorkomen. Daar bovenop beval het een dagelijkse dosis omega-3 in supplementvorm aan.
Het nieuwe advies, dat ter consultatie voorligt, gaat niet verder dan de aanbeveling een Mediterraan dieet aan te houden (meer brood, fruit, groenten en vis, minder vlees, zuivelproducten vervangen door producten op basis van plantaardige olie). De aanbevolen vette vis is niet meer nodig omdat “'nieuw bewijs laat zien dat het risico van een tweede hartaanval of beroerte vandaag de dag heel anders is door de nieuwe behandelwijzen die beschikbaar zijn", aldus NICE in The Telegraph.
De producenten van omega-3 supplementen, vertegenwoordigd in GOED (Global Organization for EPA and DHA Omega-3s), komen in het geweer tegen het nieuwe voedingsadvies. Ze hebben twee argumenten:
1. het nieuwe advies zou 'somewhat misguided' zijn; de 'state of the art' medicijnen die mensen met hart- en vaatziekten tegenwoordig krijgen, zouden ervoor zorgen dat onderzoeken onvoldoende robuust zijn om het gunstige effect van omega-3 tot uiting te laten komen.
2. de EU heeft juist deze week drie gezondheidsclaims voor EPA en DHA met betrekking tot hart- en vaatziekten erkend onder artikel 13 van de strenge Nutrition and Health Claims Regulation (NHCR). In dat licht vindt GOED het advies van NICE voorbarig.
NutraIngredients: "NICE zou kosten-effectieve oplossingen met minimale bijwerkingen moeten promoten". Met andere woorden: laat consumenten vooral omega-3 supplementen blijven nemen voor hun hart- en bloedvaten. Van GOED mag je desnoods de vette vis vergeten, maar niet hun omega-3's die zij in supplementen stoppen.
Zullen we er toch maar een Hollandse nieuwe op nemen? Die übervette vis is sinds gisteren tenslotte weer in het land.
Nu bloedserieus. Op 14 maart jongstleden vond in Utrecht een bijeenkomst plaats over de geldigheid van de paleotheorie van de Groningse hoogleraar Frits Muskiet. Een groot gezelschap van voedingsleerdeskundigen voelden hem in een debat voor de Nederlandse Academie voor Voeding aan de tand over zijn stelling dat de methodologie en het denken over de bewijsvoering in voedingsonderzoek dringend aan vernieuwing toe is. Schoorvoetend moesten twee bekende Nederlandse hoogleraren toegeven dat er - conform argument 1 van GOED - geen goed onderzoek meer gedaan kan worden naar de invloed van voeding op de belangrijkste welvaartsziekten die onze gezondheid bedreigen. Tegen die achtergrond voorspelde Muskiet dit voorjaar dat "pillen van de farmaceutische industrie de onschatbare maar nog onbegrepen waarde van voeding zullen verdringen." Daar stelde hij in Utrecht de belangrijke vertegenwoordigers van de geldende voedingsleer verantwoordelijk voor. Dat is geen lichte verantwoordelijkheid want hij gaat niet over wie gelijk heeft, maar over levens en hoe zij verlopen. Daar loopt iets mis. Kennelijk staat gelijk willen hebben de verantwoordelijkheid om goed met mensen om te gaan in de weg.
Hoewel ze aan gehoor winnen, gelden Muskiets theorieën nog altijd als omstreden. Vermoedelijk komt dat omdat zijn vernieuwende methodologie niet wordt begrepen door de main stream van voedingswetenschappers. Eén ding is echter duidelijk: Muskiet kan aardig goed voorspellen. Niet voeding maar grof farmageschut zal onze gezondheid moeten redden als we de geldende manieren van denken niet proberen te veranderen. Hoe we echt in elkaar zitten en zouden moeten eten, valt immers met de huidige methoden niet meer te ontdekken. Zo geredeneerd, moet geconstateerd worden dat de twee bekende voedingsdeskundigen in Utrecht de facto toegaven dat ze maar wat aanrommelen.
Fotocredits: fish oil capsules, Jo Christian Oterhals
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Beter dan Stephen Phinney kan ik het niet uitdrukken:
"The reductionist approach to the problem of obesity and Type-2 diabetes has had 50 years in the driver’s seat, leaving behind it death and destruction. It is time we broaden our intellectual perspective, allowing a more cosmopolitan approach. In this mode, if we step back a bit, it is apparent that oxidative stress and inflammation (OS&I) are antecedents of insulin resistance and much of human obesity. Given that there are hundreds of genes that influence OS&I, as well of hundreds of nutrients that do the same (both positively and negatively), the idea that we could isolate one gene or one nutrient as the putative cause becomes patently ridiculous.
For another decade or so, we will probably still see single agent straw-men (and to be fair, straw-women as well) hoisted up to prove one point or disprove another. But this is now as relevant as the flat-earth society was in 1522 when Magellan’s crew returned home one day early. Be it fructose or fish oil, single-factor studies cannot contribute much to our practical understanding of cause and effect. However the dramatic reversal of insulin resistance in metabolic syndrome or type-2 diabetes when most carbohydrates are withdrawn from the diet offers us a powerful tool to back-track from this major dietary perp to the master-criminal that underlies the current obesity crime-spree. And when we success at this, we should not be too surprised if front and center in that mug-shot we find OS&I."
@Dennis #47: het was uiteraard bewust een hele bak met links. Dit om te laten zien, dat een serieus aantal serieuze mensen naar deze onderzoeken hebben gekeken. Ik heb geen toegang tot het WCRF onderzoek (kom alleen maar op een aanbevelingspagina uit). En ja, het is zeker een lastige keuze als er goede onderzoeken zijn die elkaar tegenspreken. Tot nu toe hebben de duiders van de onderzoeken (de Attia's, en Taubes' en van deze wereld) mij kunnen overtuigen van het feit dat dierlijk materiaal de basis van onze voeding vormt. Zie ook mijn reactie een draad verderop (Paelo-dieet bestaat niet) waar Cordain gehakt maakt van het verhaal dat we vroeger grassen hebben gegeten. Waarbij aangetekend dat de onderzoekers dit niet eens hebben beweerd en dat hij uitlegt waarom het aannemelijker is dat we dieren i.p.v. grassen hebben gegeten.
Het is toch eigenlijk verbazingwekkend op een detailniveau te meten (omega 3) terwijl je niet wat deze variabele in zijn context doet? De omgekeerde weg is toch veel logischer? Wat dat betreft laten de studies naar voedingspatronen met koolhydraatbeperking consistent zien dat er meer gewichtsverlies en gezondheidswinst gehaald wordt. Je zou nu kunnen kijken of er daadwerkelijk verschil is tussen de bronnen van koolhydraten. En niet andersom.
Dick, ik heb niet de tijd om het hele filmpje te bekijken en heb even snel gezocht op de website van oerdis maar daar staat de genoemde pilot studie niet tussen. Ik kan daardoor niet beoordelen wat men precies gemeten heeft, maar zoals je het verwoord, komt het bij mij over als het bepalen van bepaalde bloedwaarden. Dit blijft een indirecte methode en roept bij mij de associatie op met linolzuur->cholesterol->hvz. Het meest zekere antwoord kan denk ik alleen worden gevonden met een volledige, langdurige studie met de juiste eindpunten.
Guido, wat jij goed of slecht onderzoek noemt komt uiteindelijk neer op hoe een onderzoek is opgezet. De methode is daarbij één van de essentiële criteria, dus in die zin hebben we het over hetzelfde. In mijn dagelijkse werk komt dit punt ook altijd terug, alhoewel ik meet aan dingen niet aan mensen. De essentie blijft hetzelfde, telkens moeten de volgende punten in de juiste volgorde bekeken worden:
1. Wat wil ik weten?
2. Wat moet ik daarvoor meten?
3. Hoe moet ik dit meten?
Als één van die punten niet goed wordt gedaan, doe je al snel slecht onderzoek. Zo kan de onderzoeksvraag (punt 1) luiden: wat doet een verhoging van omega3 inname op het risico op hvz? Muskiet zegt hierover dat de vraag al reeds verkeerd gesteld wordt, omdat e.a. moet worden gezien in de context van omega6 en eventuele medicijn inname.
Wat betreft het rood vlees punt, dat is een hele waslijst aan links. Als ik tijd heb zal ik er zeker naar gaan kijken. Neemt echter niet weg dat als het onderzoek waar WCRF zich op baseert OOK goed is, er sprake is van een lastige keuze. In dat geval kies ik er liever voor om wat voorzichtigheid in acht te nemen. Ik durf in elk geval niet te stellen dat het WCRF onderzoek SLECHT is, jij wel?
@Dennis #43:
Uiteindelijk wil ik als individu keuzes maken om af te vallen en/of mijn gezondheid te verbeteren. Om dat gedegen te doen, kies ik ook voor de eerste methode. Je kunt er filosofisch mee omgaan en je concentreren op het feit dat er nooit echt iets wordt bewezen. Hypotheses worden geformuleerd en zijn waar totdat ze verworpen worden (hetgeen de eerste opdracht van een onderzoeker is). “What you do in science, is you make a hypothesis and then you try to shoot yourself down”, zoals Richard Feinman schrijft.
Dus ja, iemand als ik die de wetenschap omarmt, zal altijd openstaan voor nieuwe inzichten. Het probleem is naar mijn smaak helemaal niet een discussie over methoden. Die zijn bekend en hun beperkingen ook. Zoals Einstein al schreef: "your theory determines the measurement you make".
Het is meer een kwestie van goed en slecht onderzoek en/of de interpretatie daarvan. De hoek van de Paleo/low carb overtuigt mij op dat gebied het meest.
De gedachte dat rood vlees slecht voor ons is, wordt niet ondersteund door deugdelijk onderzoek. Een kleine selectie:
http://melchiormeijer.wordpress.com/2012/03/22/vlees-eten-is-dodelijk-afl-23852/
http://eatingacademy.com/nutrition/is-red-meat-killing-us
http://articles.mercola.com/sites/articles/archive/2013/04/22/eating-red-meat.aspx
http://www.dietdoctor.com/do-unhealthy-meat-eaters-live-shorter-lives
http://www.drbriffa.com/2012/03/15/red-meat-kills-its-flagrant-bias-thats-killing-me/
http://garytaubes.com/2012/03/science-pseudoscience-nutritional-epidemiology-and-meat/
http://authoritynutrition.com/5-brain-nutrients-in-meat-fish-eggs/
http://authoritynutrition.com/4-dangerous-foods-that-are-good-for-you/
http://www.meandmydiabetes.com/2012/04/17/ron-krauss-saturated-fat-red-meat-it-depends/
http://rdfeinman.wordpress.com/tag/red-meat/
http://rdfeinman.wordpress.com/2012/05/13/crimson-slime-making-americans-afraid-of-meat/
Dennis, zie hier de link naar de site van Melchior Meijer met een onderzoek van het type dat Frits voorstaat. Houd Frits overigens niet verantwoordelijk met wat Melchior en zijn commentatoren allemaal zeggen.
Het geeft wel een antwoord op je vraag. Frits hanteert een aantal kernhypothesen - omtrent vitamine D, de verhouding n3/6 en de consumptie van granen en zuivel - die je prima met voeding kunt toetsen. Het is bijv. uitstekend denkbaar om iemand's zgn. homeostase vast te stellen en binnen maanden vast te stellen of hij daar verder uit wordt geduwd of dat hij juist naar een gunstigere homeostase opschuift.
Zulk onderzoek hoeft niet eens vreselijk duur te zijn. Dat er geen geld voor wordt vrijgemaakt is juist. Daarover morgen een stukje op Foodlog.