Dat zegt hij tenminste in de NRC van dit weekend over de levensmiddelenindustrie. De Amerikaanse voedselgoeroe Michael Pollan is maandag in Nederland om zijn nieuwe boek te promoten en werd door de krant geïnterviewd.
Boven het interview (op pagina 26 van de Weekend Z&Z) prijkt de titel "De voedselindustrie lust hem rauw".
"Ze willen me in diskrediet brengen", zegt Pollan over de voedselindustrie. Die wil ons volgens hem volstoppen met fabrieksvoer vol vet, suiker en zout. In zijn nieuwe boek Een pleidooi voor écht koken pleit hij voor alles zelf klaarmaken. Liefst met ingrediënten uit eigen tuin. Het is dan ook aandoenlijk dat zijn interviewster Eva de Valk noteert dat de moestuin in huize Pollan wat verwaarloosd is. De schrijver is te druk en moet ook nog op boekenpromotietour naar Europa. Werken en zelf je eten produceren en ook nog eens klaarmaken zijn dingen die zelfs in het leven van een voedselactivist kennelijk nogal kunnen bijten.
In Cooked, zoals het nieuwe boek in het Engels heet, duikt hij in de wereld van het koken. Hij wil het weer interessant en spannend maken, zodat meer mensen zelf in de keuken aan de slag gaan. Het boek ontving kritiek omdat het juist een remedie tégen de Doe-Het-Zelf trend zou zijn. Pollan zou er in zijn boek een zo'n tijdrovende activiteit van maken dat hij de beginnende DHZ-kok juist afschrikt. Hij vertelt geen kookboek te hebben geschreven, maar een boek over kookcultuur. Mensen moeten er weer meer over weten, vindt hij. Ze mogen zelf kiezen wie hun eten klaarmaakt, als ze maar weten hoe en waarmee dat is gebeurd.
Als ze dat weten, gaan ze vanzelf om ander eten vragen. Dat is de facto wat Pollan beweert. En daar zou de voedingsmiddelenindustrie tegen zijn? Dat is, welbeschouwd, een heel rare stelling. De voedingsmiddelenindustrie heeft alle belang bij vernieuwing want nieuwe vraag is extra winstgevend. Er is immers nog niet zoveel van en dus levert het extra veel op.
Ook deze voedselschrijver heeft het nogal eens druk. Zo druk dat hij even naar AH of de Hema loopt om daar één van de geweldige maaltijdsalades te halen. Ik ben soms oprecht verbaasd over de prijs waar ik die voor mag meenemen. Een uitstekende salade met vlees, een prima onversuikerde saus en net genoeg koolhydraten om de maag van een nog-niet-helemaal paleo blij te maken voor een een euro of 4. Hoe is het in godsnaam mogelijk?
Volgens mij zijn de verkopers van etenswaar hartstikke voor. Vers is een trend die ze allang hebben opgepakt. Ze hebben prima begrepen dat we het niet zelf kunnen klaarmaken, maar wel anders willen als het maar aantrekkelijk is. Mijn vraag: waar zijn de eerste schrijvers die de lekkerste kant-en-klaar verse maaltijden van de supers, thuisbrengdiensten en La Placen met elkaar vergelijken? Niet alleen in smaak, maar in alle opzichten, van grond tot mond en de gemaakte keuze voor de ingrediënten. Dat zou de Nederlandse variant van Cooked zijn. Ik denk dat genoemde verkopers er dolblij mee zouden zijn.
Alweer een Amerikaans boek dus. Het gaat uit van de zogenaamde 'food desserts' in de VS waar geen vers meer te krijgen is. Bij ons groeit het vers aanbod als kool - loop AH en de Hema maar eens binnen. Hier is het boek een rare 'misfit'; we zijn anders of verder en toch loopt foodbewust Nederland er achteraan.
By the way, wat was er eigenlijk mis met Over Eten & Koken van Harold McGee? Dat is echt een geweldig boek over wat koken is. Pollan kon het hooguit dunnetjes over doen. Daarmee bewijst hij zijn opgebouwde naam die gebaseerd is op zijn zowel originele als pertinente blik op de werkelijkheid geen dienst.
Fotocredits: titelpagina Een pleidooi voor echt koken, uitsnede, Arbeiderspers
Een pleidooi voor écht koken is via deze link te bestellen bij Bol.com
De originele Engelstalige uitgave van Cooked (hardcover) is op dit moment in de aanbieding en via deze link bij Bol.com te bestellen.
Daar is ook te bestellen het nog altijd magistrale Over Eten & Koken van Harold McGee, in de nieuwe (2013) Nederlandse hardcoveruitgave, via deze link.
Dit artikel afdrukken
"Ze willen me in diskrediet brengen", zegt Pollan over de voedselindustrie. Die wil ons volgens hem volstoppen met fabrieksvoer vol vet, suiker en zout. In zijn nieuwe boek Een pleidooi voor écht koken pleit hij voor alles zelf klaarmaken. Liefst met ingrediënten uit eigen tuin. Het is dan ook aandoenlijk dat zijn interviewster Eva de Valk noteert dat de moestuin in huize Pollan wat verwaarloosd is. De schrijver is te druk en moet ook nog op boekenpromotietour naar Europa. Werken en zelf je eten produceren en ook nog eens klaarmaken zijn dingen die zelfs in het leven van een voedselactivist kennelijk nogal kunnen bijten.
In Cooked, zoals het nieuwe boek in het Engels heet, duikt hij in de wereld van het koken. Hij wil het weer interessant en spannend maken, zodat meer mensen zelf in de keuken aan de slag gaan. Het boek ontving kritiek omdat het juist een remedie tégen de Doe-Het-Zelf trend zou zijn. Pollan zou er in zijn boek een zo'n tijdrovende activiteit van maken dat hij de beginnende DHZ-kok juist afschrikt. Hij vertelt geen kookboek te hebben geschreven, maar een boek over kookcultuur. Mensen moeten er weer meer over weten, vindt hij. Ze mogen zelf kiezen wie hun eten klaarmaakt, als ze maar weten hoe en waarmee dat is gebeurd.
Als ze dat weten, gaan ze vanzelf om ander eten vragen. Dat is de facto wat Pollan beweert. En daar zou de voedingsmiddelenindustrie tegen zijn? Dat is, welbeschouwd, een heel rare stelling. De voedingsmiddelenindustrie heeft alle belang bij vernieuwing want nieuwe vraag is extra winstgevend. Er is immers nog niet zoveel van en dus levert het extra veel op.
Ook deze voedselschrijver heeft het nogal eens druk. Zo druk dat hij even naar AH of de Hema loopt om daar één van de geweldige maaltijdsalades te halen. Ik ben soms oprecht verbaasd over de prijs waar ik die voor mag meenemen. Een uitstekende salade met vlees, een prima onversuikerde saus en net genoeg koolhydraten om de maag van een nog-niet-helemaal paleo blij te maken voor een een euro of 4. Hoe is het in godsnaam mogelijk?
Volgens mij zijn de verkopers van etenswaar hartstikke voor. Vers is een trend die ze allang hebben opgepakt. Ze hebben prima begrepen dat we het niet zelf kunnen klaarmaken, maar wel anders willen als het maar aantrekkelijk is. Mijn vraag: waar zijn de eerste schrijvers die de lekkerste kant-en-klaar verse maaltijden van de supers, thuisbrengdiensten en La Placen met elkaar vergelijken? Niet alleen in smaak, maar in alle opzichten, van grond tot mond en de gemaakte keuze voor de ingrediënten. Dat zou de Nederlandse variant van Cooked zijn. Ik denk dat genoemde verkopers er dolblij mee zouden zijn.
Alweer een Amerikaans boek dus. Het gaat uit van de zogenaamde 'food desserts' in de VS waar geen vers meer te krijgen is. Bij ons groeit het vers aanbod als kool - loop AH en de Hema maar eens binnen. Hier is het boek een rare 'misfit'; we zijn anders of verder en toch loopt foodbewust Nederland er achteraan.
By the way, wat was er eigenlijk mis met Over Eten & Koken van Harold McGee? Dat is echt een geweldig boek over wat koken is. Pollan kon het hooguit dunnetjes over doen. Daarmee bewijst hij zijn opgebouwde naam die gebaseerd is op zijn zowel originele als pertinente blik op de werkelijkheid geen dienst.
Fotocredits: titelpagina Een pleidooi voor echt koken, uitsnede, Arbeiderspers
Een pleidooi voor écht koken is via deze link te bestellen bij Bol.com
De originele Engelstalige uitgave van Cooked (hardcover) is op dit moment in de aanbieding en via deze link bij Bol.com te bestellen.
Daar is ook te bestellen het nog altijd magistrale Over Eten & Koken van Harold McGee, in de nieuwe (2013) Nederlandse hardcoveruitgave, via deze link.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Natuurlijk, iedere betere krant van Europa sprak met Pollan on Tour. The Indepent zet boven het interview dat 'koken een politieke daad is'. Met de trein gaan is dat ook als je liever met de auto gaat. Je eigen kleren maken om er zeker van te zijn dat je geen kinderarbeid draagt is dat vast ook. Maar laten we nou toch een beetje normaal doen. In de basis zegt Pollan dat we geen vertrouwen hebben in het vreemde dat we in ons lijf stoppen en dat we vervolgens zelf worden. Om vertrouwen te krijgen moet je dus zelf koken? Kom op zeg. Als ik straks een geweldige iWatch van Apple heb die al mijn vitale waarden bijhoudt, ben ik Pollans wantrouwen en de zin van zelf koken ver voorbij. Dan weet ik tenminste wat eten, bewegen, slapen en uitspattingen voor me betekenen. Is die iWatch dan ook politiek? Ja, natuurlijk. Maar dan is alles wat me meer zelfbestemmingsmogelijkheden biedt 'politiek'. Het hele Internet is in die zin 'politiek'. Zelfs stemmen voor de 2e Kamer blijkt weer politiek.
Ik raak een beetje opstandig van dit soort pseudo intellectuele praat. Het aanbod in Food, mede onder aandacht van de bewustwording van lifestyle in de breedste zin van het woord, is enorm aan het verschuiven. Voor het eerst in de geschiedenis zal vraag, onder invloed van de high tech Quantified Self technieken van mijn toekomstige iWatch, zelfs bepalend worden voor aanbod. Dat is nog nooit vertoond in de geschiedenis.
Dit 'koken als een politiek daad'-gedoe begint voor mij echt te lijken op oude mannen praat die in een wereld van de jaren '80 van de vorige eeuw zijn blijven steken. Wakker worden, de toekomst is al begonnen! Zeker in Nederland zijn Food Desserts - voor zover ze ooit bestaan hebben - zo direct voorbij omdat al het houdbaar via Internet gaat. In winkels is binnen afzienbare tijd alleen nog maar vers te koop. Om zelf te koken, ter plekke te eten of op weg naar huis of juist ergens anders heen. Of het mensen gezonder gaat laten leven is een tweede. Daar komt Apple straks bij helpen met apps die zo sexy zijn dat we ze allemaal willen gebruiken.
Mag je dat eigenlijk zeggen: Pollan is old hat aan het worden? We moeten weer een beetje hip en modern worden. Wist u trouwens dat het gezonde vega eten van de 21e eeuw echt alleen maar kan als het processed is? Gezond geprocessed, high tech en zodanig controleerbaar dat je er helemaal de 'ikzelf' mee kunt worden die je wilt zijn - dat gaat vanaf nu komen.
Je praat hier voor een publiek dat Pollan niet hoeft te lezen want al zo bewust is dat het niet zoveel nieuws in zijn boeken zal vinden. Ik vind Pollan wel leuk omdat hij mooi slogans verzint om dingen simpel uit te leggen. Ja en simplificatie is op Foodlog misschien niet boeiend, voor veel mensen die nog niet bewust zijn kan Pollan wel ogen openen. En het culturele aspect van kennis hebben over eten, bereiding, historie is ook waardevol. Van mij mag Pollan gerust overal geciteerd worden.
Henk, ik haast me op te merken dat ik er geen enkel kwaad in kan ontdekken. Maar ook heel weinig blik op de toekomst. Het is een blik vanuit het verleden. De culturele kant is ook buitengewoon boeiend: we komen in de 21e eeuw met al onze werelden van verschil aan tafel en mét allemaal nieuwe technologie. De tafel, het net en de straat worden nóg leukere uitwisselingsplekken tussen culturen ipv musea van culturen.
Heel goede analyse Dick. Europa, specifiek Nederland en de UK, zitten gelukkig heel anders in elkaar. Vers en vers-bewerkt heeft wel een positie weten te veroveren in het schap. Een gemiddelde supermarkt in de VS zit er behoorlijk anders uit. Pollan wordt idd oud, maar speelt tevens wereldwijd een belangrijke rol m.b.t. voorlichting. Ik ben blij met zijn boeken.
Even besides the point: Het lijkt me dat je een food-desert bedoelt en geen dessert. Ik moest heel even peinzen hoe we ineens bij toetjes waren aangekomen..