Terwijl Procter & Gamble zijn baas Bob McDonald aan de kant zet en laat opvolgen door zijn voorganger Alan Lafley, zoemt de naam van Paul Polman rond als de opvolger.

Polman is de eerste Unileverbaas sinds tijden die sympathie wekt en zich persoonlijk engageert voor wat zijn bedrijf doet. Ik noemde hem hier meermalen 's werelds enige echte voedselrevolutionair omdat hij ziet waar de wereld heendrijft als het aanbod van grondstoffen aan de vrije markt wordt overgelaten. Sommigen denken dat hij dat zegt uit eigenbelang. En dat is natuurlijk ook zo. Maar wie wil een wereld waarin het eten loeiduur wordt en waarin de prijzen zodanig fluctueren dat af en toe een deel van de mensheid helemaal zonder zit?

Nee, Polman is een wijs man. Ik schreef ook al eens dat hij het merk Unilever weer laat glanzen door zijn persoonlijke uitstraling en inzet om er een beter bedrijf van te maken. En nu zou hij zomaar weggaan. Dezelfde klus gaan doen bij zijn oude baas. Hij heeft net Unilever op de kaart gezet door zijn persoonlijke inzet. Unilever is door hem weer een menselijk merk aan het worden. Polman en de U van Unilever zijn in een paar jaar bij elkaar gaan horen zoals Jobs bij Apple of Gates bij Microsoft. Da's een prestatie.

Gates naar Apple? Dat is ondenkbaar. Polman weg bij Unilever, dat is een merkwaardevernietiging van jewelste. Daarom moeten ze bij het Amerikaanse Procter maar iemand anders zoeken. We moeten zuinig zijn op Europese bedrijven met bazen die er tenminste iets van bakken.

Fotocredits: Paul Polman, World Economic Forum
Dit artikel afdrukken