Microsoft's baas Bill en zijn vrouw Melinda Gates behoren met hun Foundation tot de grootste weldoeners ter wereld. De Foundation streeft naar verbetering van de gezondheidszorg en het terugdringen van extreme armoede. Bill bemoeit zich inmiddels ook met voedsel.
Bill Gates schroomt niet zijn persoonlijke visie met de wereld te delen. Dat doet hij onder andere op zijn blog, the Gates Notes, waar hij schrijft over 'the Future of Food'. Mashable nam Gates' tekst over.
Hoe kunnen we de 9 miljard mensen die in 2050 op deze aardbol zullen leven, te eten geven? Hoe zorgen we ervoor dat er genoeg dierlijke eiwitten voor iedereen zijn?. Er is immers gewoonweg niet genoeg land beschikbaar om voldoende vee te fokken waarmee in ieders portie kan worden voorzien. Gates is dan ook erg opgetogen over nieuwe ontwikkelingen in de voedselproductie, omdat daarmee ook de armen genoeg te eten zullen kunnen krijgen.
Gates wijst op 'al die interessante fysica, chemie en biologie die samen bepalen hoe eten smaakt, hoe koken de smaak doet veranderen en waarom we sommige smaken wel lekker vinden en andere niet'. Daar valt van alles mee te experimenteren en te innoveren. Hij begint min of meer aan het begin van het eiwitvraagstuk. Hij is er namelijk achter gekomen dat er verschillende bedrijven zijn die plantaardige alternatieven ontwikkelen voor vlees. Als we 'vlezige eiwitten' kunnen maken die minder geld kosten, minder dik maken en minder werk met zich meebrengen, is dat dan niet een win voor iedereen?
Gates heeft in een paar van die bedrijven geïnvesteerd die producten maken die 'net zo gezond zijn als vlees en veel duurzamer geproduceerd worden'. Hij is echter vooral zo enthousiast over deze bedrijven omdat ze er in slagen de smaak en het mondgevoel van echt vlees na te maken. In het kort: ze doen dat met geheime receptuur, maar reële wetenschappelijke toepassingen zoals druk en temperatuurverschillen op grondstoffen als olie en planteneiwitten (zoals verpulverde sojabonen en groentevezels). Zo slagen bedrijven er in een alternatief voor kip te maken dat niet te onderscheiden is van echte kip, of ei zonder cholesterol, of zout zonder zout (nou ja, kaliumcholoride in plaats van natriumchloride). Allemaal dingen die gezond zijn, maar die ook beter zijn voor het milieu. Vlees en zuivelproductie hebben, zoals bekend, een grote uitstoot aan broeikasgassen.
Spreekt hier de naieve Amerikaan, die gelooft dat er niets boven 'echt vlees' kan gaan en die verbaasd constateert dat dat prima kan? Zou hij in de VS de producten van de Vegetarische Slager zijn tegengekomen? Of tijdens zijn reizen door Afrika insecteneiwitten hebben genuttigd?
Gates gaat in ieder geval in zijn blog nog een stapje verder: het nieuwe voedsel van de toekomst is essentieel voor de minder ontwikkelde landen. Daar krijgen mensen vaak niet genoeg eiwitten binnen, omdat er te weinig dierlijk voedsel is. Een bezwaar dat eenvoudig ondervangen kan worden want er zijn meer dan genoeg proteïnen en essentiële aminozuren aanwezig in planten, waaronder de vier belangrijkste voedingsgewassen: rijst, mais, tarwe en soja. We zijn alleen zo dom dit voedsel niet zelf op te eten, maar het aan dieren te voeren. En dan gaat veel voedingswaarde verloren in de inefficiënte conversie die dieren nu eenmaal hebben: voor iedere 10 kilo graan krijgen we maar 1 kilo rundvlees terug.
Met het nieuwe soort eten kunnen we manieren vinden om alle wereldburgers van genoeg eiwitten en calorieën te voorzien. Gates: 'er is niet veel veranderd in onze aanpak van voedsel de afgelopen honderd jaar. Ons eten is rijp om heruitgevonden te worden. We moeten nieuwe manieren vinden om de arme wereld beter te voeden terwijl we sommige van onze keuzes in de rijke wereld herzien.'
Gelukkig zijn er duizenden soorten planteneiwitten op aarde. Vele daarvan zijn nog niet onderzocht op hun nut in de productie van vleesvervangers. Gates zegt dat de onderzoeken die al wel lopen laten zien dat onze voedselvoorziening er drastisch op vooruit kan gaan als we het plantenpotentieel weten te benutten.
Gates: 'Ik heb goede hoop dat we de vraag naar een eiwitrijk menu op een nieuwe manier het hoofd kunnen gaan bieden. We staan nog maar net aan het begin van enorme innovatie in dit gebied.'
Ziet Gates het goed: kan plantaardig eiwit als gelijkwaardig aan dierlijk gelden?
Fotocredits: still uit filmpje The Science Behind Plant-Based Proteins, www.thegatesnotes.com
Dit artikel afdrukken
Hoe kunnen we de 9 miljard mensen die in 2050 op deze aardbol zullen leven, te eten geven? Hoe zorgen we ervoor dat er genoeg dierlijke eiwitten voor iedereen zijn?. Er is immers gewoonweg niet genoeg land beschikbaar om voldoende vee te fokken waarmee in ieders portie kan worden voorzien. Gates is dan ook erg opgetogen over nieuwe ontwikkelingen in de voedselproductie, omdat daarmee ook de armen genoeg te eten zullen kunnen krijgen.
Gates wijst op 'al die interessante fysica, chemie en biologie die samen bepalen hoe eten smaakt, hoe koken de smaak doet veranderen en waarom we sommige smaken wel lekker vinden en andere niet'. Daar valt van alles mee te experimenteren en te innoveren. Hij begint min of meer aan het begin van het eiwitvraagstuk. Hij is er namelijk achter gekomen dat er verschillende bedrijven zijn die plantaardige alternatieven ontwikkelen voor vlees. Als we 'vlezige eiwitten' kunnen maken die minder geld kosten, minder dik maken en minder werk met zich meebrengen, is dat dan niet een win voor iedereen?
Gates heeft in een paar van die bedrijven geïnvesteerd die producten maken die 'net zo gezond zijn als vlees en veel duurzamer geproduceerd worden'. Hij is echter vooral zo enthousiast over deze bedrijven omdat ze er in slagen de smaak en het mondgevoel van echt vlees na te maken. In het kort: ze doen dat met geheime receptuur, maar reële wetenschappelijke toepassingen zoals druk en temperatuurverschillen op grondstoffen als olie en planteneiwitten (zoals verpulverde sojabonen en groentevezels). Zo slagen bedrijven er in een alternatief voor kip te maken dat niet te onderscheiden is van echte kip, of ei zonder cholesterol, of zout zonder zout (nou ja, kaliumcholoride in plaats van natriumchloride). Allemaal dingen die gezond zijn, maar die ook beter zijn voor het milieu. Vlees en zuivelproductie hebben, zoals bekend, een grote uitstoot aan broeikasgassen.
Spreekt hier de naieve Amerikaan, die gelooft dat er niets boven 'echt vlees' kan gaan en die verbaasd constateert dat dat prima kan? Zou hij in de VS de producten van de Vegetarische Slager zijn tegengekomen? Of tijdens zijn reizen door Afrika insecteneiwitten hebben genuttigd?
Gates gaat in ieder geval in zijn blog nog een stapje verder: het nieuwe voedsel van de toekomst is essentieel voor de minder ontwikkelde landen. Daar krijgen mensen vaak niet genoeg eiwitten binnen, omdat er te weinig dierlijk voedsel is. Een bezwaar dat eenvoudig ondervangen kan worden want er zijn meer dan genoeg proteïnen en essentiële aminozuren aanwezig in planten, waaronder de vier belangrijkste voedingsgewassen: rijst, mais, tarwe en soja. We zijn alleen zo dom dit voedsel niet zelf op te eten, maar het aan dieren te voeren. En dan gaat veel voedingswaarde verloren in de inefficiënte conversie die dieren nu eenmaal hebben: voor iedere 10 kilo graan krijgen we maar 1 kilo rundvlees terug.
Met het nieuwe soort eten kunnen we manieren vinden om alle wereldburgers van genoeg eiwitten en calorieën te voorzien. Gates: 'er is niet veel veranderd in onze aanpak van voedsel de afgelopen honderd jaar. Ons eten is rijp om heruitgevonden te worden. We moeten nieuwe manieren vinden om de arme wereld beter te voeden terwijl we sommige van onze keuzes in de rijke wereld herzien.'
Gelukkig zijn er duizenden soorten planteneiwitten op aarde. Vele daarvan zijn nog niet onderzocht op hun nut in de productie van vleesvervangers. Gates zegt dat de onderzoeken die al wel lopen laten zien dat onze voedselvoorziening er drastisch op vooruit kan gaan als we het plantenpotentieel weten te benutten.
Gates: 'Ik heb goede hoop dat we de vraag naar een eiwitrijk menu op een nieuwe manier het hoofd kunnen gaan bieden. We staan nog maar net aan het begin van enorme innovatie in dit gebied.'
Ziet Gates het goed: kan plantaardig eiwit als gelijkwaardig aan dierlijk gelden?
Fotocredits: still uit filmpje The Science Behind Plant-Based Proteins, www.thegatesnotes.com
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Gates heeft natuurlijk gelijk. Maar ik vind dat we als Hollanders vooral chauvinistische positief moeten zijn over de stappen die Nederland daar al in heeft gezet. Het technologische inhoudelijke succes achter de VegaSlager is natuurlijk de technologie van Ojah. Niks geen complexe grondstoffen, gewoon eiwithoudende bonen zoals soja en water. En verder fysica. precies zoals Gunter Pauli ook zegt in zijn Blauwe Economie. Ook Valless liep overigens voor, en niet te vergeten Meatless. Nederland heeft echt een voorsprong op Plant-Based Proteins, maar als we niet oppassen dan gebeurt hetzelfde als bij Windmolens: goede ideeen en onderzoek, maar slechte implementatie en business.
Nog een toelichting op de 'windmolen-case'. Nederland liep 20 jaar geleden vreselijk voorop met haar visie rondom alternatieve energie. Grote onderzoeksprogramma's zijn er ingezet, en de eerste prototypes kwamen uit ons land. Maar daarna stokte het. We kregen het niet voor elkaar om van prototype, naar markt te komen. Deels omdat de kennisinfrastructuur er belang bij had om vooral te 'blijven onderzoeken' en niet het estafette stokje over gaf naar het bedrijfsleven. Deels omdat we niet gewend waren om met venture capital high-tech bedrijven op te zetten. En de laatste verklaring was dat de gevestigde orde er eigenlijk ook geen oren naar had. Resultaat is dat nu niet-Nederlandse partijen de markt-posities in handen hebben en dat in deze sector er honderd duizendende mensen buiten Nederland aanwezig zijn. Dit is een reeel gevaar op dit moment in de plant-based-protein wereld. Voor de mensen die niet weet wat ik bedoel. lees de bonenprofessor-lijn maar eens na.
Als het dus klopt, wil de Bill Gates Foundation misschien wel mee-investeren in de uitbreiding van bv Meatless in ontwikkelingslanden?
Zelden hoor ik over de equivalentie van vleesvervangers en vlees. De eiwitsamenstelling is niettemin anders. Iedereen aan het soja-vlees? Is dat de bedoeling? Wie helpt mij uit mijn onzekerheid?
Ik stelde de vraag ooit aan Jos Hugense, de man achter het zojuist genoemde Meatless. Meatless maakt meer vlees zonder dat je het proeft dat hij er wat anders bij doet. Dat geeft niks, want wij eten er sowieso te veel van. Bijmengen is dus een prima idee en - zoals Foodlog en Urgenda ooit aantoonden - nog lekkerder ook dan de originele hamburger of gehaktbal. Maar nou dat 100% vegetarische vlees: hoe zit het daarmee? Jos kon me niet verzekeren of vlees van plant wel even gezond voor ons is als vlees van beest en wilde daar destijds graag een uitspraak over van voedingsdeskundigen. Bij mijn beste weten is die er nog steeds niet.
Voedingsdeskundigen: help!
Trouwens: word je dik van vlees, dikker dan van soja of vleesvervangend graan?
Er zijn vleesvervangers die m.b.t. eiwitsamenstelling dicht bij vlees zitten, en andere weer niet. Sommige vleesvervangers bevatten heel weinig eiwit, en spijtige genoeg veel koolhydraat, en andere weer niet. Per geval dus goed op de verpakking kijken. Kortom, ipv per categorie te bekijken, moeten we per product of merk gaan kijken. Grass-fed beef is immers ook totaal anders dan met water ingespoten plofkip.