Waar het veiligheid betreft, heeft de porno-industrie het beter voor elkaar dan de voedingsmiddelenindustrie.
Met die stevige uitspraak lokte FoodProduction lezers naar een lezing over voedselveiligheid van Dr. Douglas Powell. Powell doceert aan de Kansas State University en blijkt een veel prozaïscher titel te hebben gekozen voor zijn video blog over voedselveiligheid: 'Food safety culture, audits, and public perception or, how to make fewer people sick and save your business'.
Hij maakt de vergelijking met de porno-industrie (na ruim 21 minuten) als volgt: '... de voedingsindustrie zegt 'je moet je hartige taart wel goed opwarmen' of 'je moet je hamburger wel gaar bakken'. Dat is net zoiets als dat de porno-industrie zegt 'gebruik wel een condoom', terwijl zij de hele zaak meteen stopzetten als er sprake is van een besmetting, zonder meer'.
Powell is voedselveiligheidsspecialist en heeft onderzoek gedaan naar veel uitbraken van voedselbesmetting, veelal E-coli-uitbraken. Hij citeert een lijstje van de top-vijf oorzaken van voedselgerelateerde uitbraken volgens de WHO: onjuiste bereidingswijze, verkeerde temperatuur tijdens opslag, gebrekkige hygiëne bij de mensen die het voedsel aanraken, kruisbesmetting tussen rauw en bereid voedsel en onveilige bronnen. Dit zijn allemaal factoren die te maken hebben met menselijk gedrag.
De belangrijkste maatregel om uitbraken terug te dringen is verbluffend simpel: zorg dat alle mensen in een organisatie, de hele bedrijfscultuur, doordesemd is van het belang van voedselveiligheidsmaatregelen. Creëer een voedselveiligheidscultuur. Het moet volkomen vanzelfsprekend zijn dat iedereen na toiletgang zijn of haar handen wast - en dat medewerkers elkaar er ook op aanspreken als dat niet gebeurt. 'Shock and shame' blijkt effectief. Zo hebben bedrijven als Disney en Wal-Mart veiligheidspraktijken erin gehamerd.
Powell kan niet duidelijk genoeg zeggen dat voedselveiligheid een issue is dat je door de hele voedselketen heen erin moet rammen en bewaken. Je moet het echt zelf doen - als organisatie. Alleen dan kun je van binnenuit je voedselveiligheidscultuur opbouwen is zijn mening. Derde partijen (controle-instanties bijvoorbeeld) kunnen wel een rol spelen, maar blijven externen. Daar moet je je merk niet aan toe willen vertrouwen.
Andere cruciale onderdelen van een robuust voedselveiligheidsbeleid zijn inkopen bij veilige bronnen, je hard maken voor eten dat microbiologisch bewezen veilig is en een transparante keten waarin alles openbaar is. Dit valt tenminste aan consumenten te verkopen. En aan alle partijen in de keten uit te leggen. Voedselveiligheid gaat iedereen aan.
Opvallend aan Douglas' stellingname is de boodschap dat regels alleen niet genoeg zijn. Echte voedselveiligheid kan niet zonder bedrijfscultuur op dat vlak.
Fotocredits: 'Thankful, I think it is done', uitsnede, fiat luxe
Dit artikel afdrukken
Hij maakt de vergelijking met de porno-industrie (na ruim 21 minuten) als volgt: '... de voedingsindustrie zegt 'je moet je hartige taart wel goed opwarmen' of 'je moet je hamburger wel gaar bakken'. Dat is net zoiets als dat de porno-industrie zegt 'gebruik wel een condoom', terwijl zij de hele zaak meteen stopzetten als er sprake is van een besmetting, zonder meer'.
Powell is voedselveiligheidsspecialist en heeft onderzoek gedaan naar veel uitbraken van voedselbesmetting, veelal E-coli-uitbraken. Hij citeert een lijstje van de top-vijf oorzaken van voedselgerelateerde uitbraken volgens de WHO: onjuiste bereidingswijze, verkeerde temperatuur tijdens opslag, gebrekkige hygiëne bij de mensen die het voedsel aanraken, kruisbesmetting tussen rauw en bereid voedsel en onveilige bronnen. Dit zijn allemaal factoren die te maken hebben met menselijk gedrag.
De belangrijkste maatregel om uitbraken terug te dringen is verbluffend simpel: zorg dat alle mensen in een organisatie, de hele bedrijfscultuur, doordesemd is van het belang van voedselveiligheidsmaatregelen. Creëer een voedselveiligheidscultuur. Het moet volkomen vanzelfsprekend zijn dat iedereen na toiletgang zijn of haar handen wast - en dat medewerkers elkaar er ook op aanspreken als dat niet gebeurt. 'Shock and shame' blijkt effectief. Zo hebben bedrijven als Disney en Wal-Mart veiligheidspraktijken erin gehamerd.
Powell kan niet duidelijk genoeg zeggen dat voedselveiligheid een issue is dat je door de hele voedselketen heen erin moet rammen en bewaken. Je moet het echt zelf doen - als organisatie. Alleen dan kun je van binnenuit je voedselveiligheidscultuur opbouwen is zijn mening. Derde partijen (controle-instanties bijvoorbeeld) kunnen wel een rol spelen, maar blijven externen. Daar moet je je merk niet aan toe willen vertrouwen.
Andere cruciale onderdelen van een robuust voedselveiligheidsbeleid zijn inkopen bij veilige bronnen, je hard maken voor eten dat microbiologisch bewezen veilig is en een transparante keten waarin alles openbaar is. Dit valt tenminste aan consumenten te verkopen. En aan alle partijen in de keten uit te leggen. Voedselveiligheid gaat iedereen aan.
Opvallend aan Douglas' stellingname is de boodschap dat regels alleen niet genoeg zijn. Echte voedselveiligheid kan niet zonder bedrijfscultuur op dat vlak.
Fotocredits: 'Thankful, I think it is done', uitsnede, fiat luxe
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Eens, het heeft allemaal te maken met bedrijfscultuur klopt. De beeldspraak hier gaat mij overigens wat ver.
Ik citeer de hierboven genoemde top 5 oorzaken van voedselbesmettingen: 'onjuiste bereidingswijze, verkeerde temperatuur tijdens opslag, gebrekkige hygiëne bij de mensen die het voedsel aanraken, kruisbesmetting tussen rauw en bereid voedsel en onveilige bronnen'
Op de onveilige bronnen na, komen deze fouten dagelijks voor in de keukens van de consumenten, maar sporadisch in de voedingsindustrie, een industrie die op alle mogelijke manieren (een hele bekende is het HACCP protocol) gevaren tot een minimum beperkt.
Voordat de redactie verder op zoek gaat naar obscure onderzoekers die met absurde statements proberen de hype verder op te blazen, zou ik willen voorstellen om echte professionals (er lopen er voldoende rond in Nederland, bijvoorbeeld bij TNO/Triskelion) uit te nodigen om voedselveiligheid te duiden voor de lezers.
Jack, Wouter de Heij geeft hier vaker een een signaal af: door kostenknijperij en opschaling neemt de veiligheid van ons voedsel af. Voedselveiligheid in vers is zijn vak. Waarom heeft hij ongelijk?
Ongelijk ? Dit schreef ik in de Kluytmans draad:
"Wouter #21, als bedrijven meer marge hebben dan zal de voedselveiligheid nog verder toenemen, want dan is er (weer) geld om professionals zoals jij in te huren."
Jack, je ontvlucht de vraag. Neemt volgens jou de voedselveiligheid af of niet? En zo nee, waarom niet?