De supermarkten wassen hun handen in onschuld rondom de recente voedselaffaires en treden bij ontdekking hard op naar de (schuldige) leveranciers. Die 'slachtofferrol' is een te gemakkelijke uitweg uit een complex maatschappelijk probleem.
Dat zegt de Wageningse hoogleraar Tiny van Boekel.
In de printversie van de Levensmiddelenkrant wordt de rol van de supermarkten in de recente voedselaffaires van twee zijden belicht. CBL-directeur Marc Jansen stelt dat de supermarkten niets te verwijten valt. 'De suggestie dat supermarkten leveranciers dwingen tot geknoei met producten is volkomen onterecht', stelt hij. Ook de Franse supermarkttopman Leclerc liet zich eerder al in die zin uit. Bij ontdekking moet streng opgetreden worden. Huismerkleveranciers zullen zelf strengere eisen aan hun toeleveranciers moeten gaan stellen, supermarkten controleren steeksproefgewijs op producten en productielocaties. Voedseljournalist Toine van der Heijden schrijft op molblog dat de supermarkten eigenlijk een kans laten liggen: 'food honesty' is een mogelijk concurrentievoordeel en koopargument naar consumenten die alle fraudes zat zijn.
Jansen wijst voor het opsporen van frauduleuze praktijken naar de daarvoor geëigende autoriteiten, zoals de NVWA. Dat die de laatste jaren aan slagkracht heeft moeten inboeten, verwijt hij de (Nederlandse en Europese) overheid en politiek. 'Bedrijven die zo een loopje denken te kunnen nemen met het vertrouwen van de consument en de supermarkten moeten zwaar bestraft worden', zegt Jansen. Uit Van der Heijden's stuk kan gelezen worden dat toezicht- en controle-instanties gekozen hebben voor voedselveiligheid (en gezondheid), boven food honesty.
Hoogleraar voedselkwaliteit en veiligheid Tiny van Boekel vindt dat de supermarkten zich onterecht de 'slachtofferrol' aanmeten. Volgens hem kunnen de fraudes plaatsvinden omdat er sprake is van een zeer complexe keten waarin transparantie ontbreekt. 'Het is een maatschappelijk probleem dat ons voedsel niet op waarde wordt geschat', zegt hij. Omdat consumenten hun invloed en rol niet onderkennen en vervreemd geraakt zijn van hun voedsel, is prijs de allesbepalende factor geworden. Van Boekel: 'Als [de consument] eist dat zijn voedsel van goede kwaliteit is en dat hij daarop kan vertrouwen, dan moet daar ook een fatsoenlijke prijs voor betaald worden. Dat betekent dus geen kiloknallers meer. Supermarkten zijn dan de eersten die daarop reageren.'
Gezien de complexitieit van ons voedingsstelsel verwacht Van Boekel dat er de komende tijden nog wel vaker schandalen zullen opduiken. In het huidige klimaat zullen de partijen zelf strenger toezien op afspraken in de keten. Op termijn gesteund door instanties als de NVWA en EFSA die meer gaan controleren. Maar het blijft een kwestie van vertrouwen: 'De keten is zo sterk als de zwakste schakel, want soms komen er toch weer lieden tussendoor die hun eigen slaatje willen slaan.'
Fotocredits: Swift Setwing, uitsnede, Texas Eagle
Dit artikel afdrukken
In de printversie van de Levensmiddelenkrant wordt de rol van de supermarkten in de recente voedselaffaires van twee zijden belicht. CBL-directeur Marc Jansen stelt dat de supermarkten niets te verwijten valt. 'De suggestie dat supermarkten leveranciers dwingen tot geknoei met producten is volkomen onterecht', stelt hij. Ook de Franse supermarkttopman Leclerc liet zich eerder al in die zin uit. Bij ontdekking moet streng opgetreden worden. Huismerkleveranciers zullen zelf strengere eisen aan hun toeleveranciers moeten gaan stellen, supermarkten controleren steeksproefgewijs op producten en productielocaties. Voedseljournalist Toine van der Heijden schrijft op molblog dat de supermarkten eigenlijk een kans laten liggen: 'food honesty' is een mogelijk concurrentievoordeel en koopargument naar consumenten die alle fraudes zat zijn.
Jansen wijst voor het opsporen van frauduleuze praktijken naar de daarvoor geëigende autoriteiten, zoals de NVWA. Dat die de laatste jaren aan slagkracht heeft moeten inboeten, verwijt hij de (Nederlandse en Europese) overheid en politiek. 'Bedrijven die zo een loopje denken te kunnen nemen met het vertrouwen van de consument en de supermarkten moeten zwaar bestraft worden', zegt Jansen. Uit Van der Heijden's stuk kan gelezen worden dat toezicht- en controle-instanties gekozen hebben voor voedselveiligheid (en gezondheid), boven food honesty.
Hoogleraar voedselkwaliteit en veiligheid Tiny van Boekel vindt dat de supermarkten zich onterecht de 'slachtofferrol' aanmeten. Volgens hem kunnen de fraudes plaatsvinden omdat er sprake is van een zeer complexe keten waarin transparantie ontbreekt. 'Het is een maatschappelijk probleem dat ons voedsel niet op waarde wordt geschat', zegt hij. Omdat consumenten hun invloed en rol niet onderkennen en vervreemd geraakt zijn van hun voedsel, is prijs de allesbepalende factor geworden. Van Boekel: 'Als [de consument] eist dat zijn voedsel van goede kwaliteit is en dat hij daarop kan vertrouwen, dan moet daar ook een fatsoenlijke prijs voor betaald worden. Dat betekent dus geen kiloknallers meer. Supermarkten zijn dan de eersten die daarop reageren.'
Gezien de complexitieit van ons voedingsstelsel verwacht Van Boekel dat er de komende tijden nog wel vaker schandalen zullen opduiken. In het huidige klimaat zullen de partijen zelf strenger toezien op afspraken in de keten. Op termijn gesteund door instanties als de NVWA en EFSA die meer gaan controleren. Maar het blijft een kwestie van vertrouwen: 'De keten is zo sterk als de zwakste schakel, want soms komen er toch weer lieden tussendoor die hun eigen slaatje willen slaan.'
Fotocredits: Swift Setwing, uitsnede, Texas Eagle
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
In principe heeft de supermarkt in deze gelijk. Ook de kiloknaller moet aan de gestelde eisen van voedselveiligheid voldoen. Een biologisch ei is duurder dan een gewoon ei. Een duur ei is niet per definitie biologisch.Ook indien een fatsoenlijke prijs wordt betaald zullen er altijd lieden zijn die om commerciële redenen buiten de pot piesen. Supermarkten kunnen en moeten wél hun verantwoordelijkheid nemen dat leveranciers van malafide partijen van de inkooplijst worden geschrapt. Dan verdwijnt er een onderstroom van de markt en is de kans groter dat er een fatsoenlijke prijs betaalt gaat worden.
Mijns inziens neemt de retail ook te makkelijk afstand: "De suggestie dat een scherp inkoopbeleid fraude uitlokt wijst CBL ‘pertinent van de hand", was vorige week veelvuldig in de media te lezen. Als ik een willekeurig consumptiegoed (ver) onder de kostprijs koop, moet er volgens de politie een lampje gaan branden: 'dit kan niet kloppen'. Inhuren (tijdelijke) arbeid? Niet onder de (collectief afgesproken) kostprijs. Anders volgt een - inmiddels zeer forse - boete. Het helpt daarbij aan het hekje voor de rechter niet om te zeggen dat die scherpe prijs het resultaat is van uitstekend onderhandelen....
Wie vraagt ook alweer om die goedkope (kwalitatief mindere) producten? De consument niet, die heeft gewoon geen echte keus in de NL supermarkten!
De inkoper schermen met termen als: "de klanten willen niet meer betalen", maar de klant wordt niets gevraagd. De n=1 meeningen van de inkopers / categorie managers regeren!
Harold jij zit blijkbaar in de levensmiddelenproductie: leg mij eens uit waarom een beter leven kip wanneer die in de aanbieding is duidelijk beter verkocht word en wanneer de normale prijs weer gerekend word de consument weer terugvalt in gewone "plof"kip?
volgens mij heeft de consument wel keus ( maar kan altijd beter) maar wil hij gewoon zo goedkoop mogelijk de winkelwagen vol. waarom neemt de consumptie van huismerken structureel jaarlijks toe tov a-merken? idem -dito
@Jos, Ik bedoel niet de keus die zo open en bloot in de winkel ligt, maar de keus die door de inkopers / categorie managers reeds gemaakt worden. Voorbeeld: Waarom zit in Nl op een diepvries pizza geen echte kaas meer, maar een soort saus (die keus heeft de consument niet gemaakt). En het zelfde merk heeft in het buitenland NOGWEL echte kaas.
En zo zou je vele recepten kunnen vergelijken met het origneel (van de afgelopen jaren). Per jaar vindt men (n=1 of 2) het verschil acceptabel, maar na een aantal jaar......