1 min
Volgens vakbond FNV heeft de Duitse discounter Lidl zijn Nederlandse bakker door prijsdruk in het faillissement gebracht. Is dat zo of ligt het aan andere zaken?
"Volgens bestuurder Leo van Beekum van FNV Bondgenoten voeren Lidl en de andere ketens voortdurend de prijsdruk op. De werknemers bij de bakkerijen merken dat dagelijks. Ze worden steeds meer opgejaagd (door de eisen van de afnemers) en de productietijd neemt af (omdat het brood niet te lang van te voren gebakken mag worden). Ook de leveranciers van de bakkerijen moeten steeds meer inboeten op hun marge. Bijvoorbeeld omdat supermarkten in toenemende mate de grondstoffen inkopen waarmee de bakkerij moet bakken. Ook dit heeft gevolgen voor de werknemers daar.
De toenemende concurrentiedruk tussen leveranciers en de sterke onderhandelingspositie van supermarkten en inkoopcentrales pakken slecht uit voor de werkers."
Dat schrijft Rob Bleijerveld, die er onze aandacht voor vroeg, op de website Supermacht. Het totale bericht is op de website te lezen.
Op dit moment wordt er in de politiek overlegd over een Gedragscode die zou moeten voorkomen dat leveranciers moeten werken tegen kortingen die ze niet vol kunnen houden. Het stuk stelt de vraag of zo'n code gaat werken en suggereert dat de grootte van de afnemer altijd in zijn voordeel zal uitwerken. Leveranciers van m.n. huismerken en versproducten zijn immers vrijwel altijd aanmerkelijk kleiner en afhankelijker dan supermarktketens. De facto gaat de vraag dus over een politieke wens: kleine winkels en kleinere leveranciers moeten kunnen blijven bestaan omdat ze ons leven verrijken. Zorgen we daar niet voor dan ontstaat naast grote retailers een handjevol grote toeleveranciers.
De vraag is wiens probleem dat is: dat van de supermarkt of dat van de consument? Als het dat van de consument is - en daar lijkt het op - dan is de gedragscode noch de uitdaging noch het probleem. De kleinere producent en winkelier zullen de consument meer waarde moeten leveren dan de super. Als ze dat niet overtuigend kunnen, redden ze het niet. Tenzij we het een overheidstaak vinden om economisch onhaalbaar aanbod geholpen in de benen te houden. Dat leidt tot de kernvraag waar dit alles om draait: welke redenen zouden we daar maatschappelijk voor kunnen verzinnen? Kunnen we die niet verzinnen, dan moet geconstateerd worden dat de bakker te dom is om zich een verdedigbare marktpositie te verwerven.
Fotocredits: Reeperbahn, uitsnede, Rauter25
Dit artikel afdrukken
De toenemende concurrentiedruk tussen leveranciers en de sterke onderhandelingspositie van supermarkten en inkoopcentrales pakken slecht uit voor de werkers."
Dat schrijft Rob Bleijerveld, die er onze aandacht voor vroeg, op de website Supermacht. Het totale bericht is op de website te lezen.
Op dit moment wordt er in de politiek overlegd over een Gedragscode die zou moeten voorkomen dat leveranciers moeten werken tegen kortingen die ze niet vol kunnen houden. Het stuk stelt de vraag of zo'n code gaat werken en suggereert dat de grootte van de afnemer altijd in zijn voordeel zal uitwerken. Leveranciers van m.n. huismerken en versproducten zijn immers vrijwel altijd aanmerkelijk kleiner en afhankelijker dan supermarktketens. De facto gaat de vraag dus over een politieke wens: kleine winkels en kleinere leveranciers moeten kunnen blijven bestaan omdat ze ons leven verrijken. Zorgen we daar niet voor dan ontstaat naast grote retailers een handjevol grote toeleveranciers.
De vraag is wiens probleem dat is: dat van de supermarkt of dat van de consument? Als het dat van de consument is - en daar lijkt het op - dan is de gedragscode noch de uitdaging noch het probleem. De kleinere producent en winkelier zullen de consument meer waarde moeten leveren dan de super. Als ze dat niet overtuigend kunnen, redden ze het niet. Tenzij we het een overheidstaak vinden om economisch onhaalbaar aanbod geholpen in de benen te houden. Dat leidt tot de kernvraag waar dit alles om draait: welke redenen zouden we daar maatschappelijk voor kunnen verzinnen? Kunnen we die niet verzinnen, dan moet geconstateerd worden dat de bakker te dom is om zich een verdedigbare marktpositie te verwerven.
Fotocredits: Reeperbahn, uitsnede, Rauter25
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Om dorpswinkels in je dorp te behouden moet je bij hun je producten kopen.
Mooi is dat je vaak producten bij ze kun betellen die ze niet in de winkle hebben liggen omdat er nog niemand naar vroeg. Soms blijken ineens meer klanten te spullen die jij liet bestellen ook te willen hebben: leuk voor klant en winkelier.
Er zijn winkels waar je telkens 100 euro vooruit betaald en de gekochte producten van dat bedrag te laten afschrijven. Dat stimuleert de winkelier om jouw wensen te vervullen en jou om bij hem te kopen. Dat is relatievorming, en contrasteert met de toenemende vervreemding / anonimisering in de steeds groter wordenden supers. Ook al zetten die supers lieve en mooie meisjes (zo goedkoop mogelijk)achter de kassa en lijmen ze je met bonnenboekjes (veel bonnen in dikke boekjes voor weinig opbrengst...).
Aan ons de keuze, toch? Wou je winkels in je dorp houden?
Het gaat hierbij vaak om macht een voorbeeld is via foodlog gehouden beste paprika (punt) van Nederland AH reageerde onmiddelijk bij de producent met een stikker op de verpakking waar nietszeggend op staat de beste paprika van Nederland zonder producent vermelding ,de producent had gereclameerd had bij AH maar AH wilde niet wijken met als gevolg dat het makkelijk voor AH is om bij andere producenten dezelfde stikker te laten plakken dus geen herkenbaarheid.
Nu de Bakker
De bakker moet zich onderscheiden in kwaliteit en toegevoegde waarde anders bereikt hij de consument minder.
Kwaliteit is meetbaar in o.a. houdbaarheid (versheid) en grondstoffen , met grondstoffen zou mogelijk samengewerkt kunnen worden met de producent.
Toegevoegde waarde kan gezien worden als aandacht voor het produkt, acties doen (niet in prijs) enz
Voorbeeld van een paar bakkers die ikzelf meegemaakt heb.
Ik koop mijn brood bij de warme bakker op de hoek.
De ene bakker heeft vaak geen wisselgeld heeft weinig voorraad en bakt niet bij extra 's worden niet gedaan b.v. worstenbrood opwarmen enz de andere waar ik zelf kom.
Vriendelijk personeel, vragen staat vrij , doet mee aan acties enz zit op de hoek bij de C1000 en verkoopt goed door kwaliteit met toegevoegde waarde waardoor hij zich onderscheid met de supermarkten.
Henric: het (afgescheiden) regionale biologische circuit functioneert mogelijk iets anders... maar of dat zo blijft onder druk van al die speculaties op de wereldmarkt die tot absurde prijsverhogingen leiden?
Dat dit systeem apart kan functioneren is echter veelzeggend...
Frank#19, waarom zou jouw lokale bakker geen last hebben van speculatie op de wereldmarkt en een supermarkt wel? Staat jullie lokale markt los van de wereld?
@henric: dank, nu begrijp ik het.