Het paardenvleesschandaal lijkt zijn ontknoping te naderen. De EU stelt alles in het werk om het vertrouwen van consumenten te herstellen. Is het een storm in een glas water of een teken van een serieuzer probleem?
The Guardian opent op zijn voorpagina met het nieuws dat de Nederlandse handelaar Jan Fasen de bron is van de Roemeense paardenvleessnippers die hij vanaf Cyprus via een Breda's koelhuis leverde aan het Franse bedrijf Spanghero. Dat leverde het vlees door aan verwerker Comigel in Metz die onder meer werkt voor Findus. Naar nu blijkt is het vlees in een groot aantal Europese landen terecht gekomen. Zowel rundvlees van AH's prijsmerk Euroshopper als het rund in kant-en-klaar maaltijden van het prestigieuze Franse diepvriesmerk Picard blijken paard te bevatten.
Fasen ontkent dat hij de dader is. In The Guardian zegt hij dat hij het vlees dat hij als paardenvlees inkocht altijd als paardenvlees heeft doorgeleverd. Daarmee stelt hij dat de fraude niet door de Roemeense bron van het vlees, noch door hemzelf is gepleegd, maar door een partij na hem in de keten. Fasen suggereert op die manier dat het omkatten van het paardenvlees door een etikettenwissel in Frankrijk heeft plaatsgevonden. Insiders meldden de redactie van Foodlog dat het ompakken van vlees uit kartonnen dozen in kratten gelegenheid biedt om een omkatactie uit te voeren. Verwerkers vragen levering in kratten om geen kosten te hebben aan de afvoer van karton. Dit is een gangbare praktijk aan het worden. Als het omkatten tijdens de verpakkingswisseling heeft plaatsgevonden kan dat gebeurd zijn na uitlevering uit het koelhuis dat voor Fasen werkt of later in Frankrijk.
Na overleg met Europese ministers gisteren, wil Eurocommissaris voor Gezondheid en Consumentenzaken Tonio Borg breed uitgevoerde DNA-tests op rundvlees. Dat is een zware maatregel. De Britse minister Paterson zegt dat die nodig zijn om het consumentenvertrouwen te herstellen. Op Foodlog ontstond gisteravond een discussie over dat vertrouwen. Gesteld werd dat de volksgezondheid nooit in het geding is geweest, maar dat de consument erop moet kunnen vertrouwen dat hij eet wat de verpakking zegt dat hij eet.
Paardenvlees, zo bevestigden hier velen, is lekker en het risico dat er iets mis mee zou zijn is zeer gering. Inmiddels is het nog gestigmatiseerder geraakt dan het al was. Het eten van paard is niet populair. Daardoor is het goedkoop en is de verleiding groot om het bij stijgende rundvleesprijzen te verkopen als rund. Insiders uit de vleeswereld zeiden Foodlog dat uiteindelijk de verwerker en de retailer zich moeten afvragen of zij niet schuldig zijn. Eén van hen verwoordde het zo: "Je moet je afvragen hoe het kan dat iemand je rundvlees onder de prijs verkoopt. Dat kan nl. niet. Als je je rode lampje uitschakelt, ben je ook medeplichtig, ook al weet je technisch van niks. Je wilde het niet weten en keek bewust de andere kant op omdat je je prijzen graag laag houdt. De moraliteit ontbreekt. Zolang dat zo is, zullen er altijd weer nieuwe foefjes gevonden worden om een loopje met consumenten te nemen." De Belgische slacht- en vleeswarenorganisaties FEVIA sluiten zich bij dit commentaar aan.
Onderwijl heeft de affaire ervoor gezorgd dat de Nederlandse vleessector er internationaal gekleurd op staat. De Nederlandse in Frankrijk werkzame journalist Stefan de Vries gaf gisteravond op een internationale TV-zender aan te verwachten dat Nederland de spil in het spel is.
Fotocredits: Los Alazanes, uitsnede, Eduardo Amorim
Dit artikel afdrukken
Fasen ontkent dat hij de dader is. In The Guardian zegt hij dat hij het vlees dat hij als paardenvlees inkocht altijd als paardenvlees heeft doorgeleverd. Daarmee stelt hij dat de fraude niet door de Roemeense bron van het vlees, noch door hemzelf is gepleegd, maar door een partij na hem in de keten. Fasen suggereert op die manier dat het omkatten van het paardenvlees door een etikettenwissel in Frankrijk heeft plaatsgevonden. Insiders meldden de redactie van Foodlog dat het ompakken van vlees uit kartonnen dozen in kratten gelegenheid biedt om een omkatactie uit te voeren. Verwerkers vragen levering in kratten om geen kosten te hebben aan de afvoer van karton. Dit is een gangbare praktijk aan het worden. Als het omkatten tijdens de verpakkingswisseling heeft plaatsgevonden kan dat gebeurd zijn na uitlevering uit het koelhuis dat voor Fasen werkt of later in Frankrijk.
Na overleg met Europese ministers gisteren, wil Eurocommissaris voor Gezondheid en Consumentenzaken Tonio Borg breed uitgevoerde DNA-tests op rundvlees. Dat is een zware maatregel. De Britse minister Paterson zegt dat die nodig zijn om het consumentenvertrouwen te herstellen. Op Foodlog ontstond gisteravond een discussie over dat vertrouwen. Gesteld werd dat de volksgezondheid nooit in het geding is geweest, maar dat de consument erop moet kunnen vertrouwen dat hij eet wat de verpakking zegt dat hij eet.
Paardenvlees, zo bevestigden hier velen, is lekker en het risico dat er iets mis mee zou zijn is zeer gering. Inmiddels is het nog gestigmatiseerder geraakt dan het al was. Het eten van paard is niet populair. Daardoor is het goedkoop en is de verleiding groot om het bij stijgende rundvleesprijzen te verkopen als rund. Insiders uit de vleeswereld zeiden Foodlog dat uiteindelijk de verwerker en de retailer zich moeten afvragen of zij niet schuldig zijn. Eén van hen verwoordde het zo: "Je moet je afvragen hoe het kan dat iemand je rundvlees onder de prijs verkoopt. Dat kan nl. niet. Als je je rode lampje uitschakelt, ben je ook medeplichtig, ook al weet je technisch van niks. Je wilde het niet weten en keek bewust de andere kant op omdat je je prijzen graag laag houdt. De moraliteit ontbreekt. Zolang dat zo is, zullen er altijd weer nieuwe foefjes gevonden worden om een loopje met consumenten te nemen." De Belgische slacht- en vleeswarenorganisaties FEVIA sluiten zich bij dit commentaar aan.
Onderwijl heeft de affaire ervoor gezorgd dat de Nederlandse vleessector er internationaal gekleurd op staat. De Nederlandse in Frankrijk werkzame journalist Stefan de Vries gaf gisteravond op een internationale TV-zender aan te verwachten dat Nederland de spil in het spel is.
Fotocredits: Los Alazanes, uitsnede, Eduardo Amorim
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het lijkt me geen storm in een bord lasagne. Zoals ik in de andere draad over dit schandaal stelde, het gaat niet om controle(systemen), maar om mentaliteit. En mijn vraag in welke mate sprake is van (zelf)reinigend vermogen in de sector blijft staan. Juist omdat 'insiders' een vinger priemen naar verwerkers en retailers, al spreken ze wel over 'medeplichtig'.
Het druk bevolkte kleine landje aan de Noordzee staat er weer fraai op. Ook met dank aan de heer De Vries van RTL4, met zijn schandalige (laster)bijdrage aan het tv-programma F24 Minute debat.
Overigens moet er nu nog een schuldige of medeplichtige zijn, om het paardenvlees daadwerkelijk om te katten, moet het via een EU-erkend bedrijf worden herverpakt en voorzien van tenminste nieuw etiket en EG nummer van de verpakker!
Het vrieshuis kan dat niet gedaan hebben.
Geert, als 'insider' stel ik de vraag opnieuw:
Ik zie voor mij die tuinder die zijn opbrengst tomaten met 10% kan verhogen door een bestrijdingsmiddel te gebruiken dat sinds 1 januari 2013 niet meer toegestaan is vanwege de kans van 1:1000 dat er >12 picogram van het spul in een tomaat te vinden is. Je moet dan 10 kg tomaten eten om er gevolgen van te ondervinden. Die tuinder 'ziet' die consumenten niet. Ze zijn voor hem anoniem.
Als die tuinder zijn zelfbehoudinstinct laat prevaleren boven zijn verantwoording voor die anonieme consumenten, en hij gebruikt het sinds kort niet meer toegestane middel, wat is hij dan ?
a) Een gewetenloze boef of b) een domkop die de gevolgen van zijn handelen onjuist heeft beoordeeld ?
Gelukkig hoeft de NVWA niet ver te zoeken, want "het is heel plausibel dat de schuldige uit Nederland komt". En dat verbaast de heer De Vries van RTL4 weer niets, "zo spectaculair als het is dat Nederland 's werelds grootste exporteur is van agrarische producten". En dat in zo'n klein landje. "There must be something wrong if you earn so much money...."
Een ander (deel van het) debat op F24 is overigens genuanceerder en zoekt meer schuldigen voor het feit dat we niet meer weten waar ons eten vandaan komt en dat het eten te duur is geworden. Zoals de consument die geen tijd meer heeft om te koken, geen restjes meer wil eten en teveel (waar) wil voor zijn geld. En EU-regelgeving die bepaalt dat bijvoorbeeld een hamburger van rundvlees minimaal voor 47% uit echt rundvlees moet bestaan....
@Jack, ik zie toch een appel en een peer. In het paardenvleesschandaal lijkt geen sprake van een (voedsel)veiligheidsissue, maar van frauduleus handelen. Jouw voorbeeld lijkt me vergelijkbaar met vlees dat wordt verkocht voor consumptie, maar waar de verplichte wachttijd voor een medicijn nog niet is verstreken of - beter - waar een illegaal medicijn is gebruikt. Het bestrijdingsmiddel in jouw voorbeeld is kennelijk verboden vanwege voedselveiligheidproblemen. Als je het dan toch (bewust) gebruikt, helpt het mijns inziens niet (voor je geweten) om er maar vanuit te gaan dat niemand die tien kilo op gaat eten. Anonieme consument of niet. Het gebruik van het middel is illegaal. Als je zelfbehoudinstinct sterker is dan je verantwoordelijkheidsgevoel voor een voedselveilig product, wordt het tijd voor een ander vak. Een mentaliteitskwestie dus!