Dat ontdekte het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) in een onderzoek naar de door overheden gewenste verduurzaming van de consumptie. We willen wel, maar alleen als we het allemaal tegelijk doen. En dat, zo concludeert het Planbureau, vergt een rol van de overheid.
Omdat de consumptie in Nederland onvoldoende snel verduurzaamt, voerde het PBL een achtergrondonderzoek uit naar de vraag of consumenten wel willen verduurzamen. Het PBL schrijft naar aanleiding van zijn bevindingen: Veel consumenten willen hun consumptie best verduurzamen, maar verbinden daaraan wel de voorwaarde dat andere consumenten dat ook doen. Zij zouden zich namelijk ‘gekke Henkie’ voelen als zij meer geld besteden aan duurzame producten, terwijl anderen goedkopere, niet-duurzame producten blijven kopen. Consumenten vinden ook dat de overheid hen bij verduurzaming moet helpen. Ze geven daarbij de voorkeur aan zachte drang met bijvoorbeeld subsidies, boven dwang met bijvoorbeeld verboden. Ook als dat voor hen duurder uitvalt. Vrijheid mag blijkbaar wat kosten.
Deze aanbeveling staat haaks op het beleid van het voorgaande kabinet dat onder staatssecetaris Bleker van EZ (toen nog EL&I geheten) besloot verduurzaming aan de markt over te laten. Hij maakte een einde aan een aantal collectieve overlegstructuren. Nu met name van de Nederlandse boeren signalen komen dat de gewenste verduurzaming onmogelijk is zonder extern ingrijpen, lijkt het gevoelen in de politiek te keren. Onlangs nam de Kamer zelfs unaniem een motie aan waarin de overheid zich verplicht een 'eerlijk verdienmodel' voor boeren te maken.
De Nationale Denktank kwam recent met een voorstel om via 'bijmenging' te verduurzamen. Van de zijde van de Nederlandse levensmiddelenindustrie en de retail werd daar instemmend op gereageerd. Dat is niet verwonderlijk, want het lost het beroep dat op hun aandeel in de gewenste verduurzaming wordt gedaan op een haalbare manier op. Het probleem van de boerenprijsvorming wordt er echter niet mee opgelost, zo werd op Foodlog al meerdere malen betoogd. Annechien ten Have, voormalig voorvrouw van LTO Varkenshouderij, protesteerde op Foodlog openlijk tegen het bijmengprincipe en maakte duidelijk vast te houden aan een zuivere verhoging van de normen. Een dergelijke gedachte stuit echter op het probleem dat Nederland als exportgericht land dergelijk beleid alleen zinvol in Brussel kan aankaarten. Het overgrote deel van de Nederlandse agriproductie wordt in onze buurlanden opgegeten.
Ten Have houdt vast aan zuiverheid in plaats van bijmenging om de Nederlandse, cq. Europese agrarische productie op een hoger en onderscheidend kwaliteitsniveau te brengen. Wie daarin meegaat als boer, heeft de toekomst. Wie dat niet doet, kiest voor de mechanismen van de vrije wereldmarkt.
In praktisch zin is de vraag dan ook: wat doet Brussel? Legt de Europese politiek de problematiek van de verduurzaming terug bij de producenten en hun regio of is ze bereid centraal beleid te maken? In praktische zin valt op dit moment te constateren dat boeren in ons deel van Europa minder middelen uit het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid krijgen en derhalve door het centrale beleid eerder minder dan meer gefaciliteerd worden in hun streven naar verduurzaming.
De consument blijkt 'gekke Henkie' niet. Met de conclusies van het PBL in de hand kunnen ze nu kijken hoe slim hun volksvertegenwoordigers zijn om ruimte die zij voor 'verduurzaming' bieden verstandig in te vullen.
Fotocredits: 'motie gekke Henkie', VVD Heerenveen
Dit artikel afdrukken
Deze aanbeveling staat haaks op het beleid van het voorgaande kabinet dat onder staatssecetaris Bleker van EZ (toen nog EL&I geheten) besloot verduurzaming aan de markt over te laten. Hij maakte een einde aan een aantal collectieve overlegstructuren. Nu met name van de Nederlandse boeren signalen komen dat de gewenste verduurzaming onmogelijk is zonder extern ingrijpen, lijkt het gevoelen in de politiek te keren. Onlangs nam de Kamer zelfs unaniem een motie aan waarin de overheid zich verplicht een 'eerlijk verdienmodel' voor boeren te maken.
De Nationale Denktank kwam recent met een voorstel om via 'bijmenging' te verduurzamen. Van de zijde van de Nederlandse levensmiddelenindustrie en de retail werd daar instemmend op gereageerd. Dat is niet verwonderlijk, want het lost het beroep dat op hun aandeel in de gewenste verduurzaming wordt gedaan op een haalbare manier op. Het probleem van de boerenprijsvorming wordt er echter niet mee opgelost, zo werd op Foodlog al meerdere malen betoogd. Annechien ten Have, voormalig voorvrouw van LTO Varkenshouderij, protesteerde op Foodlog openlijk tegen het bijmengprincipe en maakte duidelijk vast te houden aan een zuivere verhoging van de normen. Een dergelijke gedachte stuit echter op het probleem dat Nederland als exportgericht land dergelijk beleid alleen zinvol in Brussel kan aankaarten. Het overgrote deel van de Nederlandse agriproductie wordt in onze buurlanden opgegeten.
Ten Have houdt vast aan zuiverheid in plaats van bijmenging om de Nederlandse, cq. Europese agrarische productie op een hoger en onderscheidend kwaliteitsniveau te brengen. Wie daarin meegaat als boer, heeft de toekomst. Wie dat niet doet, kiest voor de mechanismen van de vrije wereldmarkt.
In praktisch zin is de vraag dan ook: wat doet Brussel? Legt de Europese politiek de problematiek van de verduurzaming terug bij de producenten en hun regio of is ze bereid centraal beleid te maken? In praktische zin valt op dit moment te constateren dat boeren in ons deel van Europa minder middelen uit het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid krijgen en derhalve door het centrale beleid eerder minder dan meer gefaciliteerd worden in hun streven naar verduurzaming.
De consument blijkt 'gekke Henkie' niet. Met de conclusies van het PBL in de hand kunnen ze nu kijken hoe slim hun volksvertegenwoordigers zijn om ruimte die zij voor 'verduurzaming' bieden verstandig in te vullen.
Fotocredits: 'motie gekke Henkie', VVD Heerenveen
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ook McKinsey besteed er deze maand aandacht aan.
http://voices.mckinseyonsociety.com/the-socially-conscious-consumer/
En van mij ook een paar duimpjes, de boel moet verkocht worden ! je moet meerwaarde bieden, dat kan niet door de vinger naar anderen te blijven wijzen. Zelf in beweging komen en DOEN.
De groene duimpjes zijn van mij.
Er is maar een Gekkie Henkie.
Een anekdote uit de oude doos. Lang geleden werkte ik bij een bank. Dat was toen een bedrijfstak die niets van marketing wist (heel veel is daar nog steeds niet aan veranderd, maar dat terzijde). Er werden taskforces (hé, dat klinkt net als de overheid!) ingesteld bestaande uit directeuren en intelligente jonge aanwas (hé, dat lijkt op de Nationale Denktank!) en ze kwamen met allemaal nieuwe ideeën voor de broodnodige innovatie dat het bestuur zo graag wilde.
En wat was het - inderdaad Niels - lullig dat iemand wel moest opmerken: 'wat goed, jullie zijn het handboek marketing opnieuw aan het schrijven'. Zelf ontdekken helpt, maar het is en blijft inderdaad 'gewoon marketing'. In de definitie van Drucker: het creeren van een ruilvoordeel waar verkoper en koper blij mee zijn terwijl er toch geld wordt verdiend en niemand het gevoel heeft belazerd te worden (ik citeer hem uit mijn hoofd). Neem nou een MacBook of een iMac: veel te duur, maar je was altijd rete tevreden (helaas voor Apple neemt die tevredenheid af omdat Jobs er niet meer is om het gevoel en de praktijk achter dat ruilvoordeel levend te houden).
Wouter de Heij zou zeggen: ga eens wat DOEN, ipv onderzoeken te doen. Dat is ook hier weer de vraag. Natuurlijk moet iedereen iets doen en moeten we samen bewegen. Maar wie gaat het nu eindelijk eens laten bewegen? Kijk naar het akkoord in Brabant over beestenhouderij. Het focust op en praat eindeloos over een deelprobleem en vergeet dat die beesten die straks mogen blijven ook nog verkocht moeten worden.