Een Amerikaans filmpje tegen de intensieve landbouw haalt 3 mythen onderuit: we hoeven helemaal niet nog veel meer eten te maken en we hebben daar helemaal niet nog veel meer techniek en wetenschap voor nodig. Aan de Foodlogkenners van landbouw en economie een vraag: klopt deze demythificatie?
Het filmpje ontvingen we via Tjerk Dalhuijzen van Gifsoja, de organisatie die zich verzet tegen de industriële landbouw die onder meer in Zuid-Amerika leidt tot ontbossing en massaal gebruik van het niet bepaald bodemvriendelijke bestrijdingsmiddel glyfosaat.
Als je goed over het filmpje nadenkt, zie je dat er een toekomstbeeld achter wegkomt dat weinig expliciet wordt gemaakt. We moeten niet meer met weinig mensen geconcentreerd op de meest vruchtbare gronden voedsel maken. We moeten dat overal doen en de aarde veel meer koloniseren. Het einde van de intensieve landbouw dat de tegen-beweging voorstelt, zou dan ook weleens een pleidooi kunnen zijn voor een kolonisatie van de gehele natuur. Zo'n visie vergt een heroverweging van het natuurbeleid op aarde. Het Wereld Natuur Fond is bijvoorbeeld vóór intensieve landbouw omdat het de natuur én onze welvaart in stand wil houden. Die welvaart houden we, economisch gezien, alleen overeind als er steeds minder mensen in de landbouw werken. Zo houd je immers de prijs van eten laag en kunnen andere delen van de economie zich goed blijven ontwikkelen.
Vraag: hebben we intensieve landbouw nodig? Of is dat misschien de verkeerde vraag omdat we ons eigenlijk moeten afvragen wat voor toekomst we willen? Als dat laatste het geval is, welke vragen en toekomstbeelden komen dan op?
Fotocredits: still uit filmpje, RealFoodMediaProject
Dit artikel afdrukken
Als je goed over het filmpje nadenkt, zie je dat er een toekomstbeeld achter wegkomt dat weinig expliciet wordt gemaakt. We moeten niet meer met weinig mensen geconcentreerd op de meest vruchtbare gronden voedsel maken. We moeten dat overal doen en de aarde veel meer koloniseren. Het einde van de intensieve landbouw dat de tegen-beweging voorstelt, zou dan ook weleens een pleidooi kunnen zijn voor een kolonisatie van de gehele natuur. Zo'n visie vergt een heroverweging van het natuurbeleid op aarde. Het Wereld Natuur Fond is bijvoorbeeld vóór intensieve landbouw omdat het de natuur én onze welvaart in stand wil houden. Die welvaart houden we, economisch gezien, alleen overeind als er steeds minder mensen in de landbouw werken. Zo houd je immers de prijs van eten laag en kunnen andere delen van de economie zich goed blijven ontwikkelen.
Vraag: hebben we intensieve landbouw nodig? Of is dat misschien de verkeerde vraag omdat we ons eigenlijk moeten afvragen wat voor toekomst we willen? Als dat laatste het geval is, welke vragen en toekomstbeelden komen dan op?
Fotocredits: still uit filmpje, RealFoodMediaProject
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Bernhard Meier zu Biesen :
'For this "big, wide and important" question I could give these orientations as answers. 1) Presently most of the 7 bio. humans live on food from conventional agriculture (using mineral fertilizers, crop-protection-chemicals, but also a few organic methods). This is simple fact, and applies to India respectively. 2) The strong global move towards organic farming is becoming obvious in many countries and with increasing %-rates in production, but realistically it will take some 30 years to have some 30% share. In Austria, Switzerland and other regions astonishing increases are already fact. 3) Yield-levels in organic or in conventional agriculture / food-production can be equally high, but the agro-economics and agro-ecologics are not sufficiently included into the balancing. Tendency-wise it is clear and fact-based that organic farming will have the highest and sustainable yields in an eco-safe cropping system. See for example report in "Organic Gardeing" of USA in the 1970s. 4) India can for sure be fed by organic farming, if in a realistic time-frame respective policy, guideline, financing-strategies, etc. are set. In any case: It has to be in gradual, stressfree and harmonious process with many transition and mixed-concept options and flexibility for compromise-decisions. 5. The organic component should -- in addition to known tools like a) leguminous Nitrogen-production; b) crop-rotation; c) mulching; d) mixed cropping (agro-forestry, permaculture, etc.) e) etc.; include x1: Use of all animal and human faeces in hygienic concepts on lands. x2: Utilizing rain-water-harvesting and water-retention in all proven approaches, x3: Diversifying cropping towards not yet widely used species, incl. wild food plants; x4: Respecting the loss of food-material-resources if tooo high attention (like in so-called advanced countries) is given to animal husbandry. 1 kg animal product requires some 3-7 kg plantmatter (cereals, pulses). Thus: a priority-wise vegetarian diet --- as traditionally established in India --- should persist and be further diversified in the decades to come. 6. Private engaged individuals with a strong, creative "organic-agriculture-approach" (like a women-group in India recently seen in TV) and probably other actors and institutions can -- if properly networking and without IDEOLOGY -- achieve phantastic and unprecedented progress towards eco-safe integrated and largely organic farming with adequate income and poverty-reduction. '
Pk Thampan - Peekay Tree Crops Development Foundation:
'Organic agriculture is a viable option. The system does not imply the simple replacement of synthetic fertilizers and other chemical inputs with organic inputs and biologically active formulations. Instead, it envisages a comprehensive management approach to improve the health and the underlying productivity of the soil. The system lays emphasis on appropriate cropping and farming models ensuring on-farm diversity and nutrient cycling, conservation and use of organic/biological sources of nutrients, cultural practises conducive to the conservation of soil and water resources and natural and/or biological methods of pest and disease suppression. When these requirements are satisfied, organic agriculture will prove to be a sustainable production system with potential to produce outputs comparable to or even higher than that of modern farming system. In the absence of essential requirements for adopting organic agriculture, the alternative is integrated plant nutrition system involving the combined use of organics and inorganics. This system could be practised until conditions become satisfactory for the switch over to organic agriculture. '
Zie ook dit rapport van Greenpeace over duurzame veeteelt.
Gisteravond hadden we het er met een aantal mensen over, met boeren erbij.
Overwegingen: W.b. agro-ecology: Keimpe van de NAV spreekt liever van ‘geïntegreerde landbouw’ (integratie tussen ganbaar en biologisch). Er is namelijk al veel verbeterd in Nederland, de ontwikkelingen staan niet stil. (Boeren hebben ook kinderen en kleikinderen waar ze bezorgd om zijn.) Tussen 1998 en 2010 is erbijvoorbeeld al 85% minder uitstoot naar het oppervlaktewater (behalve in de bollenteelt). Hij definïeerde ‘geïntregreerde landbouw’ als:' met zo weinig mogelijk inputs zoveel mogelijk opbrengst behalen, op een manier die het ook voor volgende generaties mogelijk maakt om voedsel te blijven telen. Belangrijke voorwaarden voor dit model: een fatsoenlijk inkomen voor de boer, en zoveel mogelijk regionale productie en afzet. Bepaal zelf binnen de regio wat voor die regio de beste landbouw is. '
w.b. ‘industrieel’:
In Amerika zijn investeringsmaatschappijen die grote bedrijven bezitten en mensen inhuren om het werk te doen. Dan gaat de winst voor de aandeelhouders voor alles. De voorkeur heeft dus wel dat het bedrijf in eigendom is van een boer, of familie. Maar dat is in de V.S. nog maar een op tien, en die hebben het zwaar. (Zelfmoord komt regelmatig voor onder boeren, bijv. 600 per jaar in Frankrijk).
Nederland, akkerbouw: De trend is inderdaad naar grootschaliger. Het ziet er bijvoorbeeld naar uit dat Noord-West Europa en de V.S. de hele wereld gaan voorzien van frites-aardappelen.
Wat melkveehouders betreft zou je kunnen zeggen: wat één boer (of familie-maatschap) nog kan behappen lijkt maatgevend. En dat zijn meer koeien nu er melkrobots etc. zijn: industrialisatie die het werk voor de boer makkelijker maakt is niet fout maar goed. Wordt het groter dan wat een persoon/familie aan kan dan wordt het al snel lopende bandwerk: medewerkers die de hele dag niks anders doen dan koeien de melkrobot inkrijgen, of melkmachines onder de uiers doen, of voer laden, etc. En koeien kunnen dan niet meer naar buiten. Maar op zich hebben ze het niet slechter dan koeien in een kleinere stal die ook niet meer naar buiten gaan. Je hebt wel een steeds groter mestprobleem natuurlijk bij meer grootschaligheid.
Kortom, globaal gezien:
Industriële landbouw of niet: melkveehouderij: bij voorkeur een gezins- of familiebedrijf, en weidegang. Maar er zijn grensgevallen. Akkerbouw: ‘in elk geval liever een gezins- of familiebedrijf dan investeringsmaatschappijen, maar ook weer grensgevallen.
Motto bij dit alles: zijn we voor het optimale of het haalbare? Bovenstaande boeren voor het haalbare, dat is duidelijk.
Maar wel met het optimale in het achterhoofd. Daar zouden de overheden toch eens snel een meer regulerende rol in moeten spelen. Bijvoorbeeld w.b. pesticidenproductie: http://aardeboerconsument.nl/artikelen/agro-ecologie staat een artikel van Velt, vlaanderen, over pesticiden productie, waaruit: Dat multiresistente tarwerassen ondanks hun goede rendabiliteit commercieel nog niet zijn doorgebroken, wijten BioForum, Bond Beter Leefmilieu, Velt en Wervel (Vlaanderen) aan het gebrek aan interesse van de toelevering. “Onderzoekers van de universiteit in Louvain-La-Neuve toonden in 2007 dat de grote toeleveranciers hun omzet vooral halen uit de verkoop van landbouwchemicaliën zodat er weinig interesse is om resistente rassen te ontwikkelen en op de markt te brengen”, ……
We zijn aan dit soort goden overgeleverd. Met het boodschappenmandje protesteren, zelf telen, af en toe gaan stemmen, je mond opendoen....gekrabbel in de marge?
Goed commentaar Greet! Toch is het goed dat erover nagedacht wordt... de uiteindelijke coherentie hopen we dan maar op/ knokken we voor.
w.b. 20: de machteloze UN hinkt weer eens op twee benen: "global nutrient supply and pollution are dominated by humans' choice to consume animal products.'.. ( Niemand, zeker niet de UN, heeft de 'clout' om de werkelijke kosten van vlees te verdisconteren waardoor het veel duurder zou worden. De machtige industrie trekt aan meer touwtjes dan het klootjesvolk zoals wij)
De high-tech oplossingen worden aangeraden, om dezelfde reden: precision agricultural methods such as 'planting' large fertiliser pellets into the ground, preventing ammonia emissions from escaping into the air
Over 'shortening supply chains': not necessarily making them more local, but most definitely simplifying supply chains, (hoe? , kan de UN daar iets in bewerkstelligen? Ik dacht het niet. En waarom niet meer local? Weer om dezelfde reden vermoed ik: wordt bepaald daar waar de macht ligt. Dezelfde reen waarom hier de overheden niet mogen aanbesteden aan regionale producenten, 'want het milieu-voordeel is niet bewezen' (en, staat er expliciet bij in de richtlijnen: het zou voor de landelijke cateraars wel erg lastig worden!!!)
'a 20 percent improvement in nutrient use efficiency by 2020 would reduce the annual use of nitrogen fertilizer by 20 million tonnes. They term this global aspirational goal "20:20 for 2020"...
o.k. , goed streven, maar waarom lezen we niks in hun richtlijnen over de 'green Gold' methodes etc.?
Nou heb ik voorlopig weer even wat anders te doen.