In onze moderne wereld is het is de taak van marketingmensen om een wereld aantrekkelijk te maken waarin we zo eten, poepen, plassen, wonen, reizen en contact met elkaar onderhouden dat we er over 50 jaar nog zijn. Zonder oorlog en in een redelijke mate van welvaart.
Dat zal een hele uitdaging worden. Maar er is hoop want als een marketingblad je vraagt dat eens toe te lichten, dan komt de toekomst al een stuk dichterbij. MarketingTribune gaf in het hoofdartikel van het januari-nummer dat vorige week uitkwam ruim baan voor een complex onderwerp.
In de week voor Kerst 2012 kwam Wendy van Esveld langs. We hadden een lang, breed en diep gesprek. Oordeel zelf of het haar is gelukt om een redelijk complete toekomstvisie in drie pagina's tekst te proppen. Ik was in ieder geval aangenaam verrast.
Het interview behandelt de kernonderwerpen van de toekomst: de verdeling van de buit in de wereld, fosfor als reproductiefactor voor leven en eten, veel meer en veel kleinere steden, wonen en eten op de plek waar je poept en plast tot one bedroom woningen en naar de hoeren en je vrienden aan de andere kant van de wereld in virtual 3D.
Hoeveel simpeler of praktischer moet het gemaakt worden om marketeers weg te krijgen uit de nepmarketing van duurzame-zus-en-zo naar een toekomst waarin we domweg heel anders moeten gaan leven?
Foto- en tekstcredits: interview: © MarketingTribune, foto: History of the Future, uitsnede, Brian Hammond
Dit artikel afdrukken
In de week voor Kerst 2012 kwam Wendy van Esveld langs. We hadden een lang, breed en diep gesprek. Oordeel zelf of het haar is gelukt om een redelijk complete toekomstvisie in drie pagina's tekst te proppen. Ik was in ieder geval aangenaam verrast.
Het interview behandelt de kernonderwerpen van de toekomst: de verdeling van de buit in de wereld, fosfor als reproductiefactor voor leven en eten, veel meer en veel kleinere steden, wonen en eten op de plek waar je poept en plast tot one bedroom woningen en naar de hoeren en je vrienden aan de andere kant van de wereld in virtual 3D.
Hoeveel simpeler of praktischer moet het gemaakt worden om marketeers weg te krijgen uit de nepmarketing van duurzame-zus-en-zo naar een toekomst waarin we domweg heel anders moeten gaan leven?
Foto- en tekstcredits: interview: © MarketingTribune, foto: History of the Future, uitsnede, Brian Hammond
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Betekenis moet terug in de marketing van ons eten. Daarvoor moet volgens Dick "de relatie met de producent nadruk krijgen". Hierin staat hij niet bepaald alleen. Op etiketten zijn boeren niet meer weg te slaan en achter elke QR-code zit tegenwoordig wel een verhaal van de boer met zijn vrouw. Ik noem dat 'producent push'.
Misschien ben ik ouderwets, maar volgens mij moet de consument de held zijn. En de communicatie moet zijn afgestemd op (sorry voor het oubollig jargon) de leefstijl van de doelgroep.
Niels, ik heb - door de manier waarop hij optreedt - inmiddels een gevoel van band met Paul Polman (wie dentk dat ik ironisch ben: neen, ik meen bloedserieus wat ik hier zeg omdat ik een man zie die écht zo goed mogelijk probeert te doen wat hij kan doen). Ben ik nu de held en doet hij aan een geweldige marketing? Voor mij wel. Dat is nieuws voor Unilever, niet oubollig en het scheelt bakken aan zgn. marketingcommunicatie budgetten.
Dick, voor jou bestaat ook een marketinghokje, de doelgroep waar jij in past (ik plaag nu een beetje hè) heet Kritisch Genieten. En volgens het boekje benader je jou zo: "Geef veel informatie. Kom zo veel mogelijk met feiten over de kwaliteit van het product: over hoe het (verantwoord) geproduceerd wordt en wat dit betekent voor de kwaliteit van het product. Zorg ervoor dat de consument alles zou kunnen checken. Vraag ze waar het beter kan. Biedt ‘beleving’ op inhoudelijk, educatief niveau. Adverteren heeft niet zo veel zin, zorg dat je goed op Google vindbaar bent. Gebruik Twitter."
Ik pas in het hokje 'op zoek naar eerbare en echte mensen'. Beken meteen regelmatig iets heel fouts te eten en te doen - als ik duurzaamheidsmarketeers moet geloven tenminste. I'm only human, net zoals Polmans Unilever nu eenmaal posities heeft die niet zomaar af te bouwen zijn (zoals bijv. tav palmolie en dieetmargarine), maar dat hij ervoor gaat en harder dan bedrijven van vergelijkbare omvang voelt voor mij goed. Als mens - en zelfs als journalist- beken ik dat hier graag.
Als ik dan alle producten en merken van Unilever bekijk, denk ik: daar valt nog wel wat te saneren.
Niels en Dick: Hoe Bertolli zijn jullie?