Mohamed Bouazizi overleed vandaag precies 2 jaar geleden aan zijn brandwonden. Mo was de slimme en ondernemende Tunisiër die geen werk kon vinden en zelfs geen eten mocht verkopen om toch wat te verdienen. Voor zichzelf en voor de opleiding van familieleden.

Zijn zelfverbranding op 17 december 2010 ontketende de zgn. Arabische Lente, die geen vrijheidsstrijd maar een armoede- en voedselrevolutie is. Zijn daad verspreidde zich over heel Noord-Afrika en werkte uit tot in Egypte en Syrie.

De dood van Mo is een van de belangrijkste beelden van de vroege 21e eeuw. Zijn daad hing samen met een piek in de wereldvoedselprijzen. Sterk fluctuerende voedselprijzen zorgen voor onrust omdat armere mensen er geen bestaan op kunnen bouwen. Dat zorgt voor spanning. Wij merken een paar dubbeltjes of zelfs 1 euro méér per dag nauwelijks. Bijna de helft van de mensen op aarde leeft van minder dan $2,50 per dag. Hun inkomen halveert. Dat voelen ze tot diep in hun ziel.

Inmiddels beginnen we te begrijpen wat het betekent voor anderen, al zijn de meesten van ons Mo vermoedelijk al vergeten. Het is niet onwaarschijnlijk dat we het nog veel vaker gaan meemaken. Uiteindelijk hebben we er geen beelden meer voor nodig, maar zullen we begrijpen wat er gebeurt als mensen hun voedsel en waardigheid niet meer kunnen betalen. Uiteindelijk zullen ze het komen halen waar er genoeg van is.
Voorlopig is het daarom goed de beelden regelmatig in herinnering te roepen.

Fotocredits: Tunisian credits, Aslan Media
Dit artikel afdrukken