Onlangs gooide Campofrio, Europa's grootste vleeswarenmaker, een balletje op. Het bedrijf kondigde aan voortaan varkensvlees in goedkope landen in te kopen - Brazilië bijvoorbeeld - om het in Europa te verwaarden en te verkopen. Foutje, zeiden sommigen, dat mag helemaal niet vanwege de groeibevorderaar ractopamine die de Brazilianen gebruiken. Maar daar hebben de Brazilianen nu zelf wat op gevonden.
Het nieuws staat bijna achteloos op Vilt.be: 'Brazilië heeft (tijdelijk) een verbod ingesteld op het gebruik van de groeibevorderaar ractopamine bij de productie van varkens- en rundvlees.' Daarmee zou het land willen voorkomen dat de belangrijkste afnemer van Braziliaans vlees, Rusland, de grenzen sluit. Maar wellicht heeft Brazilië ook wel de Europese Unie in het vizier, in lijn met de Campofrio-uitspraken. In Brazilië wordt ruimschoots gebruikt gemaakt van ractopamine. De Braziliaanse overheid zegt dat slechts 20 procent van de varkens in het land een groeizetje krijgt. Ingewijden houden het op 80 procent. Hoe het ook zij, varkens met en zonder ractopamine worden niet van elkaar gescheiden gehouden. Daarom mogen ze op veterinaire gronden de EU niet in. Wij willen zulke dieren niet.
Sinds oktober van dit jaar is ractopamine opgenomen in de internationale Codex Alimentarius, wat betekent dat het in principe toegestaan is. De Europese Unie heeft hier grote bezwaren tegen naar voren gebracht maar 'verloor' de strijd met twee stemmen verschil. Vooral het feit dat er nog weinig tot geen inzicht is in de gevolgen voor de gezondheid weegt zwaar voor de EU.
Brazilië heeft dus nu de eerste stappen gezet in een aanpak die 'gescheiden stromen' mogelijk moet gaan maken. De ractopamine-vrije stroom zou dan wel eens die kunnen zijn waar Campofrio gebruik van gaat maken. In dat geval staat de weg voor een varken van ver open. Door zijn lagere kostprijs zal het de Europese varkensindustrie fors kunnen beconcurreren. Er hoeft niet eens soja meer voor te worden ingevoerd. Het met enige spot als 'sambavarken' betitelde dier heeft zelfs milieuvoordelen. Door niet het voer, maar het vlees te transporteren besparen we op emissies uit hoofde van vervoer. Bovendien blijft de mest van de dieren daar waar er grote behoefte aan is.
Fotocredits: sfmission.com
Dit artikel afdrukken
Sinds oktober van dit jaar is ractopamine opgenomen in de internationale Codex Alimentarius, wat betekent dat het in principe toegestaan is. De Europese Unie heeft hier grote bezwaren tegen naar voren gebracht maar 'verloor' de strijd met twee stemmen verschil. Vooral het feit dat er nog weinig tot geen inzicht is in de gevolgen voor de gezondheid weegt zwaar voor de EU.
Brazilië heeft dus nu de eerste stappen gezet in een aanpak die 'gescheiden stromen' mogelijk moet gaan maken. De ractopamine-vrije stroom zou dan wel eens die kunnen zijn waar Campofrio gebruik van gaat maken. In dat geval staat de weg voor een varken van ver open. Door zijn lagere kostprijs zal het de Europese varkensindustrie fors kunnen beconcurreren. Er hoeft niet eens soja meer voor te worden ingevoerd. Het met enige spot als 'sambavarken' betitelde dier heeft zelfs milieuvoordelen. Door niet het voer, maar het vlees te transporteren besparen we op emissies uit hoofde van vervoer. Bovendien blijft de mest van de dieren daar waar er grote behoefte aan is.
Fotocredits: sfmission.com
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Of het brandstof bespaard betwijfel ik. volgens mij is het goedkoper om 2400 ton graan / soja de plas over te sturen dan 1000 ton vlees ( voerconversie 2.4 ) Die containers waar het vlees in zit wegen ook iets, moeten gekoeld worden onderweg en de boot is per ton laadvermogen zwaarder en duurder. Dat is als al het voer over zee zou komen, wat niet zo is. Dat de nutrienten op zijn plaats blijven is niks mis mee natuurlijk.
Wat wel jammer is, is dat net nu op 1 januarie alle europese varkenshouders aan de nieuwe huisvestingseisen moeten voldoen. Zelf heb ik moeten stoppen met onze fokzeugen omdat de investeringen te groot waren en de stallen te oud. Als de consument dierwelzijn ook echt belangrijk vind, is er niks aan de hand en zal er geen sambavarken verkocht worden. Dit zal niet zo zijn, men zal kunnen zien dat als de prijs gunstiger is, men dat snel vergeet. De tijd zal het leren.
Willem, voordat je verdere onzin schrijft, verdiep je eens in fosfaat-, stikstof-, plantaardig en dierlijk eiwitmigratie.
En over dierwelzijn: als de consument - wat niet zo is - dierwelzijn voldoende laat meewegen in zijn aankoopgedrag, dan zou al ons vlees uit Zuid-Amerika komen, omdat het dierwelzijn daar beduidend hoger ligt dan Europa. Dat komt voornamelijk omdat zij iets hebben wat hier schaars is: betaalbare ruimte. Het LEI heeft in 2005 een team gestuurd naar Brazilië om aan te tonen dat er van alles mis was met de pluimveesector aldaar. Het rapport is nooit gepubliceerd omdat qua prijs, kwaliteit, dierwelzijn, duurzaamheid en voedselveiligheid de Brazilianen het beter deden dan de Nederlanders.
Tot slot, want het onderwerp wordt daardoor minder interessant: de Brazilianen hebben weinig interesse om Europa te leveren. Niet met rundvlees en niet met varkensvlees. Europa is te arm en te veeleisend. De Brazilianen zijn met name geinteresseerd om vlees (kip, varkens, rund) te leveren aan de rest van de wereld. Alleen Braziliaanse kip is (nog) interessant om naar Europa te exporteren.
Jack, Willem zou best eens gelijk kunnen hebben met dat voer. We ontvingen vanmorgen een mail van iemand uit de vleeswereld die liever anoniem blijft. Hij schreef:
"Vlees=diepvries
Voer=bulk
Vlees met water over de wereld versjouwen is volgens mij minder efficiënt dan voer versjouwen, ook al is het 3,5 kg per kg. vlees. Alleen al de vrieskosten zorgen voor een enorme energiefactor. Daar komt bij dat soja slechts een deel van het voer uitmaakt."
Wie weet hoe het echt zit?
Jack's argument dat Z-Amerika liever aan de rest van de wereld dan aan Europa levert en zelfs een toekomstvisie heeft die niet op Europa gericht geloof ik. Het laat zien dat een Europa met een toekomstvisie kansen biedt voor een bloeiende varkensindustrie. Juist vanwege wat onze anonieme reageerder zei: het overgrote deel van het varkensvoer komt uit Europa in de vorm van reststromen. Door nieuwe technologie zal in de toekomst een hoger percentage als menseneten (food) kunnen worden gebruikt, wat rest is echter ecologisch perfect gelegitimeerd als natuurlijk quotum voor varkens.
Dick, de voederconversie soja / varkensvlees (zonder been) bedraagt ongeveer 4 op 1. Als je fosfaat- en stikstofmigratie niet meerekent, moet je dus 4 kg bulktransport vergelijken met 1 kg vlees (zonder been) reefercontainer transport.
De transportemissies van 1 kg bevroren of gekoeld vlees zonder been bedragen ongeveer 100 gram CO2 per kg. Van 4 kg bulktransport 130 gram CO2. Dus vlees zonder been 'wint' het van soja. Maar onzinnig, want de gevolgen van de eerdergenoemde migraties, die niet-gesloten kringlopen veroorzaken, hebben veel meer invloed op het thema.
Jack, in mijn eetrevolutionare activiteiten moet ik tegenwoordig - net als jij zojuist deed - een keer of vijf per week uitleggen dat emissies niet heilig zijn omdat het sluiten van nutrientenkringlopen minstens zo belangrijk is als de focus op de uitstoot van CO-2 equivalents. Ik geef je daar dus graag gelijk in.
Als je bovendien gelijk hebt met je berekening - kun je dat bewijzen? - dan moet de Europese varkensboer vrezen voor zijn toekomst. De rest van de wereld wordt dan het duurzame werkterrein van de Brazilianen. Tegelijk mogen ze juichen: er is ruimte voor een interne Europese omdat we ons buitenspel aan het plaatsen zijn/reeds geplaatst hebben.