Dat ontdekte de Belgische onafhankelijke landbouwexpert Luc Busschaert. Het verschil tussen de Limburgse en West-Vlaamse appels bleek significant.
Busschaert was oorspronkelijk op zoek naar mogelijke verschillen tussen rode en groene appels. Hij liet uiteindelijk 12 appelsoorten onderzoeken, die bij zes verschillende telers vandaan kwamen, verspreid over heel Vlaanderen. De resultaten waren opmerkelijk. 'Bleek dat de rode soorten 10 tot 18 procent meer voedingsvezels bevatten dan groene. Nog belangrijker is de aanwezigheid van quercetine, wat goed is tegen hart- en vaatziekten. In een rode appel zit er tot 480 milligram per kilogram, bij een groene tot 250 milligram. En dan is er nog het cholesterol verlagende pectine. Ook daar zit tot een derde meer van in een rode appel', zegt hij in De Standaard. Al die goede stoffen zitten overigens vooral in de schil, dus je kunt je appeltje maar beter niet schillen.
Bijzonder was bovendien dat Busschaert ook verschillen ontdekte tussen appels van verschillende herkomst: ‘Appels uit Haspengouw, Limburg en een stukje Vlaams-Brabant bevatten tot 20 procent meer van die verschillende stoffen dan die uit West-Vlaanderen. Ik trok ook naar fruitboeren in Melsele (Oost-Vlaanderen) en Arendonk (Antwerpen) en zag de waarden geleidelijk stijgen. Let op, ik zeg niet dat appels uit West-Vlaanderen slecht zijn. Maar de top zit in de fruitstreek Haspengouw.'
De verklaring voor de verschillen is volgens Busschaert eenvoudig: de samenstelling van de bodem. De West-Vlaamse kleigrond is beter geschikt voor aardappelen, de Limburgse zandleemgrond leent zich beter voor fruitteelt omdat de bomen er diep kunnen wortelen en meer voedingsstoffen uit de bodem kunnen opnemen. De ervaring en expertise van de Limburgse fruittelers doen volgens Busschaert de rest.
Fotocredits: JanneM
Dit artikel afdrukken
Bijzonder was bovendien dat Busschaert ook verschillen ontdekte tussen appels van verschillende herkomst: ‘Appels uit Haspengouw, Limburg en een stukje Vlaams-Brabant bevatten tot 20 procent meer van die verschillende stoffen dan die uit West-Vlaanderen. Ik trok ook naar fruitboeren in Melsele (Oost-Vlaanderen) en Arendonk (Antwerpen) en zag de waarden geleidelijk stijgen. Let op, ik zeg niet dat appels uit West-Vlaanderen slecht zijn. Maar de top zit in de fruitstreek Haspengouw.'
De verklaring voor de verschillen is volgens Busschaert eenvoudig: de samenstelling van de bodem. De West-Vlaamse kleigrond is beter geschikt voor aardappelen, de Limburgse zandleemgrond leent zich beter voor fruitteelt omdat de bomen er diep kunnen wortelen en meer voedingsstoffen uit de bodem kunnen opnemen. De ervaring en expertise van de Limburgse fruittelers doen volgens Busschaert de rest.
Fotocredits: JanneM
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 april krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Wat een marketingpotentieel: kies voor de 'diepste' appels!
En al onze appels groeien in het rivierengebied: allemaal klei.
Nou Jeroen, die van de beste appel van Nederland groeien op .... zand. En toen Harrie van den Elzen daar begon verklaarden sommigen hem nog voor gek ook. Toch snapte hij het het beter.
Kleinigheid lijkt het, maar krantenkoppen hangen langer in onze hersens rond dan de berichten er onder. De kop boven dit bericht deugt niet. 'Veel gezonder', moet er uit. Wat weet een koppenmaker van gezond? Gestudeerden in eetwaar weten het al niet.
Maar dat appels van eender ras verschillen in smaak en dat die smaak verband houdt (kan houden) met het terroir (hoera, wijnjargon) is goed bekend. Binnen een enkele boomgaard kan het al worden vastgesteld, als de grond in de gaard niet overal van dezelfde samenstelling is proef je verschillen in appels per boom. Het kom voor, verschillende grondsoorten binnen klein gebied. Ik woon in een dorp met klei, veen en zand binnen een vierkante kilometer. De appels van mijn buur smaken anders dan de mijne.
Dat ben ik met Wouter eens. De onafhankelijke landbouwexpert die verantwoordelijk is voor het onderzoek zocht op stofjes en niet naar hun effect op mensen; dat is zijn rol niet. Hij zei niettemin - zo zegt De Standaard - ‘Een appel uit Limburg is tot twintig procent gezonder dan een uit West-Vlaanderen.' De Standaard zette de kop tussen quote-tekens. Dat had Foodlog ook moeten doen, maar zo zei de expert het niet vlgs de krant. Nu staat het er toch met "..", dan weet u waarom.
Overigens: er zijn wetenschappers die durven beweren dat zij, op basis van onderzoek, rood fruit aanbevelen omdat het - ze mogen niet zeggen 'gezond' - goed voor ons is. Wat 'goed' is, is dan weer de volgende aanleiding om te ontdekken dat we weinig weten.