1 min
Deze opmerkelijke uitspraak is geen letterlijke, maar wel accurate weergave van de manier waarop de grootste melkcoöperatie van Nederland over duurzaamheid denkt.
Zuivelgigant Royal Friesland Campina staat dit jaar tweede op de ranglijst van meest duurzame Nederlandse bedrijven. Toch is het opvallend hoe het bedrijf duurzaamheid definieert. Directeur Duurzaamheid Frank van Ooijen zei het volgens de Levensmiddelenkrant zo: Je kunt je afvragen of het duurzaam is dat koeien in de wei staan, maar die discussie heeft FrieslandCampina naast zich neergelegd. Als de consument wil, dan doen we het.
Stelt u zich voor dat consumenten vinden dat koeien paars moeten zijn, zoals die van Milka. Nederland zou er heel anders uit gaan zien. Veel duurzamer.
Zouden de Zwitsers nu paarse koeien gaan fokken of ze maar gewoon paars verven om aan de beelden van hun klanten te kunnen voldoen?
Fotocredits: Modelleisenbahn, yuuka1
Dit artikel afdrukken
Stelt u zich voor dat consumenten vinden dat koeien paars moeten zijn, zoals die van Milka. Nederland zou er heel anders uit gaan zien. Veel duurzamer.
Zouden de Zwitsers nu paarse koeien gaan fokken of ze maar gewoon paars verven om aan de beelden van hun klanten te kunnen voldoen?
Fotocredits: Modelleisenbahn, yuuka1
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het Engels heeft een mooie uitdrukking voor dit soort situaties: de staart laat de hond bewegen.
Van Ooijen doet een opvallende uitspraak die vermoedelijk ongelukkig in de pers is gekomen. Die geeft echter wel aan waar de schoen wringt: als duurzaamheid zich beweegt op het niveau van symbolen, hoeveel zou er dan werkelijk onder de motorkap gebeuren? In de werkprocessen zit immers het hart van de innovaties die nodig zijn. Daar vindt een klant niets van.
Dit is natuurlijk een inkoppertje voor mij (stokpaardje). Hij heeft groot gelijk. Net als alle andere gelijk hebben als ze over duurzaamheid praten. Duurzaamheid is niets, een definitie die je alle kanten op kunt duwen. Een Barbapapa.
Henk, ik deed er recent wat onderzoek naar in een aantal zalen met winkeliers. Ze bleken nog nooit een klant te hebben gehad die om een duurzaam product kwam. Wel om een biologisch, of om Demeter, maar nooit om duurzaam. Wel hadden ze tegenwoordig klanten die vroegen of wat ze kochten wel .... euhhh ... nou .... je-weet-wel ....OK was. Marketeers noemen dat een hygienefactor. Valt niets aan te verdienen.
De uitspraak van Van Ooijen tekent vermoedelijk een houding die er op een onbewaakt moment uitfloepte: kanmijwatbommen, u vraagt, wij draaien om het te verkopen. En dat is erger dan gevloekt, want je komt er niet verder mee.
Duurzaamheid als Barbapapabegrip, dat vind ik wel een leuke vondst. Maar ik ben het er toch niet mee eens.
Er wordt inderdaad door allerlei mensen wel veel onzin beweerd over duurzaamheid, ook helaas door zgn. experts en voorstanders.
Maar de echte betekenis van het woord is toch heel simpel en duidelijk. Een duurzame economische activiteit is een activiteit waar op de lange duur geen nadelen aanzitten, waar je voor altijd mee door kan gaan. Dus: niet meer grondstoffen verbruiken dan er worden aangemaakt, geen vervuiling produceren die je uiteindelijk zal dwingen te stoppen met je activiteit.