In een gisteren gepubliceerd artikel in Nature stelt hydroloog Justin Sheffield van Princeton University dat er de afgelopen 60 jaar niet echt sprake is van structurele verdroging van de aarde, en dat de droogtes van 2012 en 2010 aan toeval te wijten zijn. De relatie tussen de opwarming van de aarde en verdroging is minder eenduidig dan tot nu toe aangenomen.

Sheffield onderzocht de stelling dat droogte in de nabije toekomst vaker en ernstiger zal optreden als gevolg van de klimaatverandering. Tot nu toe verwachtte men dat er regionaal minder neerslag zou gaan vallen maar ook dat de verdamping toe zou nemen door de klimaatverandering. Die verwachting was gebaseerd op historische gegevens over de afgelopen 60 jaar en de zogenoemde Palmer Drought Severity Index (PDSI).
Sheffield toont aan dat de PDSI-methode achterblijft bij de werkelijkheid. 'Waar de oude methode nog 98 procent van al het land droger zag worden, is volgens de nieuwe methode 42 procent tussen 1950 en 2008 juist wat natter is geworden. In Europa werden met name de zuidelijke landen weliswaar droger, maar beduidend minder dan men tot dusver aannam. Rusland, Australië, het oosten van de VS en de bovenste helft van Zuid-Amerika werden eerder natter dan droger', schrijft Maarten Keulemans in de Volkskrant.

Het model dat Sheffield gebruikt heeft om de afgelopen 60 jaar door te lichten houdt met meer factoren rekening, zoals de verandering in beschikbare energie, vochtigheid en windsnelheid. Daarmee komt hij tot de conclusie dat er de afgelopen 60 jaar niet echt sprake is geweest van verdroging.
De Nederlandse hydroloog Richard de Jeu van de Vrije Universiteit Amsterdam is het voorzichtig met Sheffield eens, maar wijst op satellietgegevens over de laatste 20 jaar die een 'voorzichtige trend naar meer droogte' laten zien.

Fotocredits: Lighttruth
Dit artikel afdrukken