Sommige waarheden zijn zo logisch dat we ze liever niet willen horen. Jan-Kees Vis, verantwoordelijk voor de duurzame inkopen van Unilever, doorbrak onlangs het taboe tijdens een conferentie in London: als eten duurder zou zijn, zouden we het niet weggooien, zei hij.
De Engelse Telegraph tekende Vis' woorden op in een lang artikel. Ze zijn echter heel simpel samen te vatten: wij consumenten zorgen voor de 'waste' (volgens schattingen 50% van het beschikbare volume aan voedsel) omdat we er geen waarde aan hechten.
Wij?
Ja wij. Het overgrote deel van ons eten wordt weggegooid in restaurants en thuis. Aan het einde van de keten dus. Daarom is vast te stellen dat wij, consumenten, de daders zijn. Als we dat eten duur zouden moeten betalen, zouden we er wel voor zorgen dat we iedere vezel ervan zouden kunnen opeten.
De vraag is dan ook, wat de consequentie van die waarheid is: als het duurder maken van voedsel het waste-probleem oplost, is het dan gelegitimeerd om het bijv. tweemaal zo duur te maken? Het heeft geen enkel effect voor de rest van de economie, want als we de helft weggooien, dan zijn we even duur uit als wanneer we alles zelf opeten maar daar het dubbele voor betalen. Boeren, verwerkers, winkeliers en het milieu zouden in ieder geval stukken beter uit zijn. Er zijn dus alleen maar redenen vóór.
Wie is tegen en waarom?
Fotocredits: Bart Everson
Dit artikel afdrukken
Wij?
Ja wij. Het overgrote deel van ons eten wordt weggegooid in restaurants en thuis. Aan het einde van de keten dus. Daarom is vast te stellen dat wij, consumenten, de daders zijn. Als we dat eten duur zouden moeten betalen, zouden we er wel voor zorgen dat we iedere vezel ervan zouden kunnen opeten.
De vraag is dan ook, wat de consequentie van die waarheid is: als het duurder maken van voedsel het waste-probleem oplost, is het dan gelegitimeerd om het bijv. tweemaal zo duur te maken? Het heeft geen enkel effect voor de rest van de economie, want als we de helft weggooien, dan zijn we even duur uit als wanneer we alles zelf opeten maar daar het dubbele voor betalen. Boeren, verwerkers, winkeliers en het milieu zouden in ieder geval stukken beter uit zijn. Er zijn dus alleen maar redenen vóór.
Wie is tegen en waarom?
Fotocredits: Bart Everson
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het is de wereld op z'n kop. De levensmiddelenindustrie laat óns 'waste' eten. Blijkbaar wordt het als zodanig beschouwd door horeca en consument en wordt 50% weggegooid. Duurder maken van voedsel zal zeker geen oplossing bieden. Zeker als gesteld wordt dat 'we dan iedere vezel ervan zouden opeten' (vaak kunstmatige vezels). Waarschijnlijk ziet de heer Vis zijn omzet afkalven, omdat steeds meer mensen écht duurzaam boodschappen doen en de producten van Unilever meer en meer links laten liggen. Met het opperen van dergelijke ideeën zijn meestal financiële belangen gemoeid. Kortom, niet mee eens dus!
Jasper, het idee om de prijs van voedsel te verdubbelen komt van de redactie. Die rekende even snel en kort door de bocht uit dat zoiets mogelijk is, zonder dat we meer aan eten hoeven uit te geven zodat we nog steeds geld over houden om mobiel te bellen, teveel kleren te kopen en meer van dat soort dingen die de rest van de economie zo lekker laten draaien.
Volgens Vis wordt in Londen de helft van het eten weggegooid. Dat lijkt me overdreven, want in het artikel valt ook te lezen: "The average family throws away food worth £680 each year." Het jaarinkomen in Londen ligt hoger dan in de rest van de UK en bedraagt circa £25.000,-. Gooien ze in Londen verder niets weg??? Wat doen ze daar met de Unilever verpakkingen -al dat plastic en andere verpakkingen waar de levensmiddelenindustrie dol op is? Neem groente en fruit, na de oogst, vers en bewerkt: hoeveel bereikt uiteindelijk de consument?
In het artikel ziet/positioneert Unilever zichzelf als 'redder in nood'... wat op mij heel vreemd overkomt: Unilever steekt nergens de hand in eigen boezem... De consument wordt overdondert met cijfers, wordt een schuldgevoel aangepraat en vervolgens komt Unilever (uiteraard zelf) met de oplossing.
Die meneer Vis had de lezers van de Telegraph ook kunnen uitnodigen om mee te denken... Unilever maakt handig gebruik van trends, het werk van Europese en lokale Britse bewegingen, die zich al een groot aantal jaren bezighouden met het tegengaan van voedselverspilling... in feite maakt Unilever inbreuk op intellectueel eigendom...
Ik merkte het al eens op in een comment bij een van de artikelen die je via de tags helemaal onderaan deze pagina ziet meelopen: is er enig idee over de betrouwbaarheid van de voedselverspillingscijfers?
Via Jopie Duijnhouwer: Global Food Losses and Food Waste, 2011, FAO.
Bepalen hoeveel voedsel mensen thuis weggooien lijkt mij heel lastig...
Vanwege de (verplichte) houdbaarheidsdatum: een groot aantal mensen gooit heel braaf allerlei producten weg. Het kost me altijd weer heel veel moeite om mensen uit te leggen dat de houdbaarheidsdatum niet zaligmakend is... ik gebruik suiker & olie als voorbeelden, en dat dringt vaak redelijk door...
Hoeveel Unilever producten zijn langer houdbaar dan de verplichte datum vermeldt? Unilever kan zelf verspilling tegengaan door bijv. een onderzoekje te doen & consumenten informeren/attenderen op de desbetreffende Unilever producten...