In India is de koe heilig en de keuken grotendeels vegetarisch. Toch blijkt India de grootste rundvleesexporteur ter wereld. Dat kan omdat het in India vooral om de zuivel gaat. Stierkalveren zijn 'over', ondanks de toenemende vleesconsumptie van de rijker wordende Indiase middenklasse.
Nick Trachet wees de redactie op het opvallende bericht in Truth about Trade & Technology.
De rundvlees export van India is de afgelopen 4 jaar verdriedubbeld, van 672.000 MT (metric tons) in 2008 tot een voorspelde 2,15 miljoen MT in 2013. De totale wereldwijde rundvleesexport zal in 2013 9 miljoen MT zijn, 33 procent van alle vleesexporten (samen 27 miljoen MT).
Het Indiase rundvleesoverschot is een gevolg van de toenemende vraag naar zuivel. Zelf eten de Indiërs maar ongeveer 2 kilo rundvlees per jaar. De binnenlandse vraag naar vlees groeit slechts met 1 tot 2 procent per jaar. Wat wel hard groeit is de vraag naar melkeiwitten. Indiërs drinken steeds meer melk en eten steeds meer melkproducten. De overheid investeert fors in het verbeteren van de efficiëntie van de zuivelindustrie, die in India vooral gebaseerd is op buffelmelk. Ook zijn er opfokprogramma's voor de stieren, want al mogen koeien om religieuze redenen niet geslacht worden, stieren en onproductieve pinken worden wel voor consumptie gedood. Dat betekent dat er rundvlees beschikbaar komt voor de export.
Zoveel dat andere, gevestigde, rundvleesexporteurs zoals Brazilië (geschatte export 1,45 miljoen MT in 2013) en Australië (1,4 miljoen MT) ruim voorbijgestreefd worden. Als gevolg van de stijgende graanprijzen neemt de rundvleesexport van de Verenigde Staten in 2013 zelfs af: 1,1 miljoen MT (van 1.3 miljoen MT in 2011). Het Indiase vlees wordt vooral geëxporteerd naar Vietnam, Maleisië, Egypte en Saoedi-Arabië. Het is vooral aantrekkelijk door z'n prijs. Als bijproduct van de zuivelindustrie is de kostprijs relatief laag. Het vlees kan bovendien als halal gelden.
Het is niet echt te verwachten dat de Indiërs zelf massaal gaan overstappen op hun eigen rundvlees, daar zit een forse culturele (religieuze) barriëre. De middenklasse Indiërs gaat wel meer vlees eten, maar kiest vooral voor kippenvlees. De consumptie daarvan stijgt al met meer dan 10 procent jaarlijks. Eventueel overschietend rundvlees kan ook richting China; dat grote vleesminnende land staat opvallend genoeg pas op de 44e plaats van de top-50 van Indiaas rundvlees importerende landen.
Fotocredits: Wen-Yan King, cow stroker
Dit artikel afdrukken
De rundvlees export van India is de afgelopen 4 jaar verdriedubbeld, van 672.000 MT (metric tons) in 2008 tot een voorspelde 2,15 miljoen MT in 2013. De totale wereldwijde rundvleesexport zal in 2013 9 miljoen MT zijn, 33 procent van alle vleesexporten (samen 27 miljoen MT).
Het Indiase rundvleesoverschot is een gevolg van de toenemende vraag naar zuivel. Zelf eten de Indiërs maar ongeveer 2 kilo rundvlees per jaar. De binnenlandse vraag naar vlees groeit slechts met 1 tot 2 procent per jaar. Wat wel hard groeit is de vraag naar melkeiwitten. Indiërs drinken steeds meer melk en eten steeds meer melkproducten. De overheid investeert fors in het verbeteren van de efficiëntie van de zuivelindustrie, die in India vooral gebaseerd is op buffelmelk. Ook zijn er opfokprogramma's voor de stieren, want al mogen koeien om religieuze redenen niet geslacht worden, stieren en onproductieve pinken worden wel voor consumptie gedood. Dat betekent dat er rundvlees beschikbaar komt voor de export.
Zoveel dat andere, gevestigde, rundvleesexporteurs zoals Brazilië (geschatte export 1,45 miljoen MT in 2013) en Australië (1,4 miljoen MT) ruim voorbijgestreefd worden. Als gevolg van de stijgende graanprijzen neemt de rundvleesexport van de Verenigde Staten in 2013 zelfs af: 1,1 miljoen MT (van 1.3 miljoen MT in 2011). Het Indiase vlees wordt vooral geëxporteerd naar Vietnam, Maleisië, Egypte en Saoedi-Arabië. Het is vooral aantrekkelijk door z'n prijs. Als bijproduct van de zuivelindustrie is de kostprijs relatief laag. Het vlees kan bovendien als halal gelden.
Het is niet echt te verwachten dat de Indiërs zelf massaal gaan overstappen op hun eigen rundvlees, daar zit een forse culturele (religieuze) barriëre. De middenklasse Indiërs gaat wel meer vlees eten, maar kiest vooral voor kippenvlees. De consumptie daarvan stijgt al met meer dan 10 procent jaarlijks. Eventueel overschietend rundvlees kan ook richting China; dat grote vleesminnende land staat opvallend genoeg pas op de 44e plaats van de top-50 van Indiaas rundvlees importerende landen.
Fotocredits: Wen-Yan King, cow stroker
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Petra, #17 ik kan me voorstellen dat in de 12 jaar sinds dit artikel verscheen, het bronartikel verplaatst is of dat de site is opgeheven dan wel besloten gemaakt.
In de reacties (met name 1, 7 en 8) is mogelijk nog een aantal aanknopingspunten te vinden voor de informatie waar je naar op zoek bent.
De Truth About Trade-link werkt helaas niet. Wat is jullie bron? Wat betreft de rundvleesexport zie ik alleen een pagina van Statista, ik kan nergens anders cijfers vinden of een rapport die dit bevestigt.
Jawel, de karbouw, de waterbuffel.
Volledig off topic. De moraal van het verhaal over Saïdja en Adinda door Multatuli is misschien voor die andere lijn over het afschaffen van de productschappen van meer belang. Multatuli wilde verheffing van de Javaan maar bereikte het tegendeel. De liberalen bekritiseerden het Cultuurstelsel van van der Bosch (1830-1870) en dat zorgde voor de introductie van de Suikerwet en de Agrarische wet, door de introductie van de geldeconomie die daar het gevolg van was, kwamen en nog meer Javanen op de huwelijksmarkt en de bevolkingsexplosie die daar op volgde verslechterde de positie van de Javaan nog meer. Zie de rapporten begin 20e eeuw over de Mindere welvaart van de Javaan, ondanks de Ethische Politiek. Wat Multatuli dus wilde bereiken pakte totaal anders uit.
Liberalen e.a. wees dus altijd voorzichtig met je ideologische prietpraat, wat je graag wilt kan in het tegendeel verkeren.
Hendrik, ik neem aan dat de Indiase waterbuffel hetzelfde dier is dat Multatuli beschreef in het trieste verhaal van Saïdja en Adinda ?
@Lourens #1
De sommetjes in het artikel kloppen inderdaad niet of de onderbouwing ontbreekt.
Dat Vietnam een grote importeur is klopt zeker. Dit is voornamelijk (alleen?) goedkope buffel, wat als koe verkocht wordt(!). Overigens zonder enige 'made in India' verwijzing, want dat verkoopt natuurlijk niet..