In India is de koe heilig en de keuken grotendeels vegetarisch. Toch blijkt India de grootste rundvleesexporteur ter wereld. Dat kan omdat het in India vooral om de zuivel gaat. Stierkalveren zijn 'over', ondanks de toenemende vleesconsumptie van de rijker wordende Indiase middenklasse.
Nick Trachet wees de redactie op het opvallende bericht in Truth about Trade & Technology.
De rundvlees export van India is de afgelopen 4 jaar verdriedubbeld, van 672.000 MT (metric tons) in 2008 tot een voorspelde 2,15 miljoen MT in 2013. De totale wereldwijde rundvleesexport zal in 2013 9 miljoen MT zijn, 33 procent van alle vleesexporten (samen 27 miljoen MT).
Het Indiase rundvleesoverschot is een gevolg van de toenemende vraag naar zuivel. Zelf eten de Indiërs maar ongeveer 2 kilo rundvlees per jaar. De binnenlandse vraag naar vlees groeit slechts met 1 tot 2 procent per jaar. Wat wel hard groeit is de vraag naar melkeiwitten. Indiërs drinken steeds meer melk en eten steeds meer melkproducten. De overheid investeert fors in het verbeteren van de efficiëntie van de zuivelindustrie, die in India vooral gebaseerd is op buffelmelk. Ook zijn er opfokprogramma's voor de stieren, want al mogen koeien om religieuze redenen niet geslacht worden, stieren en onproductieve pinken worden wel voor consumptie gedood. Dat betekent dat er rundvlees beschikbaar komt voor de export.
Zoveel dat andere, gevestigde, rundvleesexporteurs zoals Brazilië (geschatte export 1,45 miljoen MT in 2013) en Australië (1,4 miljoen MT) ruim voorbijgestreefd worden. Als gevolg van de stijgende graanprijzen neemt de rundvleesexport van de Verenigde Staten in 2013 zelfs af: 1,1 miljoen MT (van 1.3 miljoen MT in 2011). Het Indiase vlees wordt vooral geëxporteerd naar Vietnam, Maleisië, Egypte en Saoedi-Arabië. Het is vooral aantrekkelijk door z'n prijs. Als bijproduct van de zuivelindustrie is de kostprijs relatief laag. Het vlees kan bovendien als halal gelden.
Het is niet echt te verwachten dat de Indiërs zelf massaal gaan overstappen op hun eigen rundvlees, daar zit een forse culturele (religieuze) barriëre. De middenklasse Indiërs gaat wel meer vlees eten, maar kiest vooral voor kippenvlees. De consumptie daarvan stijgt al met meer dan 10 procent jaarlijks. Eventueel overschietend rundvlees kan ook richting China; dat grote vleesminnende land staat opvallend genoeg pas op de 44e plaats van de top-50 van Indiaas rundvlees importerende landen.
Fotocredits: Wen-Yan King, cow stroker
Dit artikel afdrukken
De rundvlees export van India is de afgelopen 4 jaar verdriedubbeld, van 672.000 MT (metric tons) in 2008 tot een voorspelde 2,15 miljoen MT in 2013. De totale wereldwijde rundvleesexport zal in 2013 9 miljoen MT zijn, 33 procent van alle vleesexporten (samen 27 miljoen MT).
Het Indiase rundvleesoverschot is een gevolg van de toenemende vraag naar zuivel. Zelf eten de Indiërs maar ongeveer 2 kilo rundvlees per jaar. De binnenlandse vraag naar vlees groeit slechts met 1 tot 2 procent per jaar. Wat wel hard groeit is de vraag naar melkeiwitten. Indiërs drinken steeds meer melk en eten steeds meer melkproducten. De overheid investeert fors in het verbeteren van de efficiëntie van de zuivelindustrie, die in India vooral gebaseerd is op buffelmelk. Ook zijn er opfokprogramma's voor de stieren, want al mogen koeien om religieuze redenen niet geslacht worden, stieren en onproductieve pinken worden wel voor consumptie gedood. Dat betekent dat er rundvlees beschikbaar komt voor de export.
Zoveel dat andere, gevestigde, rundvleesexporteurs zoals Brazilië (geschatte export 1,45 miljoen MT in 2013) en Australië (1,4 miljoen MT) ruim voorbijgestreefd worden. Als gevolg van de stijgende graanprijzen neemt de rundvleesexport van de Verenigde Staten in 2013 zelfs af: 1,1 miljoen MT (van 1.3 miljoen MT in 2011). Het Indiase vlees wordt vooral geëxporteerd naar Vietnam, Maleisië, Egypte en Saoedi-Arabië. Het is vooral aantrekkelijk door z'n prijs. Als bijproduct van de zuivelindustrie is de kostprijs relatief laag. Het vlees kan bovendien als halal gelden.
Het is niet echt te verwachten dat de Indiërs zelf massaal gaan overstappen op hun eigen rundvlees, daar zit een forse culturele (religieuze) barriëre. De middenklasse Indiërs gaat wel meer vlees eten, maar kiest vooral voor kippenvlees. De consumptie daarvan stijgt al met meer dan 10 procent jaarlijks. Eventueel overschietend rundvlees kan ook richting China; dat grote vleesminnende land staat opvallend genoeg pas op de 44e plaats van de top-50 van Indiaas rundvlees importerende landen.
Fotocredits: Wen-Yan King, cow stroker
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
India doet ons steeds weer verbazen qua landbouwpotentieel. Nog niet lang geleden was het hongerend en groot importeur van voedsel. Nu al flink exporteur van tarwe, rijst(?) en beef. Waar gaat dat naar toe? Wat is het geheim?
Er lijken inzake beef-export enkele statistische ongerijmdheden voor te komen in de (originele) tekst. Er staat dat in 2010 de export 917.000 ton bedroeg, ongelofelijk zomaar 50% méér dan de jaren ervoor. Volgens de Amerikaanse statistiek kwam daar in 2011 nog een keer 41% bij, tot 1,3 miljoen ton (karkasgewicht), voor 2012 nog een keer +13% (1,7 mln ton) en voor 2013 alweer +29% tot 2,2 miljoen ton export. Kan een koeienfokker eens uitleggen of dat zomaar kan? Kregen de Indiase buffels massaal tweelingen? Was er een groot overschot opgebouwd?
Daarnaast staan de belangrijkste bestemmingen genoemd van het Indiase rundvlees in 2011. Bv naar Vietnam ging 255.000 ton (=27,5%), en 68.000 ton naar Egypte (=7,4%). Reken de percentages om en je komt voor 100% uit op 925.000 ton, in plaats van eerder genoemde 1,3 miljoen ton.
Zou wellicht te maken kunnen hebben met uitgebeend vlees, maar dan nog is de statistiek niet correct. Misschien kan Jack helderheid brengen in dit Buffelvlees-mysterie?
Jongens en meisjes niet alles door elkaar halen!
De waterbuffel is geen Bos Taurus maar een Bubalus Bubalis, zo is de wisent een Bison Bonasus, eventjes de beestjes uit elkaar halen. Bos Taurus daar blijf je met je poten af in India, alhoewel, volgens mijn informant zakten ze ook en masse de rivier af richting Bangladesh en wat die muzelmannen daar mee deden?? Zo mogen de wisenten bij Zandvoort zonder oormerken rondgrazen, immer geen Bos. Bureaucratie heet zoiets. Geldt blijkbaar ook voor een religie dat bureaucratische gedoe, waardoor je enigszins kunt vermoeden dat religie man made is.
Export van de Bubalus uit India verdrievoudigd de laatste paar jaar.
Moraal van het verhaal, alles wat op een koe lijkt is dat zo maar niet.
Oh ja, volgens mijn informant worden er jaarlijks op hypocriete wijze 1,5 miljoen koeien naar Bangladesh gesmokkeld om te worden geslacht. (Bos Taurus)
In het artikel staat: "Het vlees kan bovendien als halal gelden". Graag handen & voeten hierin dan.
In het verleden in artikelen op Foodlog bleek voor mij dat een dergelijke quote een romantische opinie was, die in praktijk geen enkele houvast heeft.
Ik vind dit bericht erg shockerend. Zelfs in India geldt dus; "geen gezeik, een aantal rijk m.b.t. onze heilige koeien".
Als ze geen melk meer geven, hup aan een paaltje etc. etc. Da's dan een of andere God zijn wil. Heeft meer met armoede dan met rijkdom te maken. Eerdaags richt de PvdD een filiaal op?!
Halal, wat dacht je dan, wanneer die muzelmannen zo'n beest de strot door snijden dat dat geen halal is? Puur natuur man, eten of gegeten worden. Wij zijn verwende mietjes en hebben meer met de ijssmelt op Groenland.
"In het verleden in artikelen op Foodlog bleek voor mij dat een dergelijke quote een romantische opinie was, die in praktijk geen enkele houvast heeft." Op wie, wat doel je?