Terwijl er mensen zijn die denken dat duurzaam iets te maken heeft met natuurlijkheid en biologisch, pleitte vandaag professor Marcel Zwietering, hoogleraar levensmiddelen en microbiologie aan de WUR, voor het bestralen van voedsel om er minder van te hoeven weggooien. De minieme, deels theoretische, risico's wegen niet op tegen de duurzaamheidsvoordelen.
'Doorstralen van voedsel met gammastralen is een vorm van steriliseren', schrijft bnr. 'In een reactor worden met gammastralen insecten en micro-organismen zoals bacteriën gedood, waardoor voedsel langer houdbaar blijft. Bestraalde voedingsmiddelen zijn niet radioactief.'
De internationale atoomorganisatie IAEA houdt vandaag en morgen in Oostenrijk een conferentie over 'Food for the Future: Meeting the Challenges with Nuclear Applications' zoals het doorstralen van voedsel. Hoewel de techniek al jarenlang veilig is verklaard en er ook geen (negatieve) gezondheidseffecten bekend zijn, wordt hij toch maar zeer beperkt toegepast. In Nederland moet er een ontheffing aangevraagd worden en die wordt maar voor bepaalde producten, zoals kippenvlees, verleend. Ziekenhuizen gebruiken vrij veel doorstraalde voedingsmiddelen, maar de gemiddelde consument moet er niets van weten. Dat is jammer, vindt emeritus hoogleraar Rudy Rabbinge, want het 'met ioniserende straling' behandelen' heeft veel minder effect op de smaak van voedingsmiddelen dan andere conserveringsmethoden als steriliseren of pasteuriseren.
Zwietering stelt: "Er hangt nog altijd een zweem van grote gevaarlijkheid omheen. De reden waarom men er eigenlijk weinig mee doet, is niet omdat het niet werkt maar puur uit angst van de consument die toch liever niet wil dat eten het bestraald is. De industrie wil er vervolgens ook niet aan omdat ze vrezen dat mensen het niet kopen."
Doordat je met bestraling voedsel langer houdbaar kunt maken, kun je er verspilling mee terugdringen. Ook kun je nucleaire technieken inzetten om zaad te verbeteren, dierziekten te diagnostiseren, insecten te bestrijden en opbrengsten te verbeteren, volgens het IAEA-bulletin. Belangrijke overwegingen voor duurzaamheidsdenkers. Die daardoor wellicht het andere probleem - de weliswaar minieme, maar toch niet weg te poetsen hoeveelheden radioactief afval - in een ander licht gaan zien.
Bestraald voedsel is duurzaam. Het publiek moet nog veel (af)leren.
Fotocredits: still uit interview met IAEA Director General Yukiya Amano
Dit artikel afdrukken
De internationale atoomorganisatie IAEA houdt vandaag en morgen in Oostenrijk een conferentie over 'Food for the Future: Meeting the Challenges with Nuclear Applications' zoals het doorstralen van voedsel. Hoewel de techniek al jarenlang veilig is verklaard en er ook geen (negatieve) gezondheidseffecten bekend zijn, wordt hij toch maar zeer beperkt toegepast. In Nederland moet er een ontheffing aangevraagd worden en die wordt maar voor bepaalde producten, zoals kippenvlees, verleend. Ziekenhuizen gebruiken vrij veel doorstraalde voedingsmiddelen, maar de gemiddelde consument moet er niets van weten. Dat is jammer, vindt emeritus hoogleraar Rudy Rabbinge, want het 'met ioniserende straling' behandelen' heeft veel minder effect op de smaak van voedingsmiddelen dan andere conserveringsmethoden als steriliseren of pasteuriseren.
Zwietering stelt: "Er hangt nog altijd een zweem van grote gevaarlijkheid omheen. De reden waarom men er eigenlijk weinig mee doet, is niet omdat het niet werkt maar puur uit angst van de consument die toch liever niet wil dat eten het bestraald is. De industrie wil er vervolgens ook niet aan omdat ze vrezen dat mensen het niet kopen."
Doordat je met bestraling voedsel langer houdbaar kunt maken, kun je er verspilling mee terugdringen. Ook kun je nucleaire technieken inzetten om zaad te verbeteren, dierziekten te diagnostiseren, insecten te bestrijden en opbrengsten te verbeteren, volgens het IAEA-bulletin. Belangrijke overwegingen voor duurzaamheidsdenkers. Die daardoor wellicht het andere probleem - de weliswaar minieme, maar toch niet weg te poetsen hoeveelheden radioactief afval - in een ander licht gaan zien.
Bestraald voedsel is duurzaam. Het publiek moet nog veel (af)leren.
Fotocredits: still uit interview met IAEA Director General Yukiya Amano
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Het gaat hierboven duidelijk over duurzaamheid in de enge zin van het woord, "efficiënter/goedkoper", "milieusparend" zijn hier uitgangspunten. En misschien blijft er ook meer over van de smaak. Echter volksgezondheid, "give-and-take" in de leefomgeving etc. zijn eveneens essentiële duurzaamheidsonderwerpen. Bacteriën zijn namelijk essentieel voor onze weerstand tegen de (verziekte) omgeving waarin wij leven en onze fysieke gezondheid.
Daarnaast zou dit probleem helemaal niet bestaan als mensen verser zouden inkopen en niet voor een hele week boodschappen inslaan. Vers is namelijk de sleutel tot "duurzame, gezonde" voedselconsumptie. De termen "duurzaam" en "houdbaar" relateren aan elkaar is sowieso al fout, omdat echt duurzame levensmiddelen niet houdbaar zijn.
"Het publiek moet nog veel (af)leren." Of laten we het omdraaien, de sector heeft nog veel uit te leggen! Heb hier toevallig net een blog over geschreven (http://tinyurl.com/9dz8jcm). Zeker met het oog op toekomstige mondiale uitdagingen op het gebied van voedselvoorziening heeft de sector een grote verantwoordelijheid om nieuwe methoden (beter) uit te leggen.
Wat zou het grappig geweest zijn als Marcel nadruk zou leggen op nieuwe milde conserveermethoden zoals pascalisatie, AMAP en purepulse. Gewone fysica, net zo goed, en steeds op grotere schaal ingezet. Er is gelukkig een grote trend waarneembaar in de industrie om 'chemie' te reduceren of zelfs geheel te elimineren. Goede ontwikkelingen denk ik.
Technologisch ben ik overigens ook tegen het bestralen van bepaald type voedsel. Vooral voor vlees is het gevaarlijk. Bedorven vlees kan je bacterie vrij maken, terwijl toxines nog aanwezig zijn. Verder zijn er heel veel producten waarbij bestraling niet helpt omdat er spraken is van enzymatische bederf. Tenslotte staat het producenten nu al vrij om eventueel gebruik te maken van bestraling (mits gedeclareerd op de verpakking). Kortom, ik zie het probleem niet.
Neen, dit soort discussies zijn proef-ballonntjes om in de pers te komen denk ik.
@Guido, je hebt spijtige genoeg ongelijk. Duurzame levensmiddelen zijn juist wel langer houdbaar (of op zijn minst voldoende, . Over hoe lang kan je discussiëren, maar gesneden groente is te kort houdbaar en de derving groot. Gepascaliseerd (niet te verwarren met pasteuriseren) voedsel heeft EN de juiste voedingswaarde EN voldoende houdbaarheid zodat dervingscijfers sterk lager zijn.
Ok,
Ten eertse wil ik wel eens weten wat de stellingen van Marcel Zwietering zijn en wat de stellingen van de Foodlog redactie zijn.
Dat is te onduidelijk.
Ten tweede neem ik dan maar even aan dat de meeste stellingen in het artikel de mindset up van Marcel Zwietering is.
Dan is er weer een titel '"iets"" is duurzaam, terwijl iedereen verschillend denkt over het woord duurzaam + de invulling van dat.
Een hoogleraar die deze stelling neemt, zoals de titlel stelt, is toch echt niet te geloven.
Simplistiche mentale/rationele zwart-wit, warm-koud, hoger-lager stellingen positioneren in zogenaamde woorden als duurzaamheid.
En daarmee tevens visie suggereren.
Echt ongelovelijk en zo typisch.
Ik lees,
1 tuurlijk alleen maar voordelen ===> "De minieme, deels theoretische, risico's wegen niet op tegen de duurzaamheidsvoordelen."
2 de consument is dom en angstig ==> "Zwietering stelt: "Er hangt nog altijd een zweem van grote gevaarlijkheid omheen. De reden waarom men er eigenlijk weinig mee doet, is niet omdat het niet werkt maar puur uit angst van de consument die toch liever niet wil dat eten het bestraald is."
3 Vergezochte argumenten als "Doordat je met bestraling voedsel langer houdbaar kunt maken, kun je er verspilling mee terugdringen."
Als ik eerlijk denk zeg ik, "Fuck off met deze bullshit".
Hoe meer ik er over nadenk hoe vreemder het is. Een prof die een technologie voorkeur uitspreekt. Dit is vergelijkbaar met een CEO van de WUR die predikt voor intensive landbouw. Doe nou gewoon goed onderzoek denk ik dan, en ga geen politiek bedrijven of suggereren dat er quick fixes zijn voor maatschappelijke uitdagingen.
Als Marcel graag onderzoek wilt doen naar gammastraling dan gaat ie zijn gang maar. Maar 'consumenten' proberen te overtuigen, dat is lijkt me geen taak van een professor. Wel vind ik dat sponsoren van onderzoek duidelijk bekend moeten zijn bij het grote publiek. PS mocht er aan worden getwijfeld: Marcel is een zeer goed wetenschapper in mijn ogen.