In de Verenigde Staten belandt ruim 40 procent van het geproduceerde voedsel niet in de magen van de Amerikanen maar in de vuilnisbak. Jaarlijks verdwijnt voedsel ter waarde van 165 miljard dollar naar de vuilnisbelt. De Amerikaanse milieudefensie groep National Resources Defense Council geeft in een rapport aan hoe eten en geld bespaard kunnen worden op de boerderij, in de supermarkt en thuis.
De NRDC publiceerde het rapport dat door diverse media zoals de Huffington Post en Grist werd opgepikt.
In het rapport heeft NRDC de meest recente case studies en overheidsgegevens geanalyseerd over de oorzaken en de omvang van voedselverspilling op alle niveaus van de voedselketen in de VS. Een paar van de feiten:
- Amerikanen gooien jaarlijk 40 procent van hun voedsel weg
- dat voedsel vertegenwoordigt een waarde van 165 miljard dollar
- het gemiddelde Amerikaanse gezin met twee kinderen gooit jaarlijks een tegenwaarde van 2.275 dollar aan voedsel weg
- voedingsresten vormen de grootste component vaste stoffen in vuilnisbelten in de VS
- als de verspilling met 15 procent teruggebracht zou worden, zou dat genoeg voedsel besparen om jaarlijk 25 miljoen Amerikanen te eten te geven
- sinds de jaren zeventig is de voedselverspilling in de VS met ruim 50 procent gestegen
De verspilling treedt op in alle stappen van de voedselketen, al zijn er specifieke probleemgebieden. De retail gooit jaarlijks zo'n 15 miljard dollar weg aan niet-verkochte verse groenten en fruit. Dat is ongeveer de helft van het nationaal geproduceerde aanbod. Verse producten blijken het grootste 'lek' te zijn in bijna alle stadia van de keten, bij de boer, bij het transport, in de winkel en bij de consument thuis. Een deel van dit verlies kan voorkomen worden. Zo zouden supermarkten voor een soberdere uitstalling kunnen kiezen waarmee minder verlept vers weggegooid hoeft te worden.
Een andere verliesfactor van belang zijn de consumenten zelf, zowel thuis als in de horeca. Ze maken en bestellen veel meer eten dan ze opeten en gooien de restjes in de vuilnisbak. De gemiddelde portiegrootte in de VS blijkt 2,8 keer de van overheidswege aanbevolen hoeveelheid te zijn.
Voedselverspilling betekent ook verspilling van grondstoffen. Weggegooid eten kost immers ook energie, water en grond ingezet om het te kunnen produceren, te vervoeren en te bewaren. In de VS wordt ongeveer de helft van het oppervlak gebruik voor landbouw. NRDC heeft uitgerekend dat 25 procent van al het water en 4 procent van de olie gebruikt worden om voedsel te produceren dat nooit opgegeten wordt. Voorts zou het niet opgegeten voedsel verantwoordelijk zijn voor 23 procent van de methaanuitstoot in de VS.
De NRDC roept op tot samenwerking tussen bedrijven, overheid en consumenten om de efficiëntie van het Amerikaanse voedselsysteem te verbeteren:
- De overheid zou een alomvattend onderzoek moeten uitvoeren naar de verliezen in het voedselsysteem en nationale doelen voor het terugdringen van voedselverspilling moeten formuleren. Mogelijke stappen zijn het verhelderen van datumgegevens op voedsel, het aanmoedigen van 'food recovery' (restjesgebruik) en het publiek bewust maken hoe minder te verspillen. Ook lokale en staatsoverheden kunnen hiermee het voortouw nemen.
- Bedrijven moeten de mogelijkheden benutten om hun operaties te stroomlijnen, voedselverspilling terug te dringen en geld te besparen. De retailketen 'Stop and Shop' heeft dit al succesvol opgepakt en bespaart naar schatting 100 miljoen dollar per jaar. Zij hebben hun versafdeling geanalyseerd op versheid, verlies en klantentevredenheid. Anderen zouden dit voorbeeld moeten volgen,
- Consumenten kunnen minder verspillen door verstandig boodschappen te doen, te weten wanneer iets niet goed meer is, producten te kopen die er minder mooi uitzien maar prima eetbaar zijn, niet meer te koken dan nodig is, en restjes te eten.
Vooral dit laatste blijkt voor veel Amerikanen nieuw te zijn. Niet alleen worden de artikelen omlijst met lijstjes met tips, filmpjes en recepten voor restjes, zelfs het gebruik van plastic bakjes om je restjes in te bewaren wordt als een eye-opener gepresenteerd.
Europa gooit de helft van zijn voedsel weg. Als er niets gedaan wordt, zou de eetbare afvalberg met 40% groeien. Daarom heeft het Europese parlement 2014 uitgeroepen tot "European Year Against Food Waste''. In 2020 moet de Europese voedselverspilling gehalveerd zijn.
Dit artikel afdrukken
In het rapport heeft NRDC de meest recente case studies en overheidsgegevens geanalyseerd over de oorzaken en de omvang van voedselverspilling op alle niveaus van de voedselketen in de VS. Een paar van de feiten:
- Amerikanen gooien jaarlijk 40 procent van hun voedsel weg
- dat voedsel vertegenwoordigt een waarde van 165 miljard dollar
- het gemiddelde Amerikaanse gezin met twee kinderen gooit jaarlijks een tegenwaarde van 2.275 dollar aan voedsel weg
- voedingsresten vormen de grootste component vaste stoffen in vuilnisbelten in de VS
- als de verspilling met 15 procent teruggebracht zou worden, zou dat genoeg voedsel besparen om jaarlijk 25 miljoen Amerikanen te eten te geven
- sinds de jaren zeventig is de voedselverspilling in de VS met ruim 50 procent gestegen
De verspilling treedt op in alle stappen van de voedselketen, al zijn er specifieke probleemgebieden. De retail gooit jaarlijks zo'n 15 miljard dollar weg aan niet-verkochte verse groenten en fruit. Dat is ongeveer de helft van het nationaal geproduceerde aanbod. Verse producten blijken het grootste 'lek' te zijn in bijna alle stadia van de keten, bij de boer, bij het transport, in de winkel en bij de consument thuis. Een deel van dit verlies kan voorkomen worden. Zo zouden supermarkten voor een soberdere uitstalling kunnen kiezen waarmee minder verlept vers weggegooid hoeft te worden.
Een andere verliesfactor van belang zijn de consumenten zelf, zowel thuis als in de horeca. Ze maken en bestellen veel meer eten dan ze opeten en gooien de restjes in de vuilnisbak. De gemiddelde portiegrootte in de VS blijkt 2,8 keer de van overheidswege aanbevolen hoeveelheid te zijn.
Voedselverspilling betekent ook verspilling van grondstoffen. Weggegooid eten kost immers ook energie, water en grond ingezet om het te kunnen produceren, te vervoeren en te bewaren. In de VS wordt ongeveer de helft van het oppervlak gebruik voor landbouw. NRDC heeft uitgerekend dat 25 procent van al het water en 4 procent van de olie gebruikt worden om voedsel te produceren dat nooit opgegeten wordt. Voorts zou het niet opgegeten voedsel verantwoordelijk zijn voor 23 procent van de methaanuitstoot in de VS.
De NRDC roept op tot samenwerking tussen bedrijven, overheid en consumenten om de efficiëntie van het Amerikaanse voedselsysteem te verbeteren:
- De overheid zou een alomvattend onderzoek moeten uitvoeren naar de verliezen in het voedselsysteem en nationale doelen voor het terugdringen van voedselverspilling moeten formuleren. Mogelijke stappen zijn het verhelderen van datumgegevens op voedsel, het aanmoedigen van 'food recovery' (restjesgebruik) en het publiek bewust maken hoe minder te verspillen. Ook lokale en staatsoverheden kunnen hiermee het voortouw nemen.
- Bedrijven moeten de mogelijkheden benutten om hun operaties te stroomlijnen, voedselverspilling terug te dringen en geld te besparen. De retailketen 'Stop and Shop' heeft dit al succesvol opgepakt en bespaart naar schatting 100 miljoen dollar per jaar. Zij hebben hun versafdeling geanalyseerd op versheid, verlies en klantentevredenheid. Anderen zouden dit voorbeeld moeten volgen,
- Consumenten kunnen minder verspillen door verstandig boodschappen te doen, te weten wanneer iets niet goed meer is, producten te kopen die er minder mooi uitzien maar prima eetbaar zijn, niet meer te koken dan nodig is, en restjes te eten.
Vooral dit laatste blijkt voor veel Amerikanen nieuw te zijn. Niet alleen worden de artikelen omlijst met lijstjes met tips, filmpjes en recepten voor restjes, zelfs het gebruik van plastic bakjes om je restjes in te bewaren wordt als een eye-opener gepresenteerd.
Europa gooit de helft van zijn voedsel weg. Als er niets gedaan wordt, zou de eetbare afvalberg met 40% groeien. Daarom heeft het Europese parlement 2014 uitgeroepen tot "European Year Against Food Waste''. In 2020 moet de Europese voedselverspilling gehalveerd zijn.
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Een van de oplossingen: mild-conserveren met AMAP, Pascalisatie of PurePulse. Pascalisatie is mondjesmaat aan het doordringen in Nederland. AMAP begint de industriestandaard buiten Nederland te worden, PurePulse komt er aan. Met deze milde conserveertechnieken kunnen we vers langer vers maken zonder dat de kwaliteit en de gezondheidswaarde achteruit gaat. Waarom het zo traag gaat? De investeringskosten liggen bij de industrie en de mogelijke voordelen bij de retail. En retail durft de paar cent kostprijsverhogingen niet door te belasten. Dit onderwerp lijkt zakelijk en politiek gezien op 'duurzaam' vlees met 1 of 2 sterren.
Rondom dit onderwerp Zembla sloeg de plank mis.#genoegreclamevoorTOP.
Het grootste probleem ligt niet bij retail of de industrie. Maar wel bij consumenten thuis en in de horeca. Voedsel is te goedkoop. Als het duurder wordt -en dat zal gaan gebeuren- dan gaan we vanzelf wel zuiniger doen. Denk ik. Hoop ik.
Moet ik uit de laatste zinnen concluderen dat de verspilling in Europa (de helft) groter is dan in de VS (40%)?
Wouter, verspilling zit in de hele kolom. Waar het dan het grootst is is minder relevant. Verspilling aanpakken begint bij productie, daarvoor moet je uit de aanbodmarkt en naar een vraagmarkt. Immers, aanbodmarkt = prijsvechten = bulk = dumpen. Geregisseerde ketenproductie voorkomt verspilling.
Je conserveringstechnieken zijn een helpende hand.
Bij een al te enthousiaste aanpak van verspilling gaan producenten nog meer met elkaar in de slag om meer voor minder te maken met ernstige gevolgen.
Paul, de feiten zijn anders ;-) Wel heb je gelijk dat er rondom korthoudbare producten zoals groente ook bij het primaire bedrijf (de boer) wordt verspilt als de prijzen slecht zijn. Ketenproductie is een vorm van 'granddesign'. Werkte vroeger al niet, zal in de toekomst al helemaal niet werken. Dream on ;-)
"het gemiddelde Amerikaanse gezin met twee kinderen gooit jaarlijks een tegenwaarde van 2.275 dollar aan voedsel weg"
2275/365=6,23 per dag.
Yeah, sure.