In zijn column in de New York Times pleit Markt Bittman om de 'echte' boer in ere te herstellen. Eten wordt niet gemaakt door koks maar door boeren. Hij heeft er een programma in drie punten voor opgesteld. Zou het stuiten op 'wetten en praktische bezwaren' die tussen droom en daad kunnen staan?
Mark Bittman schrijft 'on food and all things related' en dit keer is dat letterlijk van toepassing. Hij merkt dat er meer en meer aandacht komt voor de ingrediënten van ons eten en minder voor de kokskunsten. De afgelopen tien à vijftien jaar zijn koks al 'de boer op gegaan', op zoek naar de lekkerste en meest verse ingrediënten. In deze nazomertijd, waarin er veel, divers en overvloedig vers eten beschikbaar is, ligt lekker vers voor vrijwel iedereen onder handbereik, al dan niet omdat lokale supermarkten directe lijntjes hebben met boeren in de buurt.
Bittman hoort zijn critici al roepen: vers fruit en groenten zijn te duur voor veel mensen! Daarom komt hij met een breed actieplan met drie punten opgesteld waarmee het voor meer mensen mogelijk moet worden echt eten te kopen. Zijn punten:
1. We moeten werkloosheid terugdringen en het minimumloon verhogen (ook dat voor arbeiders in de landbouw en restaurantpersoneel). Dit gaat (uiteraard) verder dan alleen voedselproductie, maar het is essentieel voor het verbeteren van de kwaliteit van leven voor veel, zo niet de meeste Amerikanen.
2. We moeten de steun die we geven aan degenen die 'food stamps' (voedselcoupons) krijgen niet terugdringen, maar uitbreiden. Een goed voorbeeld is het Health Bucks programma van New York City, waar food stamps meer waard zijn in boerenmarkten (die, over het algemeen, geen met suiker gezoete dranken verkopen!)
3. We moeten niet alleen het onzinnige en verspillende systeem aanpakken dat mais en soja subsidieert om er junk food en biofuel van te maken, maar lokale en nationale wetgeving steunen die het ontstaan van nieuwe kleine en middelgrote boerderijen stimuleert. We moeten zowel nieuwe als bestaande boerderijen aanmoedigen een breed scala aan groenten en fruit te kweken, dieren op verantwoorde wijze te houden en goed te behandelen met een combinatie van moderne en bewezen technieken, en hun producten verstandig gebruiken.
Kortom, we hebben meer boeren nodig in plaats van zakenlieden die op combines van een half miljoen dollar rondrijden. En als je nog geen echte boer hebt gezien, ga dan eens kijken bij een kleine teler: het is verbijsterend hoeveel er op een relatief klein stukje grond kan groeien. Stel je dan duizenden kleine en middelgrote boerderijen voor die op dezelfde manier beplant zijn: de groenten regionaal verkocht, de varkens gevoerd met afval, compost om de grond te bemesten, koeien in de wei, melk voor kaas..."
Bittman merkt vervolgens koeltjes op: "De tegenstanders zullen roepen: 'deze manier van boeren zal niet genoeg mais en soja opleveren voor onze junk food en cheeseburgers!' en daar gaat het nu precies om. Het zou genoeg voedsel opleveren om ons allemaal goed te laten eten. Het zou genoeg voedsel opleveren om de hysterie over het niet kunnen voeden van de verwachte 9 miljard aardbewoners af te remmen. We doen het immers al niet zo geweldig met het te eten geven van de huidige 7 miljard. Waarom? Vooral omdat er teveel grondstoffen gebruikt worden voor het produceren van junk food en dierlijke producten."
Volgens Bittman hoeft het niet zo moeilijk te zijn echte boeren weer in ere te herstellen. Nog niet zolang geleden voorzag het Noord-Oosten van de Verenigde Staten vrij eenvoudig in z'n eigen voedselbehoeften. Een grote variëteit aan boerderijen leverde dagelijks producten, die per trein naar New York werden vervoerd en daar de volgende dag vers werden verkocht. Lokaal produceren en dat in de regio verkopen is volgens Bittman niet alleen praktisch uitvoerbaar, maar brengt ook de trots van de boer en de waardering voor de echte seizoenssmaken weer op het niveau waar ze horen.
Bittman besluit: "Maar voor deze prachtige groentjes hebben we echte boeren nodig die echt eten maken, en de wil om een kapot voedselsysteem te hervormen. Voor dat laatste moeten we niet alleen de boer in ere herstellen, maar ook voor hem opkomen."
Fotocredits: Carly & Art
Dit artikel afdrukken
Bittman hoort zijn critici al roepen: vers fruit en groenten zijn te duur voor veel mensen! Daarom komt hij met een breed actieplan met drie punten opgesteld waarmee het voor meer mensen mogelijk moet worden echt eten te kopen. Zijn punten:
1. We moeten werkloosheid terugdringen en het minimumloon verhogen (ook dat voor arbeiders in de landbouw en restaurantpersoneel). Dit gaat (uiteraard) verder dan alleen voedselproductie, maar het is essentieel voor het verbeteren van de kwaliteit van leven voor veel, zo niet de meeste Amerikanen.
2. We moeten de steun die we geven aan degenen die 'food stamps' (voedselcoupons) krijgen niet terugdringen, maar uitbreiden. Een goed voorbeeld is het Health Bucks programma van New York City, waar food stamps meer waard zijn in boerenmarkten (die, over het algemeen, geen met suiker gezoete dranken verkopen!)
3. We moeten niet alleen het onzinnige en verspillende systeem aanpakken dat mais en soja subsidieert om er junk food en biofuel van te maken, maar lokale en nationale wetgeving steunen die het ontstaan van nieuwe kleine en middelgrote boerderijen stimuleert. We moeten zowel nieuwe als bestaande boerderijen aanmoedigen een breed scala aan groenten en fruit te kweken, dieren op verantwoorde wijze te houden en goed te behandelen met een combinatie van moderne en bewezen technieken, en hun producten verstandig gebruiken.
Kortom, we hebben meer boeren nodig in plaats van zakenlieden die op combines van een half miljoen dollar rondrijden. En als je nog geen echte boer hebt gezien, ga dan eens kijken bij een kleine teler: het is verbijsterend hoeveel er op een relatief klein stukje grond kan groeien. Stel je dan duizenden kleine en middelgrote boerderijen voor die op dezelfde manier beplant zijn: de groenten regionaal verkocht, de varkens gevoerd met afval, compost om de grond te bemesten, koeien in de wei, melk voor kaas..."
Bittman merkt vervolgens koeltjes op: "De tegenstanders zullen roepen: 'deze manier van boeren zal niet genoeg mais en soja opleveren voor onze junk food en cheeseburgers!' en daar gaat het nu precies om. Het zou genoeg voedsel opleveren om ons allemaal goed te laten eten. Het zou genoeg voedsel opleveren om de hysterie over het niet kunnen voeden van de verwachte 9 miljard aardbewoners af te remmen. We doen het immers al niet zo geweldig met het te eten geven van de huidige 7 miljard. Waarom? Vooral omdat er teveel grondstoffen gebruikt worden voor het produceren van junk food en dierlijke producten."
Volgens Bittman hoeft het niet zo moeilijk te zijn echte boeren weer in ere te herstellen. Nog niet zolang geleden voorzag het Noord-Oosten van de Verenigde Staten vrij eenvoudig in z'n eigen voedselbehoeften. Een grote variëteit aan boerderijen leverde dagelijks producten, die per trein naar New York werden vervoerd en daar de volgende dag vers werden verkocht. Lokaal produceren en dat in de regio verkopen is volgens Bittman niet alleen praktisch uitvoerbaar, maar brengt ook de trots van de boer en de waardering voor de echte seizoenssmaken weer op het niveau waar ze horen.
Bittman besluit: "Maar voor deze prachtige groentjes hebben we echte boeren nodig die echt eten maken, en de wil om een kapot voedselsysteem te hervormen. Voor dat laatste moeten we niet alleen de boer in ere herstellen, maar ook voor hem opkomen."
Fotocredits: Carly & Art
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Punt 1 doet mij sterk denken aan de slogan van Jacobse en Van Es: geen gezeik, iedereen rijk. Gewoon het minimumloon verhogen, dan heeft iedereen meteen voldoende geld om gezond eten te kopen, en gaat het met de boeren ook meteen goed. Daar heb je volgens mij één van de praktische bezwaren te pakken die tussen droom en daad staan.
En sinds wanneer mogen mensen niet meer zelf bepalen wat ze kopen? Misschien willen veel mensen wel junkfood en een SUV met airco....
Toch moeten dit soort oproepen wel in de amerikaanse context geplaatst worden. Niet dat deze context heel zuiver is, maar het past wel bij het artikel hierboven.
Verder nog een iets andere invalshoek; ik was deze zomer in de Italiaanse alpen op een slow food boerderij die groente, aardappels, graan, kippen, parelhoenen en konijnen, en wijn produceerden. Ben even het aantal ha. vergeten, volgens mij ca. 10-15 ha. in totaal. Het bedrijf bestond ook 10 jaar, dus vrij jong. Het loopt erg goed, mn door het restaurant en de wijn, toch hebben ze moeite om het hoofd boven water te houden. Niet zozeer financieel, maar door alle regelgeving die kleine, multi-functionele bedrijven tegenwerkt. Je moet aan alle regels voor iedere sector voldoen, en als je klein bent in die afzonderlijke activiteiten gaat er veel tijd en geld in zitten. Zo mag bv het restproduct vd wijn niet op het land gebruikt worden (mineralen) door wetgeving die illegaal distilleren moet voorkomen. Het moet dus verplicht worden afgeleverd bij 1 vd grote distilleerderijen.
Het probleem zit vlg. mij niet zozeer zit in het gebrek aan interesse om (anders) te boeren, maar dat het gangbare, gespecialiseerde systeem dat praktisch belemmert. Ben het wel met pt. 3 van Bittman eens.
Steven merkt terecht op: …niks mis mee wanneer je loon naar werken en sociale waardering terugkrijgt.
Niks zo rustgevend en ontspannend als schoffelen en wieden, wat mij betreft. Zou een hele waaier aan therapieën en shrinks kunnen schelen. Mijn buurman is ruim tachtig en schoffelt nog steeds de pannen van het dak. Dus jong sterven doe je er ook niet van.
We kunnen al beginnen met die groene, meditatieve buitenjobs te laten invullen door omhooggevallen intellectuelen & adviseurs, immorele speculanten & bankiers, hypocriete politici … via een vorm van Culturele Revolutie. Tijdens het vervullen van deze waardevolle taken voor de gemeenschap krijgen ze alle tijd voor reflectie en bezinning. Misschien, hopelijk, kunnen we met hen nadien toch nog iets aanvangen. Helpt het niet, dan zijn er in ieder geval toch enkele akkers proper geraakt.
Toch een gaaf en duidelijk plan. En schoffelen en wieden... lijkt me niks mis mee wanneer je loon naar werken en sociale waardering terugkrijgt.
Ik hoop dat Bittman al die nieuwe banen om te schoffelen en wieden óók voor witte Amerikanen bedoelt. Anders ga ik bij dit soort voorstellen hetzelfde denken als bij Dan Barber.