BNR sprak met GroenLinks Tweede Kamerlid Liesbeth van Tongeren. Op de radio lanceerde ze het voorstel voor een waakhond tegen voedselspeculatie om de oplopende prijzen van voedsel tegen te gaan.
De kranten staan bol van de oplopende voedselprijzen in de wereld. In 2011 leidden de hoge prijzen tot de zelfverbranding van Mohammed Bouazzizi in Tunisië waarmee ze de revoltes in Noord-Afrika en thans nog Syrië inluidden. De FAO verklaarde gisteren dat de huidige prijzen weliswaar hoog zijn en met 6% zijn gestegen, maar onder de prijspiek van 2011 liggen. Daarmee sluit de toon van de FAO aan bij de toon van ex-FAO medewerker Louise Fresco die al vorige week op de Nederlandse TV uitstraalde dat de situatie weliswaar zorgelijk, maar geen reden tot paniek is.
Van Tongeren verklaarde tegen BNR: Net zoals op de financiële markten zie je dat als er geen goed toezicht is, er een kleine groep is die toch op een wilde manier gaat speculeren met dingen die mensen nodig hebben voor hun dagelijks bestaan. Op de voedselmarkt gebeurt dat ook en daar is nog geen Europese of Nederlandse toezichthouder.”
“Het grote probleem van een ongereguleerde markt is dat je op een gegeven moment tegen de grenzen aanloopt. Dat een bedrijf als Unilever hun risico’s moet afdekken is logisch. Maar wat je niet meer begrijpt is dat een partij sojabonen vijf à zes keer wordt verhandeld door allerlei verschillende pensioenfondsen, banken en speculanten. Dat heeft niks meer met de reële economie te maken.”
Commerzbank verklaarde eerder deze week uit de termijnhandel in landbouwgrondstoffen te stappen.
Een deskundige op het gebied van grondstofprijzen en de handel daarin verklaarde tegen de redactie van Foodlog te menen dat de aandacht in de media en politiek voor voedselspeculatie oorzaak en gevolg omdraait. Grondstoffen worden schaarser in de wereld, niet alleen relatief als gevolg van het groeiende aantal mensen maar ook absoluut. Daardoor lopen de prijzen op. De moderne financiële instrumenten die we 'speculatie' noemen zijn een logisch gevolg van de behoefte van de markt om tot een verfijnde waardebepaling te komen en zullen niet stoppen door het aantal handelaren in de markt te verkleinen zoals GroenLinks voorstelt. Dat voorstel zou bovendien mank gaan op het feit dat er gesproken wordt over Nederland of Europa. De markt is een wereldmarkt en stopt niet bij Lobith of de zeehavens van Rotterdam of Marseille.
High Level Roundtable on Financial Speculation, september 2011, foto GlobalCoalition
Fotocredits: Aleks van Sputto
Dit artikel afdrukken
Van Tongeren verklaarde tegen BNR: Net zoals op de financiële markten zie je dat als er geen goed toezicht is, er een kleine groep is die toch op een wilde manier gaat speculeren met dingen die mensen nodig hebben voor hun dagelijks bestaan. Op de voedselmarkt gebeurt dat ook en daar is nog geen Europese of Nederlandse toezichthouder.”
“Het grote probleem van een ongereguleerde markt is dat je op een gegeven moment tegen de grenzen aanloopt. Dat een bedrijf als Unilever hun risico’s moet afdekken is logisch. Maar wat je niet meer begrijpt is dat een partij sojabonen vijf à zes keer wordt verhandeld door allerlei verschillende pensioenfondsen, banken en speculanten. Dat heeft niks meer met de reële economie te maken.”
Commerzbank verklaarde eerder deze week uit de termijnhandel in landbouwgrondstoffen te stappen.
Een deskundige op het gebied van grondstofprijzen en de handel daarin verklaarde tegen de redactie van Foodlog te menen dat de aandacht in de media en politiek voor voedselspeculatie oorzaak en gevolg omdraait. Grondstoffen worden schaarser in de wereld, niet alleen relatief als gevolg van het groeiende aantal mensen maar ook absoluut. Daardoor lopen de prijzen op. De moderne financiële instrumenten die we 'speculatie' noemen zijn een logisch gevolg van de behoefte van de markt om tot een verfijnde waardebepaling te komen en zullen niet stoppen door het aantal handelaren in de markt te verkleinen zoals GroenLinks voorstelt. Dat voorstel zou bovendien mank gaan op het feit dat er gesproken wordt over Nederland of Europa. De markt is een wereldmarkt en stopt niet bij Lobith of de zeehavens van Rotterdam of Marseille.
High Level Roundtable on Financial Speculation, september 2011, foto GlobalCoalition
Fotocredits: Aleks van Sputto
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
verdulleme, dan krijgen we door een meer liberale voedselmarkt toch marktwerking. wie had dat gedacht......
Alsof speculatie in de voedselsector het belangrijkste punt is. Misschien moet Groen Links zijn neoliberale agropolitiek bijstellen. Lijkt mij van meer belang.
Wij hebben een Tervueren, kan die ook dienst doen als speculatie waakhond? en wat moet dat lieve hondje dan doen wanneer ik op de termijnmarkt speculeer?
Ik adviseer haar naar Tad Patzek te luisteren om de diepere oorzaken van de dreigende voedselcrisis te leren kennen. Misschien heeft Groen Links dan een echte oplossing.
Geheel eens met Hendrik, speculatie heeft alleen tijdelijke effecten op de marktprijs die vroeg of laat wordt bepaald door vraag en aanbod. Je kunt termijnhandelen wat je wilt, uiteindelijk moet er fysiek verkocht worden aan iemand die de handel niet koopt om het contract te verkopen, maar om er een eindproduct van te maken. En die, of de gebruiker van het eindproduct zelf, bepaalt de uiteindelijke marktwaarde. In deze kolommen heb ik Dick al eens eerder gevraagd om als financieel expert nu eens uit te leggen hoe speculatie structureel invloed heeft op grondstofprijzen, ik wil graag leren.
De vraag hoe je termijnhandel internationaal zou moeten gaan reguleren is spannend. Decennialang hebben we gedacht dat we met regulering (landbouwheffingen/subsidies) marktprijzen konden beïnvloeden. Het liep uit op chaos. In het gunstigste geval is dit verkiezingsretoriek, in het ongunstigste geval meent Van Tongeren dingen serieus zonder zichzelf goed te informeren.
Er zitten een Groninger en een Zeeuw in een Groenlinkse electrische trein. De Groninger zit wat te pielen met een opgeblazen plastic zakje. Wat is dat, vraagt de Zeeuw? Och, zegt de Groninger, dat is een zakje met bijzondere inhoud. Daar bewaar ik verstand in, altijd handig bij moeilijke vraagstukken.
Dat is slim, zegt de Zeeuw, wil je dat wel verkopen?
Tuurlijk, zegt de Groninger, kost 25 euro. Verkocht, zegt de Zeeuw.
Even later vraagt de van huis uit zuinige Zeeuw, wat heb jij nu voor dat zakje betaald? Helemaal niets, zegt de Groninger. Maar, zegt de Zeeuw, dan heb jij 25 euro winst gemaakt.
Klopt, zegt de Groninger, het verstand begint al te werken.
Dat, vrinden, is nu speculeren. Het is lucht en heeft weinig met markt te maken.
Jos, ik ben nu onderweg en kan alleen kort antwoorden. Ik heb er sinds jouw vraag met mijn oude banking en financial markets bekenden regelmatig over gesproken. Markten kunnen worden opgejaagd, maar juist in voedsel lijkt dat misschien wel niet het geval. Daar is eerder sprake van een verfijnde prijsstelling. Ik denk dat het zoeken van de schuldige in speculatie afleidt van het werkelijke probleem: we hebben te maken met een niet meer te keren schaarste en durven het publiek dat niet te vertellen.