1 min
Spar kondigt vol trots aan dat het vanaf nu alleen nog maar puur Hollands vlees voert. In België heeft de campagne 'vlees van hier' zojuist de Greenwash Award gekregen, omdat er zoveel buitenlands voer in dat lokale vlees gaat zitten. Zou het 'puur Hollandse' Sparrund misschien geen Zuid-Amerikaanse soja eten?
Tijdens "The Big Greenwash Circus" in Brussel heeft het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing afgelopen zaterdag de eerste Greenwash Award toegekend gekregen, voor hun ‘Vlees van hier’-campagne. Volgens actiegroep Climaxi is de prijs bedoeld voor bedrijven of organisaties die zich een stuk groener voordoen dan ze in werkelijkheid zijn. In de 'Vlees van hier' campagne wordt volgens Climaxi stelselmatig verzwegen dat voor het 'vlees van hier' veevoeder van elders nodig is, met name Zuid-Amerikaanse soja.
VLAM heeft resoluut geweigerd de Award in ontvangst te nemen. VLAM zegt niets te verzwijgen: Bij het onderdeel ‘verantwoord’ focussen we op de positieve evolutie/de verduurzaming, maar gaan we enkele aandachtspunten, waaronder ook de diervoederthematiek, niet uit de weg. Ze beschrijven op hun site inderdaad heel feitelijk wat er gebeurt: Dieren hebben eiwitten nodig om te groeien. Een belangrijke eiwitrijke grondstof voor diervoeders is soja, maar dat gewas groeit niet in ons klimaat. Veevoederfirma’s moeten dus sojaschroot importeren, vaak uit Zuid-Amerika.
VLAM gaat verder uitgebreid in op de controles en samenwerkingsverbanden die ervoor moeten zorgen dat het veevoer 'veilig' is, en op de diverse maatschappelijk verantwoorde initiatieven zoals de RTRS.
Zowel 'Vlees van hier' als het puur Hollandse Sparvlees benadrukken de kwaliteitsverbetering die door minder verplaatsingen, beter toezicht, meer 'buiten' en ambachtelijke verwerking eigen zou zijn aan het lokale vlees. Maar ook een lokale koe eet meer dan alleen lokaal gras.
Zou Spar in Nederland volgend jaar het Gouden Windei van Foodwatch wegens groenwassen krijgen?
Fotocredits: Peter Huys
Dit artikel afdrukken
VLAM heeft resoluut geweigerd de Award in ontvangst te nemen. VLAM zegt niets te verzwijgen: Bij het onderdeel ‘verantwoord’ focussen we op de positieve evolutie/de verduurzaming, maar gaan we enkele aandachtspunten, waaronder ook de diervoederthematiek, niet uit de weg. Ze beschrijven op hun site inderdaad heel feitelijk wat er gebeurt: Dieren hebben eiwitten nodig om te groeien. Een belangrijke eiwitrijke grondstof voor diervoeders is soja, maar dat gewas groeit niet in ons klimaat. Veevoederfirma’s moeten dus sojaschroot importeren, vaak uit Zuid-Amerika.
VLAM gaat verder uitgebreid in op de controles en samenwerkingsverbanden die ervoor moeten zorgen dat het veevoer 'veilig' is, en op de diverse maatschappelijk verantwoorde initiatieven zoals de RTRS.
Zowel 'Vlees van hier' als het puur Hollandse Sparvlees benadrukken de kwaliteitsverbetering die door minder verplaatsingen, beter toezicht, meer 'buiten' en ambachtelijke verwerking eigen zou zijn aan het lokale vlees. Maar ook een lokale koe eet meer dan alleen lokaal gras.
Zou Spar in Nederland volgend jaar het Gouden Windei van Foodwatch wegens groenwassen krijgen?
Fotocredits: Peter Huys
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Ik begrijp dat bedrijven niet 1 2 3 de kennis voorhanden hebben om die lastige materie van samengestelde producten (zoals rundvlees, dat met fosfaat, stikstof, CO2, CH4, water, gras, graan en soja extra complex is) goed te beoordelen. Voeg daaraan toe dat het dierlijk eiwit wereldje uitmunt in ondoorzichtigheid, dan is het verklaarbaar dat Spar kiest voor die eenvoudige boodschap 'lokaal', ook al is die boodschap zo lek als een mandje. Dat 'lokaal' is momenteel een trent. En als een groot deel van de retailers kiest voor lokaal, dan gaat de kwaliteit absoluut onderuit. Want er zijn veel te weinig 'lokale' goede vleeskoeien om aan de huidige vraag te voldoen. Dus volgend jaar gaan de inkopers van de grote grutters hun pijlen weer richten op het betere rundvlees van 'buitenlandse' vleesrunderen. Ik wacht geduldig af.
Goed om te zien dat er groenwas prijzen inmiddels zijn. Ik zie vooral heel veel groenwas-initiatieven, overigens met de beste intenties, die inhoudelijk gezien niks voorstellen. Ik denk ook te weten hoe het komt. teveel communicaties mensjes zonder inhoud. Puur op basis van feitelijke duurzaamheidskriteria kan je beter het rundvlees van Jack kopen. Of geen vlees eten natuurlijk.
Interessant. Lokaal wordt sterk geassocieerd met duurzaam, maar is dat natuurlijk niet per se. Het idee achter lokaal is dat nabijheid en verbondenheid leidt tot duurzaamheid. Lokaal is dus niet duurzaam, maar is wel een principe wat de kans op duurzaamheid zou moeten vergroten. Ik geloof daar wel in. Hoe decentraler het systeem, hoe veerkrachtiger, en dus hoe duurzamer.
Economisch gezien gaat het bij lokaal om het huishoudboekje van de gemeenschap. Hoe meer je lokaal koopt hoe minder je hoeft te 'importeren'. Met andere woorden, hoe meer je zelf doet, hoe minder geld je hoeft uit te geven om iemand anders het te laten doen. Wordt de gemeenschap sterker van = ook duurzaam.
Zo bezien zijn de koeien uit het artikel zeer beperkt lokaal. Desondanks interessant om te kijken of het lokaal 'assembleren' van koeienvlees een eerste stap kan zijn voor verdere lokalisering.
Tegelijk is het heel goed mogelijk dat een koe die ver van zijn afzetmarkt wordt geteeld een meer decentraliserende en dus duurzamere werking op het systeem heeft dan een lokaal geteelde koe. Bijvoorbeeld biefstuk van een koe die graast op de pampas in Argentinie lijkt mij duurzamer dan biefstuk van een koe die gevoed is met de import van genetisch gemanipuleerde, natuur- en gemeenschap vernietigende soja uit datzelfde Argentinie.
Ernesto, de veeteelt in NL is overwegend niet-duurzaam omdat wij te weinig zonlicht, te lage temperaturen en gebrek aan ruimte hebben om zelf voldoende veevoer te verbouwen. En gras hebben we 'maar' 6 maanden per jaar. Dat importeren van graan en soja uit landen zoals Argentinië en Brazilië kent echt enorme nadelen: fosfaafmigratie en -verlies, stikstofmigratie, drinkwaterverbruik, verlies aan biodiversiteit, hoge CO2 emissies en lager dierwelzijn. Maar al deze nadelen (en dan hebben we het nog niet gehad over de kwaliteit van melkvee) kan je makkelijk tegengaan met dat ene toverwoord: lokaal.
De afgelopen 20 jaar heb ik ongeveer 300 man/vrouw meegenomen naar de pampas. Op eentje na (misschien wil hij uitleggen waarom niet) waren al mijn gasten overtuigd van de voordelen van 100% grasgebonden rundveeteelt. Best jammer dat ik in die 20 jaar geen andere manieren heb gevonden om '100% grassfed' het te laten winnen van 'NL grainfed', want naar de pampas vliegen is niet echt duurzaam, bijna 4000 kg CO2 p.p. Vergelijk dat met rundvlees per schip naar NL vervoeren: 100 gram CO2 per kg, ongeveer 1% van de totale emissies van rundvlees.....
@Jack het mooie is dat jouw biefstuk als je naar de hele productieketen kijkt veel lokaler is dan het lokale vlees uit het artikel.