Het Lente-akkoord en de aankomende verkiezingen zorgen voor verhoogde activiteit in lobby-land. Branche-organisaties in de foodsector bestoken politici en partijen met uiteenzettingen en oproepen om hun belangen veilig te stellen. Een rode draad tekent zich af: zorg dat de (noodzakelijke) bezuinigingsmaatregelen niet tot oneerlijke concurrentie leiden.
In de Levensmiddelenkrant van deze week passeren de verschillende standpunten en lobby-coalities de revue. CBL, Vakcentrum en FNLI blijken op een lijn te zitten met oproepen voor vernieuwing van het beleid ten aanzien van de foodsector.
Het Vakcentrum zegt bij monde van directeur Patricia Hoogstraaten: Het consumentenvertrouwen moet weer omhoog. Daartoe moet de overheid lastenverzwaringen beperken en vooral ook goed doorrekenen. De recente accijnsverhogingen op alcohol en tabak waar supermarktondernemers in de grensstreken acuut de gevolgen van ondervonden is een voorbeeld van hoe het niet moet.
Het CBL, de koepel van retailers, heeft in een brief gepleit voor handhaven van het lage BTW-tarief. Bovendien zijn zij voorvechter voor de vrije zondagsopenstelling. Het Vakcentrum zit op deze zelfde lijn,
De FNLI, de koepel van etenswarenfabrikanten, maakt zich sterk voor heldere regelgeving op het gebied van betalingstermijnen door retailers. Directeur Philip den Ouden: Het kan niet zo zijn dat de betalingstermijn langer is dan de houdbaarheid van een product. Ook verzet de FNLI zich tegen onnodige administratieve lasten of discriminerende belastingen, zoals een vettax.
Er zijn ook belangenorganisaties die niet voor de politieke lobby kiezen. Wakker Dier bijvoorbeeld is tevreden over het effect van hun plofkipcampagne op de kipverwerkende producenten en gaat liever met de eigen acties door dan dat ze hun inspanningen richten op de politiek.
Onder de rode draad van verstandigheid om de economie en bedrijven in de benen te houden gaat nog steeds een volkswijsheid schuil: "Het leven is een pijpkaneel, eenieder zuigt eraan en krijgt zijn deel."
Fotocredits: -JvL-
Dit artikel afdrukken
Het Vakcentrum zegt bij monde van directeur Patricia Hoogstraaten: Het consumentenvertrouwen moet weer omhoog. Daartoe moet de overheid lastenverzwaringen beperken en vooral ook goed doorrekenen. De recente accijnsverhogingen op alcohol en tabak waar supermarktondernemers in de grensstreken acuut de gevolgen van ondervonden is een voorbeeld van hoe het niet moet.
Het CBL, de koepel van retailers, heeft in een brief gepleit voor handhaven van het lage BTW-tarief. Bovendien zijn zij voorvechter voor de vrije zondagsopenstelling. Het Vakcentrum zit op deze zelfde lijn,
De FNLI, de koepel van etenswarenfabrikanten, maakt zich sterk voor heldere regelgeving op het gebied van betalingstermijnen door retailers. Directeur Philip den Ouden: Het kan niet zo zijn dat de betalingstermijn langer is dan de houdbaarheid van een product. Ook verzet de FNLI zich tegen onnodige administratieve lasten of discriminerende belastingen, zoals een vettax.
Er zijn ook belangenorganisaties die niet voor de politieke lobby kiezen. Wakker Dier bijvoorbeeld is tevreden over het effect van hun plofkipcampagne op de kipverwerkende producenten en gaat liever met de eigen acties door dan dat ze hun inspanningen richten op de politiek.
Onder de rode draad van verstandigheid om de economie en bedrijven in de benen te houden gaat nog steeds een volkswijsheid schuil: "Het leven is een pijpkaneel, eenieder zuigt eraan en krijgt zijn deel."
Fotocredits: -JvL-
Nog 3
Je hebt 0 van de 3 kado-artikelen gelezen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Op 5 mei krijg je nieuwe kado-artikelen.
Als betalend lid lees je zoveel artikelen als je wilt, én je steunt Foodlog
Lees ook
Of zoals Josien Kapma het ooit zo mooi zei: Quem não chora não mama!
Tegelijkertijd Dick, geef je wel een beperkte invulling aan het begrip "lobby". Lobby is veel meer omvattend dan alleen het veilig stellen van belangen.
,,BULK,, duurzaam product uit Nederland , wat gefinancieerd wordt door derden , zal het echt niet gaan worden in de toekomst en het is een sprookje om te denken dat er afspraken te maken zijn met politiek, CBL, supermarkten , EU-commissaris Ciolos, enz. enz. voor die 100 %. Absolute voorwaarde is dat de productie terug zal moeten in Nederland en dan ook nog productie op (gezins)bedrijven die een acceptatie hebben in omgeving en politiek.
Mogelijk vallen er afspraken te maken voor de 30 % van de agrarische productie in Nederland die dus in Nederland blijft en dat is uiteraard ook winst voor de sector. Die andere 70 % zullen moeten concureren met de wereldmarkt. Nu wordt de prijs bepaald voor b.v. vlees/melk/eieren door die 70 % wat de grens overgaat en is daar die 30 % ( met duurzaam product) ook min of meer slachtoffer van en staat de toekomst voor geheel agrarisch Nederland onder zware druk.
Peter, dit is de redactie. Ik heb echt part noch deel aan enige letter van dit stuk.
Okay, Dick, de redactie geeft etc... kan die dan ook reageren?
Inhoudelijke redactiereacties zijn eventueel denkbaar, maar we hebben ooit besloten die niet te geven. Soms ben ik redacteur van dienst, meestens echter niet. Wel neem ik er alle verantwoordelijkheid voor.
De redactie is Foodlog zelf. Onpersoonlijk, zoals the Stig in Top Gear en soms als Charlemagne in The Economist. Het gesprek over de stukken is persoonlijk. Daarom treedt de redactie daar niet op.
Inhoudelijk. Een lobby zie ik niet als slecht. Integendeel. Ze kunnen functioneren om de in kennis op vele gebieden tekortkomende besluitenmakers en -voorbereiders tot rede te brengen. Met de goede spelers aan die kant is het een uitstekende functie in het zelfmanagement van de maatschappij. Wat ik nog mis is een professionele lobby vanuit het publiek. Ik denk zelfs dat als die te organiseren zou zijn het woord lobby een heel warme klank gaat krijgen en een heel nieuwe rol gaat spelen in de democratie die op dit moment in zijn voegen kraakt en - begrijpelijkerwijs - is overgenomen door een mix van professionals, experts, zelfbenoemde volksvertegenwoordigers die zich NGO's noemen en mediacraten. Het publiek pikt dat meer en meer minder. Daarom stemt het Wilders, Le Pen of De Winter, die gouvernementeel geen oplossing kunnen bieden voor hun ongenoegen dat feitelijk zegt 'we worden genaaid en mogen niet eens besluiten door wie'. Dat is een verontrustende situatie in een wereld die voor een aantal fundamentele transitie staat.